یزدفردا

یزدفردا، منیره زارع زاده خبرنگار بهداشت و درمان/ محمدحسن گرامی در گفت و گو با خبرنگاریزدفردا،  در خصوص اوقات فراغت اظهارداشت: در مباحث علمی آمده است تمدن هر کشور را می توان از اوقات فراغتش شناخت و پیش بینی کرد.

وی در ادامه با طرح این سوال که "آایا ما در زندگی با شروع تعطیلات و باز شدن وقت چقدر به موضوع مهم اوقات فراغت صحیح توجه داریم؟" بیان داشت:

اینکه ما می بینیم در فصل تابستان یا تعطیلات آمار مسائل و مشکلات اخلاقی، اجتماعی و بزهکاری قدری گسترش می یابد دلیل بر آن است که ما برای اقات فراغت خود و فرزندان به شکل صحیح و منطقی کمتر برنامه ریزی کرده ایم.

وی ادامه داد: امروزه اوقات فراغت را به عنوان گاهواره تمدن تلقی می کنند و مجموع در اسلام نیز به این مهم بسیار پرداخته شده است تا جایی که امام رضا (ع) فرموده اند: اوقات زندگی خود را سه دسته تقسیم کنید:

بخشی را به عبادت و اشتغال و بخشی را برای استراحت و فراغت. پس اسلام برای زندگی و تمام لحظات آن دارای برنامه است.

گرامی یادآور شد: "حال ما چگونه عمل می کنیم؟" افراد به این سوال اساسی پاسخ دهند : برای اوقات فراغت چه برنامه ای دارند آیا برنامه اوقات فراغت را صرفا واگذار به موسسات رسمی و منابع بیرون از خانواده نموده اید یا صرفا در درون خانواده به تمامی اوقات فراغت خود و فرزندان توجه نموده ایم.

وی توصیه کرد: بهتر است برای اوقات فراغت نگاهی تلفیقی داشته باشیم به این معنا که بخشی را درون خانواده و بخشی را بیرون خانواده اختصاص دهیم.لذا برای تحقق بهتر و مدیریت در عرصه خطیر اوقات فراغت در اینجا به چارچوب علمی و دینی برای طراحی بهتر اوقات فراغت خود و تمامی اعضای خانواده و یا حتی مسئولین و موسساتی که برای کارکنان خود می خواهند برنامه ای داشته باشند اشاره می کنیم:

الگوی عملی و علمی طراحی اوقات فراغت:

برای اینکه مابهتر بتوانیم در این عرصه موفق شویم باید این مدل که یک مدل دینی و عملیاتی است توجه کنیم.

حال به مراحل طراحی الگوی اوقات فراغت می پردازیم؛

    1- نیازسنجی دقیق با نگاه تمامی ابعاد رشد و تربیت آدمی، به این معنا که برای فرزندان چه نیازهای نشانه دار یا اشکاری یا نیازهای بی نشانه و نهان داریم. به عنوان مثال: اگر فرزند ما در عرصه آداب اجتماعی دچار کمبود است پس بخشی از اوقات فراغت باید با این نیاز طراحی گردد.
    2- اولویت بندی نیازها؛

در این گام نیازهای استخراج شده از فرد را مورد پالایش قرار داده و برای آن تقدم وتاخر قائل می شویم.

 

    3- انتخاب اولویت یا موضوع دارای درجه بالاتردر پرکردن اوقات فراغت
    4- انتخاب منابع به این معنا که باید منابع رسمی مادی و معنوی در جهت رسیدن به گام های قبلی را انتخاب کنیم. بطور عینی یعنی مکان ه، زمانها و موقعیت هایی که در سطح خانواده محله، منطقه شهرستان و استان وجود دارد وحتی کشور را شناسایی کنیم. (کانون های پرورش فکریف پژهش سراها، کتابخانه ها، برنامه های رادیو و تلویزیون، فرهنگسراها، مراکز فنی وحرفه ای، کانون فرهنگی مساجد، کانون بسیج و سایر منابعی که وجود دارند).
    5- بررسی دقیق هر منبع و انتخاب منابع بر اساس نیاز و اولویت و شرایط خود و خانواده.
    6- اجرای عملی یا حضور فعال در مراکزی که انتخاب کرده ایم برای پرکرن اوقات فراغت.
    7- حمایت و تشویق از اوقات فراغت از زمان اجرا تا پایان
    8- ارزیابی و بازخورد در حین اجرای اوقات فراغت و بعد از اجرا که این مهم یکی از حلقه های فراموش شده طرح اوقات فراغت است. همه خود را موسسات واگذار می کنیم ولی خروجی آنرا دقیق مورد تحقیق قرار نمی دهیم. ما باید تمامی اجزای اوقات فراغت افراد خانواده را با دقت تحلیل کنیم و به خود و دیگران باخورد بدهیم تا اوقات فراغت ما در شروع و ادامه و پایان به شکل صحیح اجرا شود.
    9- نکته قابل ذکر اینکه باید در بحث طراحی به اصل خدامحوری، تفاوتهای فردی، تفاوتهای جنسی توجه و خلاء و کمبود های آموزش و پرورش بررسی کنیم و همچنین نباید اوقات فراغت دختران که باید برای زندگی آماده شوند و پسران که به نوعی باید برای اشتغال و زندگی اماده شون یکسان بگیریم.

این مشاور در پایان متذکرشد: پدران و مادران باید در خانواده در تعطیلات بیشتر به نیازهای خود و فرزندان احترام قائل شوند و آنها را با طراحی درست از اوقات فراغت از مشکلات پیش رو در حال و آینده پیشگیری کنند.