یزدفردا

یزدفردا :سروده ای از دکترغلامرضا محمدی -کویر

کاشکی شوریده حـــالی داشتم

مست بودم قیــل وقالی داشنـــم

شعله بار آهی زآتــشگون دلـــی

ناله چون ببریده نالـی داشتــــــم

شوری از صهبای چشم نرگسی

سوزی از عشق جمالـــی داشتم

در کمند زلف دلبندی اسیـــــــــــر

دانه ای در دام خالی داشـــــــتم

بی ریا می سوختم پروانــــــه وار

شمع بودم اشتعالی داشتـــــــم

در صفای سبز سروستان عشق

سایه ساری از نهالی داشتــــــم

آه می جویم زلال آیینـــــــــــه ای

گرغمی گفتم ملالی داشتـــــــم

بوی غربت دارد این کاشانه کاش

مثل مرغان پرٌ وبالی داشـــتـــــــم

تا از آن گلدسته بویی بشنــــــوم

کاش گلبانک بلالی دلشـــــــــــتم

در کویرستان حسرت کاشــــــکی

بی زوال آب زلالی داشــــــــــــتم

بهتر از اینها غزل می ساخـــــــتم

گر در این غوغا مجالی داشـــــتم