سلام بر ماه عزیز خدا ٰ ماه مهمانی خدا البته نه از آن نوع مهمانی هایی که ما تجربه کرده ایم . سفره های ما از جنس دنیاست اما خدا برای بندگانش که به مهمانی آمده اند سفره ای تدارک دیده است از جنسی حداقل بالاتر از دنیای خودمان . لازمه ی این مهمانی امساک از خوردن و آشامیدن و امساک از گفتن و شنیدن سخنان لغو و…خلاصه هرچه که رنگ و بوی دنیا دارد.
سلام بر رمضان ماه عزیز خدا ماه . در سفره ای که ما برای مهمانانمان تدارک می بینیم سعی می کنیم کم نگذاریم تا مهمان اذیت نشود کیف کند . خدا وند متعال اگر سفره بیندازد چگونه سفره ای تدارک دیده است ؟
چه سخت است ماهی به این ذی قیمتی بیاید و برود و ما دست خالی از خوان عظیم الهی باشیم . برای آنکه با رمضان و اهمیت آن و نوع عملکرد در آن بیشتر آشنا شویم و به عنوان تبرک و تیمن ٰ افتتاح سخن را با خطبه ی حضرت رسول اکرم (ص) آغاز می کنیم و توجه خود را معطوف به توصیف ایشان از ماه مبارک رمضان می کنیم :
قد أقبل إلیکم شهر اللَّه بالبرکة و الرَّحمة و المغفرة …
(اى مردم! همانا ماه خدا ، همراه با برکت و رحمت و آمرزش ، به شما روى آورده است ؛ ماهى که نزد خدا برترینِ ماه هاست و روزهایش برترینِ روزها ،شب هایش برترینِ شب ها و ساعاتش برترینِ ساعات است .
ماهى است که در آن به میهمانى خدا دعوت شده اید و از شایستگانِ کرامت الهى قرار داده شده اید .
نَفَسهایتان در آن ، تسبیح است ، خوابتان در آن ، عبادت ، عملتان در آن ، پذیرفته و دعایتان در آن ، مورد اجابت است .
پس با نیّتهاى راست و دلهاى پاک ، از پروردگارتان بخواهید تا براى روزه دارىِ آن و تلاوت کتاب خویش ، توفیقتان دهد ؛چرا که بدبخت ، کسى است که در این ماه بزرگ ، از آمرزش الهى محروم بماند .
با گرسنگى و تشنگى خود در این ماه ، گرسنگى و تشنگىِ روز قیامت را یاد کنید ؛ به نیازمندان و بینوایانتان صدقه بدهید ؛ به بزرگان خود احترام ، و بر کوچکهایتان ترحّم ، و به بستگانتان نیکى کنید
زبانتان را نگه دارید
چشمهایتان را از آنچه نگاه به آن حلال نیست ، بپوشانید
گوش هایتان را از آنچه شنیدنش حلال نیست ، فرو بندید
به یتیمان مردم ، محبّت کنید تا بر یتیمان شما محبّت ورزند
از گناهانتان به پیشگاه خداوند توبه کنید
در هنگام نمازها ، دستانتان را بر آستان او به دعا بلند کنید ، که آن هنگام (وقت نماز) ، برترینِ ساعت هاست و خداوند با نظر رحمت به بندگانش مى نگرد و هر گاه با او مناجات کنند ، پاسخشان مى دهد و چون او را صدا بزنند ، جوابشان مى گوید و چون او را بخوانند ، اجابتشان مىکند .
اى مردم! جانهاى شما در گرو کارهاى شماست ، پس با طلب آمرزش، آنها را آزاد سازید ؛
و پشتهاى شما از بار گناهانتان سنگین است ، پس با طول دادن سجدههاى خود ، آنها را سبک کنید ،
و بدانید که خداوند ـ که یادش والاست ـ به عزّت خود ،سوگند خورده است که نمازگزاران و سجده کنندگان را عذاب نمىکند و در روزى که مردم در پیشگاه پروردگار جهانیان [براى حساب ]مى ایستند ،آنان را با آتش ، هراسان نمى سازد .
اى مردم ! هر که از شما در این ماه ، روزهدارى را افطار دهد ، پاداشش او براى آن عمل نزد خدا ، همچون آزاد کردن یک برده و آمرزش گناهان گذشته اوست»
پس گفتند : اى پیامبر خدا ! همه ما توانایىِ این کار را نداریم!
