فراخوان ارسال 1000 نامه برای دعوت از محمدرضا شفیعی کدکنی براي سخنراني و شعرخواني در جمع دوستداران توسط انجمن شاعران ايران منتشر شد. به گزارش ايسنا، در متن اين فراخوان آمده است:
صبر بسیار بباید، پدر پیر فلک را تا دگر مادر گیتی، چو تو فرزند بزاید
به نام خدا
همه علاقهمندان به شعر و ادب پارسی میدانند که حضرت علامه محمدرضا شفیعی کدکنی به سبب بزرگی ذاتی و مناعت طبع و برخی ملاحظات شخصی، از حضور در جمع پرهیز دارند و دوستداران و شیفتگان آن بزرگمرد و نادره زمان، اگرچه از دریای معلومات و دانش آن بزرگوار بی نصیب نیستند، اما آرزوی دیدار ایشان، همچنان از دستنیافتنیترینهای این روزگارشان است.
بخصوص نسل جوان ایرانی علاقهمند به شعر و ادب و خاصه شاعران جوان، که بسیار در گوشه و کنار از انجمن شاعران ایران خواستهاند که امکان درک حضور بزرگانی چون استاد شفیعی کدکنی را فراهم آورد.
از اینرو بر آن شدیم تا صدای مخاطب مشتاق این دریای معرفت را به نحوی شایسته به حضرت ایشان برسانیم ـ هرچند که از این اشتیاق وصفناشدنی بیخبر هم نیستند ـ به همین منظور، انجمن شاعران ایران از همه دوستداران و علاقهمندان دعوت میکند تا با نوشتن نامه، در طرح دعوت از استاد محمدرضا شفیعی کدکنی برای شعرخوانی و سخنرانی در جمع شرکت کنند.
همه مشتاقان و علاقهمندان ادب پارسی، از جای جای ایران عزیز، میتوانند در این فراخوان بزرگ شرکت کنند و نامههای خود را به نشانی انجمن شاعران ایران ارسال کنند. انجمن شاعران ایران ضمن رساندن تک تک نامهها به استاد، از نویسنده 10 نامه برتر با هدایایی تقدیر خواهد کرد.
شرایط: نامهها میبایست روی یک برگه A4 و حداکثر در چهار سطر نوشته شده باشد.
در پایین نامه نام و نشانی و شماره تماس فرستنده قید شده باشد.
مهلت ارسال نامهها تا پایان آبانماه 1391 است.
هرچند ممکن است این درخواست جمعی از سوی استاد محمدرضا شفیعی کدکنی پذیرفته نشود، اما انجمن شاعران ایران اعتقاد دارد که به وظیفه ذاتی خود در قبال علاقهمندان به شعر و ادب پارسی عمل کرده است و رد دعوت از طرف ایشان را به منزله بیاعتنایی به مخاطب نمیداند، که گفتهاند: «بزرگان آن بینند که ما نمیدانیم»
با او بیشتر آشنا شویم
مُحَمَّد رِضا شَفیعی کَدْکَنی (زادهٔ ۱۹ مهر ۱۳۱۸ در کدکن تربت حیدریه) از نویسندگان و شاعران امروز ایران است. تخلص وی در شعر م. سرشک است.
زندگی
حمدرضا شفیعی کدکنی درنوزده مهر ۱۳۱۸ در کدکن از توابع تربت حیدریه در خراسان[۱] به دنیا آمد. شفیعی کدکنی هرگز به دبستان و دبیرستان نرفت و از آغاز کودکی نزد پدر خود(که آخوندی فرزانه بود) و مرحوم ادیب نیشابوری دوم به فراگیری زبان و ادبیات عرب پرداخت (در هفت سالگی تمام الفیه ابن مالک را از حفظ بود )و فقه، کلام و اصول را در نزد آیت الله شیخ هاشم قزوینی فرا گرفت اما پس از مرگ شیخ هاشم قزوینی(معروف به فقیه آزادگان) نا آخرین مراحل درس خارج فقه را نزد ایت الله میلانی خواند و در این دوره با آیت الله سید علی خامنهای رهبر جمهوری اسلامی همدرس بود. او به پیشنهاد مرحوم دکتر علی اکبر فیاض در دانشگاه فردوسی مشهد نام نویسی کرد و در کنکور آن سال نفر اول شد و به دانشکدهٔ ادبیات رفت و مدرک کارشناسی خود را در رشتهٔ زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه فردوسی و مدرک دکتری را نیز در همین رشته از دانشگاه تهران گرفت.
