یزدفردا

یزدفردا: مریم وزیری "و مرد...جلوه اطمینان بخش خلقت. پناهگاه بکر هرچه آرامش، ماوای زن.

مرد، سخت. چرا که باید با سختی ها بسازد. مرد، اسوه مقاومت. خلقت بی چون و چرای آدم برای مبارزه، ایثار، سخاوت، کرم، اندیشه، کار، تلاش، سعی و کوشش.

مرد بزرگترین نیاز آفرینش. مرد، دادستان و پناه. مرد، پیروز هر میدان. جوانمرد و جواد، بخشنده و رحیم. مرد، نماد پرکاری خدا. نماد لجاجت مدام برای زندگی. نماد هرچه پاکی، پاکیزگی، تفکر، عقل.

مرد نماد ذات آدمی. نماد فطرت حق. پرشکوه و شکست ناپذیر. و بر خلاف همه که فکر می کنند زن برای مرد آفریده شد، می گویم برای هم آفریده شدند و برای تکامل دستگاه آفرینش. برای کمال خلقت. برای به سرانجام رسیدن کار خداوند. برای ثمر دادن شکوفه تفکر وخیال خداوند خدا. و تازه می شود گفت این مرد بود که برای زن آفریده شد.

چرا که زن به خاطر همه ظرافتش، نیاز سختی به مامن داشت. آغوشی برای امنیت وتسلی. مرد همدلی می خواهد و هم چاره ای، و زن پناهگاهی چون کوه استوار محکم.
و هر مردی که نمی خواهد مرد باشد، نه تنها راز خلقت را درک نکرده، وظیفه خطیر خود را نشناخته. روی زمین، در دنیایی که انسان با سختی به آن پاگذارده و همراه سختی ها باید زندگی کند، او امانت دار هدیه ی خداوند است و باید جلوه تمام "تلاش خدا" مواظب جلوه تمام "لطافت خدا" باشد.