یزدفردا

مثل یک پنجره

سروده ای از

سعید دهقان مروست

مثل یک پنجره باشیم پر از حس و نگاه

که نگاهی کند از اوج به بیراهه و راه

غرق شو در نفس شبنم و دریاچه نور

تا بفهمی چه ثواب است و کدامست گناه

با نگاهی قد یک شعله بیدار چراغ

ساده باشد بشناسیم همه راه زچاه

مثل خورشید شدن گرچه کمی سخت تر است

دست کم چهره برافروز چو آیینهٔ ماه

دیدن نیمه خالی چه ثمر پر تر بین

کم مبین خویشتن و بیشتر از خویش بخواه

در هجوم غم و تردید و هراس و کابوس

در پناگاه یقین باز بگیریم پناه