یزدفردا
پایگاه خبری و تحلیلیبه نام پروردگار هستي آفرين و با درود و آفرين بر بهين آفريده و واپسين فرستاده او و خاندان پاك و بزرگوارش. براستی باید بوسه زد بر دست توانمند دوستاران هنر و اندیشه ، در قرنی که به اجبار می بایست فراموش شدگان را فراموش کرد ، در قرنی که هرچه بیشتر اوج بگيري در نگاه مردمی كه پرواز را نمي دانند ،كوچكتر بنظر ميرسي .
اما باید بخاطر داشت که خداوند فرمود " آنگاه كه دوست داري همواره كسي به يادت باشد به ياد من باش كه من هميشه به ياد تو هستم " و اینچنین است که آرام می گیریم و یاد می آوریم گذشته خود و میراث گذشتگان خود را و باز آرام میگیریم زمانی که باور کنیم هيچ بايدي در زندگي ما نیست و شما عزیزان بایدها و شایدها را کنار زدید و بی هیچ توقعی و با فروتنی و گذشت به یاد آوردید سالگرد در گذشت و تولد پیر معماری ایران را .
فقط می توان گفت دست مریزاد .
و سروده ای از آن بزرگوار را تقدیم کرد به علاقمندان او :
اشک و خونی که ز هجر تو به هم آمیزد در گریبان تو فرداست که دست آویزد
هر کسی از پی یاریست که سودی جوید از من خسته به جز آه چه سودی خیزد
مرم از دشمن بدخواه گریزند عموم در شگفتم که وی از دوست چرا پرهیزد
دکتر محمد کریم پیرنیا