یزدفردا

 ابرکو- لیلا پورزارع زاده- خبرنگار یزد فردا- زندگی انسان که پیرو مکتب وحی و شریعتمداری است بر دو پایه استوار است ، پایه مادی و پایه معنوی. پایه مادی برای تراز بخشیدن به نظام زندگی دنیا و پایه معنوی برای ایجاد ساختار اخلاقی و مذهبی و حاکمیت بخشیدن به معیارهای ارزشمند انسانی . کسب مهارت هم در بعد مادی زندگی صادق است - که عبارت است از حرفه و اشتغال و کارآیی و بروز توانمندیها در اداره زندگی - و هم در بعد معنوی. لکن متاسفانه مردم عموماً از مهارت های معنوی زندگی غافل هستند و این غفلت رمز عقب ماندگی بخش عظیمی از جامعه است.

حجت الاسلام والمسلمین سید ابراهیم حسینی امام جمعه ابرکوه در ادامه بحث مهارت های معنوی در زندگی درخطبه های نماز جمعه این هفته گفت: نتیجه کسب مهارت های معنوی، نگرش صحیح و درست دیدن زندگی است و نتیجه درست دیدن زندگی ،امیدواری، نشاط ، فعالیت، پویایی ، صداقت و درستکاری ، نیک اندیشی و نیکوکاری است که در این صورت انسان، همه زیروبم ها و پستی و بلندی های زندگی را به نوعی از خدا و نعمت خداوند می داند و با این نگرش ، روحیه شکرگذاری ، سپاس الهی و قدرشناسی از لطف و کرم خداوندی را در خود تقویت کرده و از موقعیت های زندگی به نفع عالم آخرت و حیات ابدی خود بهره برداری می کند.

وی افزود: یکی از موضوعات مهم در امر کسب مهارت معنوی ، مهارت در نحوه تعامل خانوادگی است. یعنی روابط زن و شوهر ، پدر با زن و فرزند ، مادر با شوهر و فرزند ، فرزندان با والدین باید براساس اصول مدون اخلاق دینی باشد. کتاب وسایل الشیعه جلد 8 صفحه 507 از رسول خدا ، منشور حُسن رفتار در خانواده را بیان می کند که فرمود : اَحسَنُ النّاس اِیماناً اَحسنُهُم خُلقاً و اَلطَفُهُم بِاَهلِه.

شایسته ترین مردم کسانی هستند که مهارت های ایمانی را کسب کنند. و شاخص داشتن مهارت ایمانی فرد این است که در خانواده خوش اخلاق ترین و مهربان ترین فرد باشد.

و بعد فرمود :<< اَنَا اَلطَفُکُم بِاَهلِی. >>  من مهربانترین شما با خانواده ام هستم.

وی تصریح کرد: طبق آموزه این نبوت شریف ، اولا اخلاق در کانون زندگی جهت شیرین کردن طعم زندگی به کام خانواده و فرزندان و ثانیاً مستحکم کردن روابط همسری و فرزندی ،حرف اول را می زند. زیرا اخلاق ، فرآورده و محصول ایمان است . پس کسب اخلاق زندگی داری یکی از مهارت های معنوی است که صفا ، صمیمیت ، ایمان ، صداقت ،  تفاهم و همبستگی را در زندگی بنیان گذاری می کند.

وی  به اندرزی از امام حکمت و دیانت، امیرالمومنین (ع) نیز اشاره کرد که می فرماید:

فَدارِها عَلی کُلِّ حالٍ وَ اَحسِنِ الصُّحبَه لَها ،فَیَصفُو اعَیشَک.

همیشه در زندگی با همسر و خانواده وخانمتان مدارا کنید «و احسن الصحبه لها» و  با خانمتان معاشرت نیکو داشته باشید. تلخ و تند و خشن نباشید که وقتی پس از ساعت ها انتظار آمدنتان را کشیده ، با چهره و قیافه عصبانی شما مواجه نشود.

وی یادآور شد:  ابتدا پسر و دخترتان را وادار به کسب مهارت های معنوی و اخلاقی کنید و سپس ازدواج دهید چون تنها با کسب این مهارت است که به روح و لذت زندگی می رسند.

حسینی افزود: روی دیگر سکه زندگی، زن است که خدا نکند بداخلاق از آب درآید. اگر زن نسبت به شوهر و فرزندانش کج خلق و بد اخلاق باشد ، بوی بهشت را استشمام نخواهد کرد.

 وسائل الشیعه در جلد 14 صفحه 115کلام کوتاهی را از رسول خدا نقل می کند که فرمود:

«وَیلٌ لِاِمرَئَهٍ اَغضَبَت زَوجَها – وَ طُوبی لِاِمرَئهٍ رَضِیَ عَنها زَوجَها»

وای به حال زنی که شوهرش را به خشم آورد و خوش به حال زنی که شوهرش از او راضی باشد.

وی خاطر نشان کرد: این توصیه برای این است که زندگی کانونی مشترک است . زن و شوهر در غم و شادی هم شریکند و  شادی آنها شادی فرزندان  و جنگ و نزاع  آنان رنج و غم فرزندان را به دنبال دارد.

وی یادآور شد: آموزه دین ، حفظ بنیان زندگی است و حفظ  بنیان آن با کسب مهارت معنوی ، ایمانی ، اخلاقی و خدا محوری است که جز درتبع اطاعت از امر خدا  حاصل نخواهد شد.