یزدفردا
پایگاه خبری و تحلیلیزان دراز هفته نامه آیینه یزد
آقاي معلم: واضح و مبرهن است كه هر كس بايد براي خود شغلي انتخاب كند تا سربار جامعه نباشد و بتواند گليم خود را از آب بكشد. البته كار عار نيست ولي شغل بايد درآمد كافي و آبرومند داشته باشد تا بتوانيم صاحب خانه و ماشين و مخلفات شويم، مقامات دولتي هم در مواقع ضروري تكريم و تعارف كنند. بنابراين من مي‌خواهم وكيل مجلس شوم. اولاً حقوق مادام‌العمر دوم مسكن اعم از رهن و اجاره و تملك به شرط صد ميليون تومان كه فعلاً مي‌دهند. ثانياًً تعارف و عزت هم دارد ولي حيف كه از هر صد هزار و دويست يا سيصد هزار نفر فقط يك نفر واجد شرايط مي‌شود.
ضمناً از آقاي معلم هم عذر مي‌خواهم نگفتم آرزو دارم معلم شوم «چون رنگ رخسار خبر مي‌دهد از سر ضمير»
زيرا فقط وامي كه به يك نماينده مي‌دهند به اندازه وام صد معلم است.
حق سفر، حق سفره حق دفتر و حق.. ......و نظاير اينها پيش كش !
سند و مستندات هم اگر بخواهيد سخنان رياست محترم جمهوري است من بي‌تقصيرم. خدا بدهد بركت.