یزدفردا

دکتر حمزه رضایی: چه سفری بشود این سفر دیپلماسی فناوری و چه دست آوردی نصیبمان بشود از این سفر سراپا تدبیر و امید و آینده نگری!

به میمنتی و مبارکی بابت این رویداد بزرگ باید اسپند دود کرد و ایت الکرسی خواند و به سراپای جناب وزیر و هیات همراه فوت کرد تا هنگام رفتن خدای ناکرده چشم شور بدخواهان و خنّاسان داخلی و خارجی بر هیکل مبارک شان اثر نکند و وجود ذیجود اعضای هیئت فخیمه از جمیع بلیّات ارضی و سماوی مصون و محفوظ بماند.

البته قبل از این سفر قرار بر این بود که این مذاکره دیپلماسی فناوری از طریق اسکایپ صورت گیرد که چون برق کشور کوبا رفته بود، این امر میسّر نشد. زبانم لال یک وقت فکر نکنید برق خودش رفته بود، اصلاً و ابداً…

مسئولین کوبا چون به این نتیجه رسیده بودند که به برق نیازی ندارند خودشان با اردنگی برق را از کشورشان بیرون کرده بودند، چون پر واضح است که با آن توسعه برق آسایی که رفیق فیدل برای آنها مهیّا کرده بود، مطلقاً نیازی به برق بشری و این چرندیات ندارند!

دغدغه ای که در حال حاضر ذهن ما را به خود مشغول کرده است، بابت چشم زخم و حسادت و شرارت بدخواهان و دشمنان قسم خورده هنگام بازگشت حضرات اندیشمند کشورمان از قلب دنیای علم و فناوری یعنی بلاد رفیق شفیق فیدل نازنین، کوباست که با دست پر و با انواع و اقسام نوآوری ها و تکنولوژی های پیچیده و مدرن به کشور باز می گردند و خدای ناکرده ممکن است مورد دستبرد اردوگاه کاپیتالیسم و امپریالیسم قرار بگیرند و اسرار علم و دانش رفقا را به یغما ببرند یا حتّی بعید نیست مورد اصابت چشم زخم آنها قرار گیرند.

برای خنثی کردن هر نوع توطئه ای به نظرم بهتر است به گردن هریک از این اعضای هیئت دیپلماسی، بهتر است یکی دو کیلو نمک هم به جایی از بدن شان آویزان کرد که از جمیع نظر بد و چشم زخم های خنٌاسا مصون بمانند!اینجوری خیال مان خیلی راحت تر می شود، هیچ وقت از محکم کاری، کاری عیب پیدا نمی کند.

خداوند بازمانده های فیدل را حفظ کند که جدا از تخصص اصلی شان که همانا به خاک مالیدن پوزه آمریکا و امپریالیسم است، در امر توسعه و فناوری و علم و دانش و ایجاد مدینه فاضله برای مردم شان نیز پیوسته گوی سبقت را از همه ربوده اند. فقط امیدواریم که دستاوردها به حدی طبقه بندی شده باشد تا بتوان آنها را برای مردم هم تشریح کرد!