یزدفردا

راضیه حسینی: همیشه می‌دانستم ما و مسئولان با هم خیلی تفاهم داریم، ولی نه این‌قدر!

ما هم با شما موافقیم و متعجب، که واقعاً چرا مسئولان به فکر نیستند؟ چرا مدارس را تعطیل نکردند. احتمالاً وزیر آموزش‌وپرورش هم مثل ما و شما متعجب است و نمی‌داند چرا مسئولان تعطیل نکردند. شاید مسئولی که باید خبر را اعلام می‌کرد امروز به مرخصی رفته است.

شاید هم اصلاً دست مسئولان نیست. مقصر هواست که درست‌وحسابی آلوده نشده و مسئولان را بلاتکلیف گذاشته است. اگر طوری آلوده می‌شد که قرمز، کاملاً رنگ می‌باخت و قهوه‌ای پدیدار می‌شد، شاید الان مدارس تعطیل می‌شدند. اگر هوا کاری می‌کرد تا هر انسان سالمی به‌محض یک دم و بازدم با عالم ملکوت دیداری کوتاه داشته باشد، الان مدارس تعطیل می‌شدند. همه‌اش تقصیر هواست. مسئولان را هم گرفتار متعجب ساخته است!

البته از طرف دیگر اگر پای صحبت‌های هوا بنشینیم هم احتمالاً متعجب است و نمی‌داند ما چطور هنوز زنده‌ایم و از آن جالب‌تر، مدارس‌مان هم باز است! مانده سیستم تنفسی‌مان از کجا ساپورت می‌شود و حتماً به یک جایی وصلیم که نمی‌میریم! او که خودش را هر روز آلوده‌تر از روز قبل می‌بیند، نمی‌داند دیگر باید چه کند که همه‌جا تعطیل شود.

باید به او هم حق بدهیم. هوا هم اولین‌بار است که این نوع زندگی را تجربه می‌کند. او هم برای بار اول است که در عصر آلودگی گیر افتاده نمی‌داند دیگر تا کجا می‌تواند پیش برود.

به نظرمان حالا که جمعی متعجب دور هم هستیم، بهتر است دنبال مقصر و مسئول نگردیم، همین هوا را مسبب همۀ مشکلات بدانیم و درعین‌حال که به او حق می‌دهیم، بگوییم هر وقت تصمیم گرفت درست‌وحسابی به کثافت کشیده شود، آن‌وقت یک مسئول هم پیدا می‌شود تا تصمیم به تعطیلی بگیرد.

البته به نفع هواست که خیلی در این شرایط نماند، چون ما مردم و مسئولان یک آپشنی به نام عادت داریم، مدتی که در یک حال بمانیم بهش عادت می‌کنیم و برای‌مان عادی می‌شود. بعد دیگر خبری از جلسات بحران و تعطیلی و… نخواهد بود.