یزدفردا:هر سال و از زمانِ انتقالِ نمایشگاه بین المللی کتابِ تهران، به ساختمانِ در حالِ احداثِ مصلای امام خمینی(ره)تهران که نویسنده ای آن را نمادِ پسماندگیِ ایرانیان معرفی نمودتا آخرین باری که در اردیبهشت سالِ 91نمایشگاهِ بین المللی کتابِ تهران مثل تمامِ سالیانِ سابق در این مکان برپا شد؛ یکی دو ماه مانده به آغاز کارِ نمایشگاه تا مدّت ها پس از آن(پروسه ی زمانی45روزه)مصاحبه های زنگارنگی می بینیم و می خوانیم که مصلای نیمه سازِ تهران جای مناسبی برای این رویدادِ بزرگِ فرهنگی نیست و این داستان همه ساله مثلِ سریال های تکراری و تمام ناشدنی در حال تکرار و تکرار و تکرار است.
آنچه در اذهان باقی مانده است؛ در دو دولتِ اخیر یکی از مباحثِ مهمِ فرهنگی ـ عمرانی، جانمایی و سامان دهی وضعیتِ مکانیِ نمایشگاه بین المللی کتابِ تهران و دیگر رویدادهای فرهنگی می باشد امّا با اتمام آن رویداد، تمام آتش بارهای خبری تا سالِ آینده به صورتی کاملاً خودجوش سکوت اختیار می نمایند.
آخرین رویدادی که در همان مکان در حالِ برگزاری است، بیست امین نمایشگاه بین المللی قرآن با شعارِ«قرآن، فرهنگِ بیداری» می باشد که در مدت سی روز، پذیرای آن دسته از علاقه مندانی است که اخبار و رویدادهای قرآنی را از نزدیک دنبال می نمایند.
در این مجالِ اندک، کاری به استقبال یا عدم استقبالِ بازدیدکنندگان از این نمایشگاه، کمی ها و کاستی های برگزاری، نقد و بررسی محتوایی نمایشگاه و مسائلی از این دست نداریم!نکته ی حائز اهمیت در این برهه از زمان، نگهداری از مکانی است که چندین سال است با تمامِ ناهمگونی ها، انتقادات و نگرانی های موجود، بارِ عدم وجود مکان برای برگزاری بزرگترین رویداد فرهنگیِ مملکتی را بر دو می کشد که مقام عظمای ولایت حضرت آیت الله خامنه ای (قدس سره)تأکید و اعتقاد دارند«اقتدار واقعی، اقتدارِ فرهنگی است».
دیدار از مجموعه ی عظیم و معنوی مصلای تهران اگرچه سوالاتِ بیشماری را در ذهن متبادر می سازد امّا آنچه مسلّم است بهینه سازی، رعایت استانداردهای نگهداری از بنای عظیمی به نام مصلا و کمک به پویایی و زنده ماندنِ این مجموعه از هر فریضه ای واجب تر است زیرا به زعم نگارنده و با مراجعه به تاریخِ ذهنی و به یادماندنی های رسانه ای، مدّت های بسیاری باید بگذرد تا این معضل یعنی نبودِ جایگاه دائمی، مناسب و درخورِ شأن برای نمایشگاه بین المللی کتابِ تهران و دیگر نمایشگاه های فرهنگی برطرف شود و این مکان همچنان و علیرغم صدورِ بخشنامه ها، ابلاغ های و دستور العمل های ناکارآمد! باید پذیرای نمایشگاه دوستان و متصدّیانِ فرهنگی باشد.
چرایی عدمِ اهتمامِ جدی برای برطرف نمودنِ نقیصه ی سرگردانی ِ اهل کتاب و فعالینِ حوزه ی فرهنگ و اندیشه را باید در جایی دیگر دنبال نمود که نزدیک ترین جا با توجه به موضع گیری های اخیر؛ کمیسیون فرهنگی مجلس و در رأسِ آن جناب حجت الاسلام آقای آقا تهرانی می باشد.
نکته ای که قابل ذکر و اشاره است نگهداری از مصلا به هر نحو ممکن است زیرا نمایشگاه ساختن خارج از شمول روش های اصدارِ بخشنامه است همگان دیدند که دستورِ احساسی و تبلیغی معاون اول محترم رئیس جمهور در مراسمِ اختتامیه نمایشگاه بین المللی کتابِ تهران(بیست و پنجم) هم بر زمین ماند و از حوزه ی اطلاع رسانی خارج نشد.
صد البته خوشحالیم که این دستورِ سراسر احساسی بر زمین ماند و اجرایی احساسی تر نپذیرفت اما نگرانیِ بزرگ در این است که با از دست دادنِ مصلا دیگر جایی در همین حدّ و قواره هم برای برگزاری نمایشگاه های فرهنگی و معنوی خود نظیر نمایشگاه بین المللی کتابِ تهران و نمایشگاه بین المللی قرآن نداشته باشیم