پیامبر صلى الله علیه و آله فرمود : خود را از آتش نگه دارید ، هر چند با یک دانه خرما ؛ خود را از آتش نگه دارید ، هر چند با یک جرعه آب .
اى مردم! هر کس اخلاقش را در این ماه ، نیکو سازد ، براى او وسیله عبور از صراط خواهد بود ، در آن روز که گامها بر صراط مىلغزد ؛
و هر کس در این ماه بر بردگان خود آسان بگیرد ، خداوند حساب او را سبک خواهد گرفت ؛
و هر کس در این ماه ، شرّ خود را [از دیگران] باز دارد ،خداوند در روز دیدارش ، غضب خویش را از او باز خواهد داشت ؛ و هر که در این ماه ، یتیمى را گرامى بدارد ، در روز دیدار ، خداوند ، گرامى اش خواهد داشت ؛
و هر که در آن به خویشاوند خود نیکى کند ، در روز دیدار ، خداوند با رحمتش به او نیکى خواهد کرد ؛ و هر کس در آن از خویشان خود ببُرد ، خداوند در روز دیدار ، رحمتش را از او قطع خواهد نمود ؛
و هر کس در آن ، نماز مستحبّى بخواند ، براى او دورى از آتش ، نوشته مىشود ؛ و هر کس واجبى را در آن ادا کند، پاداش کسى را دارد که هفتاد واجب را در ماههاى دیگر ، ادا کرده است ؛
و هر کس در آن بر من زیاد صلوات بفرستد ، خداوند در روزى که وزنه اعمال ، سبک مى شود ، وزنه اعمال او را بیفزاید ؛ و هر کس در آن ، آیه اى از قرآن تلاوت کند ، پاداش کسى را دارد که در ماه هاى دیگر ، ختم قرآن کرده است .
اى مردم! در این ماه ، درهاى بهشت ، بازند . پس از پروردگارتان بخواهید که آنها را بر شما نبندد ؛
و درهاى دوزخ ، بستهاند . پس ، از پروردگارتان بخواهید که آنها را بر شما نگشاید ؛ و شیطان ها در بندند .
پس، از پروردگارتان بخواهید که آنها را بر شما مسلّط نسازد»
من( امیرالمومنین علیهالسلام ) برخاستم و گفتم : اى پیامبر خدا! برترینِ کارها در این ماه چیست؟
فرمود : «اى ابو الحسن! برترینِ کارها در این ماه ، پرهیز از حرام هاى الهى است» . سپس گریست .
گفتم : اى پیامبر خدا! سبب گریه شما چیست؟
فرمود : «اى على! بر این مىگریم که حرمت تو را در این ماه مى شکنند . گویا مى بینم تو در حال نماز براى پروردگار خویشى ، که نگونبختترینِ اوّلین و آخرین ، همو که برادر پى کننده ناقه قوم ثمود است ، برمى خیزد و بر فرق سرت ضربتى مى زند و محاسنت ، از خون سرت رنگین مى شود»
گفتم : اى پیامبر خدا! آیا در آن حالت ، دینم سالم است؟
فرمود : «دینت ، سالم است»
سپس فرمود : «اى على! هر کس تو را بکشد ، مرا کشته است و هر کس تو را دشمن بدارد ، مرا دشمن داشته است و هر کس تو را ناسزا گوید ، مرا ناسزا گفته است ؛ چرا که تو از من هستى ، همچون جان من . روح تو ، از روح من است و سرشت تو ، از سرشت من .
خداى متعال ، من و تو را آفرید و من و تو را برگزید و مرا براى پیامبرى ، و تو را براى امامت ، انتخاب کرد، هر کس امامت تو را انکار کند ، نبوّت مرا انکار کرده است .
اى على! تو وصىّ من ، پدر فرزندان من ، همسر دختر من و جانشین من بر امّتم هستى ، در حال حیاتم و پس از مرگم
فرمان تو ، فرمان من است و نهى تو ، نهى من است . سوگند به خدایى که مرا به نبوّت برانگیخت و مرا بهترینِ آفریدگان قرار داد ،
تو حجّت پروردگار بر خلق اویى و امین او بر رازش و جانشین او بر بندگانش»