یزدفردا

راضیه حسینی: میثم ظهوریان در نامه‌ای خطاب به محمدباقر قالیباف نوشت: «با احترام یکی از مشکلاتی که در صحن علنی مجلس به‌کرات پیش‌آمده این است که پس از آن‌که نمایندگان رأی خود را به طرح‌ها و لوایح ثبت می‌کنند، برخی از همکاران به شوخی یا هر دلیل دیگری بدون اطلاع رأی‌دهنده اقدام به تغییر رأی او و فشردن دکمۀ رأی‌گیری خلاف نظر اولیۀ نماینده می‌کنند.»

حالا شما هی بروید بگردید ببینید مشکل اصلی مملکت کجاست؟ کارشناس بیاورید، جلسه تشکیل دهید، آخرش معلوم می‌شود چند تا نمایندۀ بامزه حوصله‌شان سر رفته بود می‌خواستند دور هم بخندند، با دکمه‌ها بازی کردند و مملکت رفت روی هوا. اصلاً دلیل رأی‌نیاوردن تعطیلی شنبه و پنجشنبه هم همین است. این‌قدر با دکمه‌ها بازی کردند که آخرش همه چیز قاطی شد، نه خودشان فهمیدند چه شد و نه ما.

پیشنهاد می‌کنیم ازاین‌پس برای این‌که هم نمایندگان حوصله‌شان سر نرود، هم سرنوشت ملتی به بازی گرفته نشود، یک سری دکمه نما در مجلس تعبیه کنید. چیزی مثل دارونما. به نمایندگان نگویید این دکمه‌ها کاری نمی‌کنند، بگذارید خودشان را کاملاً تخلیه کنند و کودک درون‌شان آرام بگیرد، بعد دکمه‌های اصلی را رو کنید. می‌توانید نیمی از وقت مجلس را به بازی نمایندگان اختصاص دهید، اصلاً دو سوم وقت را بگذارید برای دکمه‌بازی، ولی جان عزیزتان در یک‌سوم باقیمانده دیگر جدی باشید.

می‌دانیم خیلی بانمک و شوخ و سرزنده‌اید، می‌دانیم دوست دارید سرخوشانه مملکت را اداره کنید، ولی اگر خسته نمی‌شوید و فشار کاری اذیت‌تان نمی‌کند، اندازهٔ یک‌سوم وقت‌تان را به مسائل جدی اختصاص دهید. قول می‌دهیم خودمان برای‌تان کلی دکمۀ رنگ‌ووارنگ بیاوریم، از آن‌ها که روی‌شان می‌زنی بوق می‌زند و تازه رنگش هم عوض می‌شود. بعضی‌ها هم آهنگ می‌زنند و خیلی جو مجلس را شاد می‌کنند.

اگر قول بدهید دقایقی را صرف مملکت کنید تا ما کمی از معلق بودن بین هوا و زمین خارج شویم و پای‌مان به زمین برسد، قول می‌دهیم دیگر اگر خبری خواندیم که در آن نوشته بود: «نمایندگان مجلس در صحن علنی، با تفنگ آب‌پاش به هم شلیک کردند و بعضی هم با تفنگ‌های فایرگو دنبال هم افتادند» اصلاً تعجب نکنیم. تازه در انتهای خبر یک لایک بزرگ هم بزنیم و رد شویم!