او از سال ۱۳۴۸ تا کنون(۱۳۹۱) بنا به در خواست دانشگاه تهران استاد دانشگاه تهران است و بدیع الزمان فروزانفر زیر برگهٔ پیشنهاد استخدام وی نوشت احترامیست به فضیلت ، او از جمله دوستان نزدیک مهدی اخوان ثالث شاعر خراسانی به شمار میرود و دلبستگی خود را به اشعار وی پنهان نمیکرد.
دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی، پنجشنبه ۵ شهریور ۱۳۸۸ تهران را به مقصد آمریکا ترک کرد.این سفر بازتاب وسیعی درمطبوعات ایران داشت. او برای استفاده از یک فرصت مطالعاتی به موسسه مطالعات پیشرفتهٔ پرینستون رفت تا در باب تاریخ و تطور فرقهٔ کرامیه تحقیق کند و پس از ۹ ماه دوری از وطن به ایران بازگشت و پس از بازگشت به ایران بر سر کرسی تدریس خود در دانشگاه تهران حاضر شد.[۲]
کتابها واشعار
شفیعی کدکنی سرودن شعر را از جوانی به شیوهٔ کلاسیک آغاز کرد. پس از چندی به سوی سبک نو مشهور به نیما یوشیج روی آورد. با انتشار دفتر شعر در کوچه باغهای نشابور نامآور شد. آثار شفیعی را میتوان به سه گروه انتقادی و مجموعه اشعار خود وی تقسیم کرد. آثار انتقادی این نویسنده، شامل تصحیح آثار کلاسیک فارسی و نگارش مقالاتی در حوزه نظریه ادبی میشود، که بخشی از آنها در زیر آورده شدهاند. در میان آثار نظری شفیعی کدکنی کتاب موسیقی شعر جایگاهی ویژه دارد و در میان مجموعه اشعارش در کوچه باغهای نشابور آوازه بیشتری دارد. زمزمهها، شبخوانی، از زبان برگ، بوی جوی مولیان، از بودن و سرودن، مثل درخت در شب باران، هزاره دوم آهوی کوهی، صور خیال در شعر فارسی، موسیقی شعر، تصحیح اسرارالتوحید نوشته محمدبنمنور، تصحیح تاریخ نیشابور نوشته حاکم نیشابوری، تصحیح آثار عطار نیشابوری، تصحیح مختارنامه، تصحیح مصیبتنامه، تصحیح منطقالطیر، تصحیح اسرارنامه، تصحیح دیوان عطار و تصحیح آفرینش و تاریخ نیز از جمله آثار محمدرضا شفیعیکدکنی هستند.
بررسی آثار
شفیعی کدکنی را باید در زمره شاعران اجتماعی دانست[نیازمند منبع]. او در اشعار خود تصویری از جامعه ایرانی در دههٔ ۴۰ و ۵۰ خورشیدی را بازتاب میدهد و با رمز و کنایه آن دوران را به خواننده نمایانده، دلبستگی و گرایش فراوان به آیین وفرهنگ ایرانی و بخصوص خراسان را نشان میدهد.
تصحیحات او نمونهٔ اعلای تصحیح انتقادی متن است ، اسرار التوحید ، مصیبت نامه ، الاهی نامه ، منطق الطیر ، اسرار نامه ، مقامات و حالات ابوسعید ، نوشته بر دریا (مقامات ابوالحسن خرقانی)،مرموزات اسدی در مرموزات داوودی، بهترین نمونههای تصحیح انتقادی متن در ادبیات فارسی هستند ، اوکارهای دیگری نیز زیر چاپ دارد که به زودی از سوی نشر سخن به بازا خواهد آمد
او از تنها محققین تاریخ و ادب فارسی است که به تاریخ کرامیه پرداخته و کتابی منقح در این باب فراهم کردهاست ،که به زودی از سوی نشر سخن چاپ خواهد شد.
