یزدفردا

در تمام برهه‌های حساس تاریخی کشور، روحانیت یک رکن تاثیرگذار قضیه بوده است، از ماجرای نهضت تنباکو گرفته تا انقلاب بی سرانجام مشروطیت، نهضت ملی شدن صنعت نفت و اوج قضیه در انقلاب سال 57.در نهضت تنباکو حتی زنان شاه قلیان‌ها را شکستند و زمانیکه با اعتراض ناصرالدین شاه مواجه شدند پاسخ دادند آنکه ما را بر تو حلال کرده امروز هم قلیان را حرام نموده! در جریان انقلاب مشروطه روشنفکران یا به اصطلاح منورالفکرهای آن روزگار اغلب تحصیلکرده و از اروپا برگشته یک بعد قضیه بودند که ایده‌ها و اندیشه‌های آزادی خواهی و دموکراسی خواهانه داشتند ولیکن وجه مهمتر قضیه روحانیت شیعه بود. در نهضت ملی شدن صنعت نفت دو چهره برجسته رهبری نهضت را برعهده داشتند که دکتر محمد مصدق نماینده ملی گرایان بود ولی سوی دیگر قضیه آیت الله کاشانی. در انقلاب سال 57 هم که اوج  مبارزات و نقطه عطفی در تاریخ چند هزارساله کشور بود همانگونه که بر همگان روشن است رهبری و زعامت جنبش با روحانیت بود.اما مگر روحانیت چه ویژگی داشته که توانسته چنین حساس و تاثیرگذار عمل نماید؟ بدون هرگونه تفسیر و مقدمه چینی پاسخ این سوال کوتاه است، پایگاه مردمی و همراهی توده های ملت. در روزگاری که نه از رسانه‌های امروزی خبری بود و نه از رادیو و تلویزیون و ماهواره و اینترنت و در طول تاریخ شیعه این روحانیت بود که دارای تریبون بود و بصورت مویرگی در تمامی کوچه پس کوچه های کلیه شهرها و روستاها تبلیغ نموده و تاثیرگذار بوده است. اگر اندکی تاریخ و سرگذشت نهضت‌ها و حرکت‌های آزادی‌خواهانه در کل دنیا را مرور نماییم خواهیم دید همیشه کسانی موفق بوده‌اند که همراهی توده های مردم را با خود داشته اند و هر زمان این پشتوانه را از دست داده‌اند رو به افول گراییده اند. انقلاب اسلامی ایران نمود عینی تاثیر قدرت و اراده توده های مردم است. اما در گذر زمان در برهه هایی بعضا عواملی به این رابطه تنگاتنگ خدشه وارد نموده. این روزها که کشور در شرایط حساسی قرار دارد موضوعی به نام حجاب و نوع پوشش تبدیل به چالشی شده که مواجهه با آن نیازمند تدبیر و اندیشه دقیق و بنیادی است چرا که هر گونه افراط و تفریط در نوع برخورد ممکن است به مواجهه و یا حتی مقابله مردم با مسئولان و خدای ناکرده رودر رویی آنان بیانجامد و این دقیقا از دست رفتن قدرتی خواهد بودکه همواره توده ها را متحد نموده واهداف را پیش برده است.آنچه مسلم است این است که جلو پیشرفت و تاثیرگذاری تکنولوژی و بویژه  ارتباطات و رسانه‌ها را نمی‌توان گرفت و جامعه متاثر از دنیای رسانه‌ای امروز راه خود را پیدا خواهد کرد آنچنانکه در طول تاریخ علی الخصوص در سال‌های اخیر راه خود را یافته و رفته است، همانگونه که همگی مطلعیم و بعضا شخصا تجربه نموده‌ایم روزگاری به دستاوردهای تکنولوژی همچون رادیو و تلویزیون، ویدیو، ماهواره و بسیاری دیگر از این قبیل ایرادات اساسی وارد شده و مخالفت شدید بود اما به هر حالت جلو حرکت دنیار را نمی‌توان گرفت و این دستاوردها جای خود را پیدا کردند و تثبیت شدند، نمونه به روز و داغ آن حضور زنان در ورزشگاه‌ها است که تقریبا بیشتر راه پیموده شده.در خصوص نوع پوشش جامعه نیز اگر اندکی تامل نماییم خواهیم دید که در طول همین مدت کوتاه چهار دهه تغییرات اساسی در اصل پوشش افراد جامعه رخ داده و بسیاری از آن هم عادی شده و چاره ای جز پذیرش آن نداشته ایم، آنچه مسلم است این است که از این به بعد نیز جامعه متاثر از رخدادها و پیشرفت‌های جهانی مسیر حرکت خود را پیدا نموده و راه خود را خواهد رفت و هر گونه برخورد قهری و افراطی با تحمیل هزینه‌های گزاف به جامعه اعم از مردم و مسئولان تنها چند روزی این تغییرات را به تاخیر خواهد انداخت، اما در آنسوی قضیه موضوعی نگران کننده تر پیش خواهد آمد که در ابتدا به آن اشاره شد و آنهم جدایی و رویا رویی توده‌های مردم با مسئولان و بدتر از آن مواجهه توده های مردم با یکدیگر است. بدون تردید در دنیای رسانه‌ای امروز که هر فردی یک خبرنگار است و حداقل دوربینی به همراه دارد هر گونه برخورد قهری بواسطه نوع پوشش افراد تحت هر عنوانی که باشد منجر به درگیری و رویا رویی توده‌های مردم با هم خواهد بود که در بوق و کرنای رسانه ای امروز نمایش تصاویر آن کاملا نتیجه معکوس برجای گذاشته و تاثیرات منفی بنیادین در ذهن و افکار جامعه خواهد گذاشت و در نهایت منجر به جدایی و رویارویی توده‌های مردم با یکدیگر و با مسئولین خواهد شد و همانگونه که در ابتدای مطلب اشاره شد اگر خدای ناکرده مسئولین حمایت توده‌های مردمی را که مهمترین عامل پیشبرد اهداف نظام و جامعه بوده از دست بدهند دیر یا زود همه چیز از دست خواهد رفت.