یزدفردا

 یک روانپزشک در یزد با اشاره به آغاز سال تحصیلی و بروز اختلال اضطراب جدایی هنگام رفتن به مدرسه ، رفتن كودك به مهد كودك و محیط اجتماعی را از عوامل موثر در كاهش اضطراب كودك دانست.

 دکتر امیر رضا چمنی اظهار داشت:همزمان با آغاز سال تحصیلی و بروز اختلال اضطراب جدایی هنگام رفتن به مدرسه، اضطراب والدین و مراقبت های بیش از اندازه والدین از كودكانشان سبب افزایش و انتقال اضطراب هنگام ورود كودك به مدرسه می‌شود.

این روانپزشک یزدی، ضمن بیان این مطلب، گفت: یكی از دغدغه‌های والدین از شروع سال تحصیلی نحوه كنار آمدن با فرزندان یا پذیرش مدرسه است.

دكتر امیر رضا چمنی افزود: كودكان هنگامی كه در معرض فعالیت جدید یا محیط تازه قرار می‌گیرند ممكن است دچار اضطراب شوند كه ادامه آن باعث اختلال در رفتن به مدرسه می‌شود.

وی با بیان اینكه 4 درصد كودكان دچار اضطرابی به نام اضطراب جدایی هستند، تصریح كرد: این اضطراب شایع‌ترین اضطراب در كودكان بوده كه در پسران و دختران به شكل یكنواخت است و سن این اضطراب 7 تا 8 سالگی است.

این روان پزشک خاطر نشان کرد: كودكان به طور طبیعی در سن 8 تا 10ماهگی یك اضطراب جدایی را تجربه می‌كنند به این معنا كه هنگامی كه مادر كودك از وی دور می شود كودك احساس نگرانی می كند و به طور متوسط تا سن 3 سالگی بهبود می‌یابد.

وی با اشاره به عواملی که باعث اضطراب جدایی در كودكان می‌شود، اظهار كرد:‌ در برخی موارد به دلیل عوامل ژنتیكی بعضی كودكان به لحاظ ویژگی‌های شخصیتی و سرشتی كمرو و كناره گیرند و این خود باعث می‌شود محیط‌ های شلوغ و اجتماعی را كمتر پذیرا باشند و در نهایت در زمان رفتن به مدرسه نمود می‌كند.

دکتر چمنی دومین عامل در ایجاد اضطراب را یادگیری دانست و یادآور شد: اكثر كودكان كه مبتلا به اضطراب و ترس از مدرسه می‌شوند، در كنار خود والدین مضطرب و ترسو دارند كه به دلیل اضطراب خود، محافظت های افراطی در كودكان به عمل آورده و در نتیجه وابستگی در كودك بوجود می‌‌آید و این وابستگی هنگام رفتن به مدرسه كودك را دچار اضطراب می‌كند.

 وی سردرد، تهوع، دل درد و استفراع هنگام جدایی را از علائم جسمانی اضطراب جدایی در كودكان عنوان كرد و افزود: معمولا كودكانی كه دچار اضطراب جدایی می‌شوند سابقه جدائی در خانواده مثل مسافرت طولانی والدین، بیماری والدین، فقدان والدین یا نقل و سكان منزل را تجربه نموده‌اند.

این متخصص اعصاب و روان با اشاره به این كه اضطراب جدایی ممكن است در سنین نوجوانی نیز دیده شود، متذكر شد: معمولا نوجوانی كه دچار اضطراب جدایی می‌شود از رفتن به اردو، مسافرت، مدرسه جدید و منزل دوستان پرهیز می‌كند و در هنگام رفتن به خرید و محیط‌های اجتماعی لازم است یكی از اعضای خانواده در كنارشان باشد.

وی در خصوص سیر اختلال اضطراب جدایی كودكان تصریح كرد: اگر سیر بیماری خفیف باشد با گذشت زمان بهبود می‌یابد ولی در موارد شدید ممكن است اضطراب دامن گیر و به افسردگی منجر شود.

 این روانپزشك به منظور پیشگیری و درمان این اختلال توصیه كرد: والدین باید از چند ماه قبل از آغاز سال تحصیلی كودك را برای رفتن به مدرسه آماده کرده و با تعریف خاطرات شیرین و داستان‌های كوتاه موضوع رفتن به مدرسه را امری لذت بخش و خوشایند تعبیر نمایند.

 وی رفتن كودك به مهد كودك و محیط اجتماعی را از عوامل موثر در كاهش اضطراب كودك دانست و افزود: ‌این امر به تدریج اضطراب كودك را از جمع كمتر نموده و همچنین كودك در محیط‌های ساختار یافته به مانند مهد می‌تواند اضطراب را حل كند.

 دكتر چمنی گفت: در مواقعی كه كودك حاضر نیست به مدرسه برود والدین باید با تشویق و حمایت مناسب كودك در محیط‌های ساختار یافته به مانند مهد می‌تواند اضطراب را حل كند.

وی افزود: گاهی در موارد شدید لازم است والدین برای چند روز در مدرسه بمانند و به تدریج زمان ماندن در مدرسه را كاهش دهند و یا اینكه وسایل شخصی كه كودك به آن علاقه دارد همراه با خود به مدرسه ببرند.

این روانپزشک نقش مربیان و معلمان مدرسه را در كاهش اضطراب جدائی كودكان موثر دانست و گفت: هر چه معلمان مدرسه مهربان‌تر با حوصله‌تر و جذاب تر باشند، میزان اضطراب كودك كم می‌شود.