یزدفردا

راضیه حسینی: پیشنهاد می‌کنیم مسئولان از این به بعد برای این‌که مصوبه‌های‌شان دچار یأس فلسفی نشوند، از تکنیک پادشاه در شازده کوچولو استفاده کنند. برای این کار کافی است منتظر بمانند و ببینند اجاره‌بها هر بار چقدر افزایش می‌یابد، بعد بر همان اساس مصوبه تعیین کنند.

اگر هم به‌صورت افسارگسیخته زیاد شد، دستور را تغییر دهند. مثلاً به مستأجرها بگویند دیگر خانه با این قیمت اجاره نکنند. بروند خانه‌ای ارزان‌تر تهیه کنند. این دستور حالاحالاها کاربرد دارد. تا زمانی که خانه‌ای به اندازۀ جیب مستأجرها وجود داشته باشد، می‌توانند روی این مصوبه حساب باز کنند.

مسئولان عزیز، به نظرمان از همین حالا به فکر دستور جدیدی باشید. عن‌قریب است جیب کارگرها پاک‌تر از وجدان برخی مسئولان شود و دیگر هیچ خانه‌ای برای اجاره وجود نداشته باشد. برای آن موقع قانون جدیدی بگذارید. دستور بدهید خیابان‌ها را برای چادرزدن آدم‌ها آماده کنند! دستور بدهید آدم‌ها زیر چادر سردشان نشود، اصلاً مصوبه‌ای ابلاغ کنید که بر طبق آن هیچ سوز سرمایی حق نداشته باشد وارد چادرها شود. آب و برق و گاز را برای چادرنشین‌ها رایگان و این خبر را هزار بار در جراید پخش کنید.

حتی می‌توانید گاهی به دیدن آن‌ها بروید. خیلی خودمانی کنارشان بنشینید و آن‌قدر خاکی باشید که از چای‌شان هم بنوشید! پس از خروج از چادر هم به همه دستور بدهید هرچه سریع‌تر فکری به حال چادرها کنند. اگر دیدید کسی اعتراض کرد، با لبخند و روی گشاده استقبال کنید.

اگر جوانان با این شرایط تصمیم به مهاجرت گرفتند، به‌سرعت، و پیش از رفتن‌شان در خبرها اعلام کنید دستور داده‌اید جوانان به خارج از کشور بروند. بگویید برای کسب تجربه و مهارت می‌روند و بالاخره برمی‌گردند.

نگران نباشید تا سال‌ها بعد دیگر کسی یادش نمی‌ماند شما چه دستورهایی داده بودید. مصوبه‌های بعدی را بگذارید به عهدۀ مسئولان بعدی و خودتان با وجدانی آسوده شب‌ها به خواب بروید!