یزدفردا

راضیه حسینی:

حالا دیگر می‌توانیم با خیال راحت یک کشور آلوده و دودی داشته باشیم که همه جایش مثل هم است و دیگر فرقی ندارد کدام طرف برویم. مسافران عزیزی که هر هفته شلوارک پوش عازم شمال می‌شدید، تا از هوای پاک و آسمان آبی‌اش لذت ببرید، باید خدمت‌تان عرض کنیم که دیگر عشق و حال با هوای سالم، تمام شد. شلوارک‌ها را بپوشید و در شهر خودتان یک دوری بزنید.

البته مسافران که درهرصورت کار خودشان را می‌کنند. آسمان نبود، بالاخره جنگل و دریا که  به لطف مسئولان هنوز هست. یعنی مانده تا خبر بدهند «خشکسالی به شمال رسید و کل درختان جنگل‌ها خشک شد. رودخانه‌ها خشکید و زمین‌ها ترک خورد.»

مانده تا شمال و جنوب‌مان یک شود. مانده تا کویر و جنگل‌مان یک‌رنگ شود. مثل آسمان‌مان که دیگر همه‌جا یک‌رنگ شده است و خیال مسئولان از این بابت که تبعیضی در کار نیست، راحت شد.

به ‌دل‌تان بد راه ندهید. درست است که در شمال هم شاخص آلودگی بالا رفته است و گروه‌های حساس آخرین سنگر خود را هم ازدست‌داده‌اند، درست است که مازوت‌سوزی نیروگاه نکا همچنان ادامه خواهد داشت و کسی کوچک‌ترین اهمیتی به آن نخواهد داد. درست است که مسئولان وقت ندارند به مشکل آلودگی هوای شمال هم فکر کنند و اصلاً اهمیتی به آن نمی‌دهند، ولی ما ثابت کرده‌ایم می‌توانیم دوام بیاوریم.

این که مشکلی نیست. ما با گرانی، تورم، قطعی آب و برق و شاید به‌زودی گاز کنار می‌آییم و عادت می‌کنیم. به این یکی هم عادت خواهیم کرد. فقط کافی است چند ماهی بگذرد، خواهید دید چطور دیگر یادمان نمی‌اید آسمان آبی چه شکلی بود و فکر می‌کنیم از اول آسمان کل ایران همین رنگی بود!