یزدفردا

منزل امام خمینی(ره) در نجف اشرف

یزدفردا "علی آبادی:کسانی که در نجف در کنار امام خمینی بوده اند، خاطرات فراوانی از اخلاص و تواضع ایشان و همراهی قلبی و عملی شان با مبارزین داخل کشور دارند، به گونه ای که نقل می کنند که حضرت امام اندک آسایشی (در حد داشتن کولر در هوای گرم نجف) و یا حتی کارهای تفریحی بسیار ساده و مرسوم طلبه ها (مثل رفتن کوتاه به جایی خوش آب و هوا) را هم به دلیل سختی کشیدن های مبارزین در ایران، برای خود نمی پسندیدند.

یت امام در نجف که سالها متروک مانده بود براثر بارندگی تخریب شده بود وتصمیم گرفتند این بنا را کاملا تخریب و مجددا بازسازی کنند.

با ورود امام خمینی به نجف در سال 1344 دو واحد مسکونی در خیابان "الرسول" و خیابان "باب قبله "اجاره شد که در یکی از واحدها خانواده امام سکونت داشتند و دیگری محل مراجعات و پاسخ گویی و درس امام بوده است. پس از هجرت امام به پاریس از این منازل استفاده ای نشد .ضمن اینکه در زمان حکومت صدام عملا نمی شد کاری انجام داد، تا اینکه دولت عراق مستقر شد و فضای بهتر برای فعالیت فراهم گردید.

از سال 1384 موضوع خرید و بازسازی این دو واحد مسکونی در برنامه های  موسسه تنظیم و نشر آثار امام قرار گرفت ، بارها با دولت و سازمان مدیریت مکاتبه شد که نهایتا درپایان سال 87 اعتباری جهت خرید یکی از واحدها اختصاص یافت و به حساب موسسه واریز شد ،موسسه تنظیم ونشر هم بلافاصله کارشناسانی را جهت بررسی اعزام نمود در این فاصله متاسفانه واحد مذکور کاملا تخریب گردید به نحوی که قابل بازسازی نیست.

بیت امام در نجف، تا بعد از سرنگونی صدام هنوز سرپا بود. در سفر اولی که بعد از سقوط صدام، به نجف رفتیم، بیت رابازدید کردیم و گزارشی تهیه کردیم.  در آن زمان تنها سرداب ها خراب شده بود. اما در  طول زمان خریداری تا انتقال اسناد خانه به موسسه تنظیم و نشر آثار امام  اصل ساختمان فرو ریخته بود.

آخرین تصمیم در مورد این واحد این بود که بنا کاملا تخریب شده و مجددا بنای جدیدی با معماری قبلی ساخته شود.

بعد از ده پانزده روز خاک برداری سازه های ساختمان پیدا شد و نقشه برداری شده و در این نقشه کل ساختمان و تشکیلاتش مشخص شد و بناست که بر اساس آن نقشه ها و فیلم ها خانه را مجددا بسازند.

کلا منزل حضرت امام منزل محقری بود. مجموع آن صد و ده پانزده متر بود. بیست و پنج متر حیاط ساختمان بود و دو طرف شمال و جنوبش ساختمان بود. مثل همه ساختمان های نجف. یک مقدار بالکن هم در کوچه داشت.

خانه در نبش دو کوچه بود و یک ساختمان را اندرونی می گفتند و یک ساختمان را بیرونی. در ورودی ،ساختمان بیرونی همیشه باز بود و مراجعین می آمدند و می رفتند. در اندرونی، در سمت دیگر کوچه بود و از در که وارد می شدیم، اتاق کوچکی در سمت چپ بود که امام تابستان ها در آنجا ساکن بودند.

در طبقه دوم هم اتاقی بود که حضرت امام در زمستان ها برای پاسخگویی به مراجعین در آنجا ساکن بودند. از آن ایوان بالا با اجازه مالکین راهی باز کرده بودند که دو ساختمان اندرونی و بیرونی را به هم متصل می کرد. معمولا امام ساعت 5 بعد از ظهر در پشت بام منزل تا یک ساعت قدم می زدند. این برنامه همیشگی شان بود.

قبل از ظهر ها امام برای درس در مسجد شیخ انصاری بودند و مرحوم حاج آقا مصطفی، تا قبل از اذان در بیرونی می نشستند و پاسخگوی مراجعین بودند. حضرت امام دو ساعت و نیم بعد از غروب آفتاب خود پاسخگو بودند. نماز مغرب و عشا را در بیرونی می خواندند و به قول نجفی ها ساعت دو نیم از دسته،امام در بیرونی با علما و فضلا و طلاب جلساتی می گذاشتند و خیلی وقت ها مباحث علمی مطرح می شد و بحث برقرار بود تا ساعت3 . (در نجف ساعت ها بر اساس غروب آفتاب کوک می شد و از غروب آفتاب چرخش ساعت مجدد شروع می شد. یعنی ساعت 12 آنها از غروب آفتاب بود). سر ساعت 3 امام به حرم می رفتند. این برنامه امام در تمام طول 14 سالی بود که در نجف در این منزل مقیم بودند.

بازسازی منزل حضرت امام در نجف اشرف آخرین وضعیت بازسازی:بعد از سقوط صدام دیکتاتور عراق، بازسازی محل اقامت حضرت امام به صورت جدی توسط موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(س) پیگیری شد.

مرمت و بازسازی منزل مسکونی حضرت امام خمینی(س) در دوران تبعید نجف اشرف در حال اتمام است و تا پایان خرداد ماه با همان معماری و طراحی زمان استقرار حضرت امام، برای بازدید زائران و علاقه مندان آماده خواهد شد.

اهمیت موضوع حفظ مهم ترین نماد دوران چهارده ساله تبعید حضرت امام در نجف اشرف، مورد توجه تمامی پیروان ایشان به خصوص میلیون ها زائر عتبات عالیات بوده است.

امام خمینی در کوچه های نجف اشرف

بیت امام خمینی (ره) در نجف اشرف قبل از تخریب  و تعمیر

بیت امام خمینی درنجف  درحال مرمت