زبان دراز بازنشسته
جانم براتون بگم، يكي گفت: رييس الوزرا در مصاحبهاي فرمودهاند:
« پس از پايان دوره رياست جمهوري قرار است از دنياي سياست خداحافظي كنند اين خبر براي ديگران مايه تاسف است از جمله رييس جمهور كشور دوست و برادر ونزوئلا كه چند ماه يك بار در ديد و بازديد بودند.
همچنين خبر تاثرانگيزي است براي محرومان آمريكاي لاتين، آفريقا، خاورميانه جزاير دور دست و قبايل جديدالكشف به علاوه اروپائيان هم سخت بهت زده شدهاند زيرا غمخوار اقتصاد ورشكسته و طرفدار و مشوق آزادي بيان را از دست خواهند داد. سازمان ملل نشينان هم دق خواهند كرد آخه سالي چند بار موفق به ديدن و شنيدن سخنان ايشان بودند يقيناً « وااسفاي» جهانيان بلنداست كه اين مديريت جهان به كه سپرده خواهد شد. البته به دليل ريشه كن شدن فقر و فقرا و در دسترس نبودن و در ديد نبودن محرومان ايراني هنوز اظهار نظري از آنها دريافت نشده است ؟ البته آنها هم خدايي دارند!
زبان دراز ضمن ابراز تاسف اين سوال را مطرح كند آيا معلوم است طفل هدفمندي يارانههاي تازه راه افتادهبه چه سرنوشتي دچار ميشود؟ به دست كه خواهد افتاد؟
بر سر بازماندگان و بعضي از مديران ارشد و اصغر و ميانه چه خواهد آمد؟ آخه كجا بروند؟ اينها را به كه ميسپارند؟ يقيناً جايي براي رفتن ندارند« نه در غربت دلي شاد و نه رويي در وطن دارند» اما از آنجا كه هميشه ايشان نوآور بودند در تاريخ ذكر خواهد شد: پس از قرنها يك سياستمدار ايراني به زبان خوش و به دست خود دل از سياست كند و به خود بازنشستگي نايل آمد ورفت و پشت سر خود را نگاه نكرد.!!!
در پايان به دنبال اين همه غم و اندوه، اما براي بازنشستگان مايه سرور و شعف است كه يكنفر از اكابر و اعاظم قرار است بازنشسته شود و با حقوق بازنشستگي امور زندگي خود را بگذراند و بفهمد يك من ماست چقدر كره دارد. با عرض تشكر