کتابهای دیگر او مثل موسیقی شعر ، صور خیال ، ادوار شعر فارسی ، زمینههای اجتماعی شعر فارسی ، از جامی تا روزگار ما امروزه از کتابهای کلاسیک نقد ادبی محسوب میشوند و خواندن آن برای هر دانشجوی علاقه مند به نقد ادبی و نظریه ادبیات واجب است .
او علاقه مند به شعر فارسی است و علاقهٔ او به عرفان و نقد ادبی هم از همین جا نشات میگیرد.
نظر شفیعی کدکنی درباره شاملو
حمدرضا شفیعی کدکنی در کتاب با چراغ و آينه؛ در جستجوي ريشه هاي تحول شعر معاصر ايران نظر خود را درباره احمد شاملو چنین بیان می کند: حق اين است كه شاملو را برای نسل جوان امروز بايد «تجزيه» و «تحليل» كرد. ممكن است در اين تجزيه خیلی از محسنات او تبديل به نقاط ضعف شود ولی به هر حال، از اين كار گريزی نيست. اين كار را آيندگان با بی رحمی خواهند كرد. اگر جوانان امروز بدانند كه شخصيت ادبی آقاي شاملو چگونه تشكيل شده است، هرگز اينگونه عمر خود را صرف شعر، آن هم شعر اينطوری – كه در روزنامهها ميبينيم – نخواهند كرد. تو بهتر از هر كسي ميدانی كه آنچه ا. بامداد يا احمد شاملو را می سازد اگر به صد جزء تقسيم شود، پنجاه تا شصت درصدش ربطی به شعر ندارد. اين شهرت و اعتبار نتيجه پنجاه شصت سال حضور مستمر در روزنامهها است. مدتی حزب توده او را بزرگ می كرد، بعد سلطنتطلبها، بعد چريكها، حالا هم ناراضيان از اوضاع كنونی. و اين بزرگ كردنها به هيچ وجه صددرصد به شعر او مربوط نيست، مربوط به موقعشناسی اوست و به قول خودش – با الهام از تعبيری از ماياكوفسکی - «سفارش زمانه» را پذيرفتن. نه اخوان، نه فروغ، نه نيما، نه سپهری، هيچ كدام اين طوری سفارش زمانه را نتوانستند بپذيرند. در تهران كه بودم، یکی از دانشجويان علوم اجتماعی صد شماره مجله آدينه را برای يك مطالعه فرهنگی تحليل كامپيوتری كرده بود. می گفت: در اين صد شماره، در تمام شمارهها – جز چند مورد استثنایی – نام شاملو آمده است و در تمام موارد با القابی از نوع «شاعر بزرگ ميهن ما» «شاعر بيهمتای»... عناوینی كه الآن به يادم نمانده و راست می گفت. عكسها و تفضيلات و اخبار درباره او. اما در همين صد شماره اسم نيما و اخوان و فروغ فقط نيما و اخوان و فروغ هستند بدون هيچگونه صفت و به قول فرنگی ها اپيتتی epithet اما او هميشه با عنوان شاعر بزرگ قرن، شاعر بزرگ ميهن مان و [...] پنجاه سال شب و روز، در وسيعترين نشريههای سياسی و فرهنگی، درباره شاطر عباس صبوحی اگر تبليغ شده بود حالا جايزه نوبل را به اولاد و احفاد شاطر عباس می دادند، شاملو كه جای خود دارد. منبع: با چراغ و آينه؛ در جستجوی ريشه های تحول شعر معاصر ايران. نوشته محمدرضا شفیعی کدکنی. تهران، نشر سخن / 1390 / صفحه 526.
