به گزارش یزدفردا: دانشمندان میگویند کشف جدید بینشی منحصر به فرد از نحوه عملکرد زنجیره غذایی در دوره میوسن اولیه تا میانی، از ۱۱.۶ میلیون تا ۲۳ میلیون سال پیش، به دست میدهد.
آلدو بنیتس-پالومینو، محقق مقطع دکترا در بخش دیرینهشناسی دانشگاه زوریخ سوئیس و نویسنده اصلی این مطالعه، در این خصوص گفت: «یافتن شواهدی از آثار دندانهای دو شکارچی روی یک طعمه بسیار نادر است. این نشان میدهد که چرا ما باید در مناطق گرمسیری مانند ونزوئلا به دنبال فسیل باشیم.»
بقایای فسیلشده سه نوع جای دندان را روی بخشی از یک جمجمه و ۱۳ مهره ستون فقرات نشان میدهند. همچنین شکل، عمق و جهت این جای دندانها بیانگر این واقعیت است که حمله توسط دو شکارچی انجام شده است: یک کروکودیل کوچک تا متوسط و یک کوسه ببری.
بر اساس یافتههای این مطالعه، کروکودیل ابتدا با ضربههای عمیق دندانی به پوزه گاو دریایی حمله کرده و سعی کرده آن را از این ناحیه گرفته و خفه کند. دو برش بزرگ و منحنیوار دیگر نشان میدهد که کروکودیل گاو دریایی را کشیده و گوشت آن را پاره کرده است.
بریده شدن استخوان فسیل نشان میدهد که کروکودیل فن «غلت مرگبار» را روی طعمهاش اجرا کرده است. این حرکت به رفتاری اشاره دارد که کروکودیلها هنگام شکار یا دفاع از خود انجام میدهند. کروکودیلها طعمه را میگیرند و با یک چرخش دورانی سریع در آب سعی میکنند تا آن را غرق یا تکهتکه کنند.
محققان میگویند گاو دریایی سپس توسط یک کوسه ببری خورده شده است. اینکه آیا کوسه در فرایند شکار مشارکت داشته یا صرفا به خوردن لاشه اقدام کرده میتواند دشوار باشد، با این حال مطالعه نشان میدهد آثار دندانهای باریک و غیر دندانهدار کوسه در سراسر بدن گاو دریایی و توزیع نامنظم آنها همراه با تنوع در عمق لاشه، نشان میدهد که این رفتار یک کوسه مردهخوار مانند کوسه ببری بوده است.
دانشمندان هویت مهاجم دوم را با کشف یک دندان جدا شده و بجا مانده در گردن گاو دریایی، یک گونه کوسه ببری منقرض شده با نام علمی «Galeocerdo aduncus» اعلام کردهاند.
امروزه کروکودیلها و کوسهها گاوهای دریایی را شکار میکنند، هرچند آنها بیشتر طعمههای سن پایینتر را هدف قرار میدهند، زیرا کشتن گاوهای دریایی بالغ به دلیل جثه آنها دشوار است.
دقیقاً مشخص نیست که چه نوع کروکودیلی میتوانسته این گاو دریایی را شکار کند. محققان حدس میزنند شکارچی میتوانسته یک نوع منقرضشده از «کیمن» یا «گریال» باشد که طولشان تا ۶ متر میرسید و به دلیل پوزه بلند و باریکشان شناخته شده هستند.
آقای بنیتس-پالومینو با بیان این که در آن زمان آمریکای جنوبی «بهشت کروکودیلها» محسوب میشد، گفت این کشف فسیلی صحنهای نادر از ارزش شکار در آمریکای جنوبی را نشان میدهد.