جام جم آنلاين: باز هم تلفن همراهتان را در خانه جا گذاشتيد؟ اشكالي ندارد. ميتوانيد مطمئن شويد كه ديگر هرگز آن را جا نخواهيد گذاشت. چگونه؟ با قراردادن آن داخل بدنتان!
اگر واقعا اين امكان وجود داشت، آيا دوست داشتيد تلفن همراهتان عضوي دائمي از بدنتان شود؟ شايد فكر كنيد فعلا براي پاسخدادن به چنين پرسشي زود باشد. اما اينطور نيست و بزودي بايد به چنين پرسشي پاسخ دهيد.
پژوهشگران يك شركت نرمافزاري در كانادا به بررسي اين مساله پرداختند كه اگر وسايل الكترونيكي درون بافت بدن انسان قرار بگيرد، باز هم قابل استفاده است يا خير.
پاسخ به اين پرسش «بله» است. اين پژوهشگران يك دكمه، يك LED و يك حسگر لمسي را زير پوست يك جسد قرار دادند و همه اينها بخوبي كار كردند حتي اين گروه پژوهشي توانست از طريق بلوتوث با اين وسايل ارتباط برقرار كرده و نيز به صورت بيسيم آنها را شارژ كند.
اين دستاورد در كنفرانس عوامل انساني در سيستمهاي محاسباتي تگزاس به همگان معرفي شد. يكي از پژوهشگران اين تيم در اين كنفرانس گفت: «نكته مهمي كه به آن دست يافتيم اين است كه امكان استفاده از اين وسايل در زير پوست هم وجود دارد.»
حال پرسش ديگري مطرح ميشود؛ آيا مردم حاضرند وسيلهاي الكترونيكي در درون بدنشان قرار بگيرد؟ حتي فكركردن به اين مساله هم تا حدي ترسناك است.
علاوه بر اين، ممكن است وسيله كاشتهشده درون بدن، درست كار نكند و نياز باشد از بدن خارج شود يا اينكه حتي ممكن است بافت اطراف خود را عفوني كند. البته امكان ايجاد جامعهاي تحت كنترل كه در آن از وسايل كاشتهشده درون بدن براي رديابي افراد استفاده شود هم چندان دور از ذهن نيست.
رسيدن به آيندهاي كه در آن همچون فيلمهاي علمي ـ تخيلي، افراد علاوه بر اعضاي طبيعي بدن، ارگانهاي عملكردي مصنوعي هم دارند، چندان هم دور از دسترس نيست.
يك متخصص علم تشريح كه با اين تيم پژوهشي همكاري ميكند، ميگويد خطر پزشكي چنين عفونتهايي را بايد پيش از اينكه كاشت اين وسايل در بدن انسان زنده انجام گيرد، به دقت بررسي كرد.
كمااينكه توليدكنندگان تجهيزات كاشتني معمول (همانند لولههاي بازكننده رگهاي اطراف قلب) بخوبي توانستهاند با مشكل عفونت مقابله كنند.
بيشك استفاده از وسايل الكترونيكي كاشتهشده در بدن مزايايي هم دارد. مزيت اول اين است كه هميشه همراهتان است و آن را گم نميكنيد. فايده ديگر اين است كه شكل ارتباط با وسايل الكترونيكي تغيير ميكند.
مثلا تلفن همراه هوشمند ميتواند با ايجاد لرزش خفيف زير پوست، همانند زنگ اخبار عمل كرده و وقت انجام كاري را به شما يادآوري كند.
اگر با خواندن اين مطلب وحشتزده شدهايد، جاي تعجب ندارد. اين واكنش در حال حاضر كاملا طبيعي است، ولي اگر مردم با اين فناوري بيشتر آشنا شوند، از اين وحشت كاسته ميشود.
مدتها پيش حتي فكر استفاده از يك دستگاه به جاي قلب انسان، غيرعادي قلمداد ميشد. اما كاشت دستگاه تنظيمكننده ضربان قلب امروزه عادي شده است.
بهطور كلي در دنياي امروز، مردم بيشتر به مساله وجود دستگاههايي در بدنشان خو ميگيرند. نظر مردم درباره اين فناوري در ۱۰ سال پيش تا امروز متفاوت است و بيشك در ۱۰ سال آينده هم مردم بهگونهاي ديگر در اين باره نظر خواهند داد.
با اين حال، برخي از پژوهشگران بر اين باورند كه جامعه بشري بايد معايب اين فناوري از جمله قابليت رديابي افراد را بيشتر مدنظر قرار دهد.
يكي از اين پژوهشگران ميگويد: «ميتوان گفت امروزه مردم نميتوانند بدون تجهيزات زندگي كنند. احساسمان در مواقعي كه با تجهيزات با ديگران در ارتباط هستيم با وقتي كه اين ارتباط را نداريم كاملا متفاوت است. با تلفن همراهمان بهگونهاي زندگي ميكنيم كه گويي بخشي از بدنمان است.»
اگر واقعا اينگونه باشد، قراردادن تلفن همراه در بدن غيرطبيعي به نظر نخواهد آمد. شايد بدن، بهترين مكان براي چيزي باشد كه بشدت به آن نيازمنديم.