نمونه اشعار
شعر سفر به خیر که از مجموعه در کوچه باغهای نشابور گزیده شدهاست:
به کجا چنین شتابان؟
گون از نسیم پرسید
- دل من گرفته زین جا
هوس سفر نداری
ز غبار این بیابان؟
- همه آرزویم اما
چه کنم که بسته پایم
به کجا چنین شتابان؟
- به هر آن کجا که باشد
به جز این سرا، سرایم
- سفرت به خیر اما تو و دوستی، خدا را
چو از این کویر وحشت به سلامتی گذشتی
به شکوفهها، به باران
برسان سلام ما را
شعر دیگری از وی:
«پیش از شما / به سان شما / بیشمارها / با تار عنکبوت / نوشتند روی باد / کین دولت خجستهٔ جاوید زنده باد».
کتاب شناسی
مجموعه اشعار
۱۳۴۴ - زمزمهها
۱۳۴۴ - شبخوانی
۱۳۴۷ - از زبان برگ
۱۳۵۰ - درکوچه باغهای نیشابور
۱۳۵۶ - بوی جوی مولیان
۱۳۵۶ - از بودن و سرودن
۱۳۵۶ - مثل درخت در شب باران
۱۳۶۷ - هزاره دوم آهوی کوهی
آثار نظری و انتقادی و تصحیح و ترجمه
۱. صور خیال در شعر فارسی
۲. موسیقی شعر
۳. تصحیح اسرارالتوحید نوشتهٔ محمد بن منور
۴. تصحیح تاریخ نیشابور نوشتهٔ حاکم نیشابوری
۵. تصحیح آثار عطار نیشابوری:
تصحیح مختارنامه
تصحیح مصیبت نامه
تصحیح منطقالطیر
تصحیح اسرارنامه
تصحیح دیوان عطار
تصحیح تذکره الاولیاء (هنوز به چاپ نرسیدهاست)
۶. مقدمه، ترجمه و تعلیقات بر آفرینش و تاریخ در دو جلد نشر آگاه
۷. مفلس کیمیا فروش دربارهٔ شعر انوری نشر سخن
۸. زبور پارسی نگاهی به زندگی و غرلهای عطار نشر آگاه
۹. تازیانههای سلوک در بارهٔ قصاید سنایی نشر آگاه
۱۰. در اقلیم روشنایی تفسیر چند غزل حکیمسنایی نشر آگاه
۱۱. شاعر آیینهها بررسی سبک هندی و شعر بیدل دهلوی نشر آگاه
۱۲. آن سوی حرف و صوتگزیده ی اسرار التوحید برای جوانان نشر سخن
۱۳. میراث عرفانی ایران (چهار جلدی): نشر سخن
دفتر روشنایی (در شرح سخنان و افکار بایزید بسطامی)
نوشته بر دریا (در بیان میراث عرفانی ابوالحسن خرقانی)
چشیدن طعم وقت (در شرح عرفان و افکار ابوسعید ابوالخیر)
حالات و سخنان ابوسعید (در شرح عرفان و افکار ابوسعید ابوالخیر)
۱۴. ادوار شعر فارسی از مشروطه تا سقوط سلطنت نشر سخن
۱۵. زمینهٔ اجتماعی شعر فارسی نشر اختران
۱۶. شعر معاصر عربنشر سخن
۱۷. قلندریه در تاریخ سیر دگردیسی یک اندیشه ، نشر سخن
۱۸. ترجمه تصوف اسلامی و رابطه انسان و خدا نوشته رینولد نیکلسون نشر سخن
۱۹. تصحیح غزلیات شمس تبریز نشر سخن
۲۰. مقدمهنویسی و انتشار تصویر نسخه خطی منظومهٔ علینامه نشر میراث مکتوب
۲۱. مقدمهٔ تحلیلی و تعلیقات بر دیوان قائمیات ، نویافته ترین دیوان شعری مذهب اسماعیلیه ، به تصحیح دکتر جلال بدخشانی ، چاپ میراث مکتوب
۲۲. با چراغ و آینه در جستجوی ریشه های تحول شعر معاصر ایران نشر سخن
۲۳. حالات و مقامات میم.امید نشر سخن
۲۴.حزین لاهیجی شاعری در هجوم منتقدان نشر آگاه
۲۵.مرموزات اسدی در مرموزات داوودی نشر سخن