یزدفردا

(شهيد عشق جاويد است جاويد)
حميد سبزواري

یزدفردا
خوش آن عاشق که در محراب خونين
نداي ارجعي از دوست بشنيد
بقاي باغبان بادا که گلچين
گلي ديگر ز گلزار وطن چيد
صدوقي را به خاک و خون درافکند
درخت ديگري زين باغ ببريد
صدوقي رفت و صدق نيت او
به ما روح صفا و صدق بخشيد
صدوقي رفت و ياد همت او
به ما درس شهادت داد و اميد
به معراج شهادت شد ز محراب
فراتر شد ز مهر و ماه و ناهيد
ز هر يک قطره خون کز پيکرش رفت
هزاران گل دميد از شاخ توحيد
خوش آن عاشق که در محراب خونين
نداي ارجعي از دوست بشنيد
خوش آن شمعي که چون خاموش گردد
به عالم روشني بخشد چو خورشيد
نمي ميرد چراغي چون صدوقي
شهيد عشق جاويد است جاويد