راضیه حسینی: آقای وزیر، لطفاً آرامش خودتان را حفظ کنید. برای سلامتیتان ضرر دارد. آنچه در کشور ما به حدی فراوان است که عنقریب است در آن به خودکفایی برسیم شرکتهای زیانده هستند. ۴ بار آتشزدن که چیزی نیست. مورد داشتهایم زیان یک شرکت از پنجاه بار آتشزدن، بیست و پنج بار صافشدن توسط بولدوزر و هفت باز زلزلۀ هشت ریشتری هم بیشتر بود.
آقای وزیر، میدانیم که برای زیان شرکتها کاری از دستتان برنمیآید، فساد هم که، البته رویمان به دیوار، دور از جان شرکتهای داخلی، دست مسئولان نیست. اصلاً کسی نمیداند یک فساد از کجا میآید و به کجا میرود. چه کسی میآورد و چرا کسی نمیبرد؟ نگران نباشید. ما درکتان میکنیم.
به همین دلیل یک پیشنهاد ویژه داریم. پیشنهاد میکنیم بهجای فکر به شرکت متعلق به صندوق بازنشستگی، به بازنشستگان متعلق به صندوق فکر کنید. به این صورت که تلاش کنید تاحدامکان هیچکس بازنشسته نشود. کاری ندارد. فقط کافی است یک قانون تصویب شود و در آن سن بازنشستگی بالا برود.
طبق این قانون مردم، تا ۴۰، ۵۰ سال کار نکنند، از بازنشستگی خبری نیست. از طرف دیگر مزایای بازنشستگی را هم تا میتوانید کم کنید. واقعاً الان مردم منتظرند تا بازنشسته شوند و از مزایای فراوانش استفاده کنند. از سفر رایگان به دور دنیا در هشتاد روز، تا ماساژدرمانی به همراه کلاسهای رایگان یوگا و مدیتیشن! و البته، از همه مهمتر حقوق بالا و کافی، در حدی که هر سال بازنشستگان میتوانند خانۀ بزرگتر و خودروی بهتر بخرند!
به نظرمان اگر این امکانات را محدود کنید و سیاستهای تشویقی برای کارکردن بیشتر، بگذارید بهزودی مشکل زیاندهی در حد ۲ بار آتشزدن تقلیل پیدا خواهد کرد.
اگر این هم جواب نداد و باز اوضاع برایتان قابلتحمل نبود، دیگر کاری از دست ما برنمیآید، جز اینکه بازنشستگان و خانوادههایشان خودشان را چند بار کز بدهند و جزغاله کنند. بلکه شما از دست توطئه گران راحت شوید!