یزدفردا

راضيه حسينی: احساس میکنم در حساس ترین برهه حساس کنونی قرار گرفته ایم. زمانی که اگر دایناسورها هم قرار داشتند به صورت خودخواسته منقرض می شدند.

در واقع دنیا به اتاق فراری تبدیل شده است که از هر طرف موجودی عجیب وارد میشود این بار البته خبری از موجودات بزرگ و عظیم نیست دوره کینگ کونگها و تی رکسها به سر رسیده است. حالا قرار است با پشه و حشره تحقیر شویم! گویا قرار است حشره ها انتقام سالها له شدن توسط دمپایی و مگس کشها را از ما بگیرند.

زمانی مشکلات مردم ابهت داشت فیلمهای هالیوودی بسیاری از موجوداتی که اقدام به نابودی زمین میکردند ساخته میشد. زامبی ها از یک طرف وارد میشدند و موجودات فضایی از طرف دیگر خارج ابر قهرمانها از پنجره یک فیلم خود را به داخل می انداختند و از در یک فیلم دیگر خارج می.شدند قدرتهای عجیب و غریب به داد بشر میرسید.

یکی کش می آمد آن یکی تبدیل به گلوله آتش می.شد یکی دیگر سنگ وسفت و آن یکی نامرئی همان طور که آدمیزاد پی هالک کردن خود رفت، دنیا با پشه ها تسخیر شد. حالا اگر شش تا هالک را روی هم بگذاریم هم نمیتوانیم از پس نیش یک پشه برآییم حالا باید همزمان مراقب پشه حشره و البته آبله میمونی باشیم هر بار که پشهای کنار گوشمان وزوز کرد با ترس از جا بلند شویم و آن قدر اسپری حشره کش بزنیم که خودمان از حال برویم شاید به زودی این حشره جدید سنک هم به کل ایران و بعد ، جهان راه پیدا کند و خطری جدید شود بعد سازمان جهانی بهداشت دوباره هشدار بدهد و خطر را اعلام کند.

ما موجودات جذابی هستیم زندگیمان با یک نیش پشه تهدید میشود ولی برای کل دنیا خط و نشان میکشیم. یک بار خودمان را رمبو میکنیم و یک بار مأمور دوصفر هفت مافیا میشویم و مردم را تکه پاره میکنیم سیاستمدار میشویم و به خیالمان دنیا را در دستان خودمان نگه میداریم میلیاردر میشویم و به آدمها زور میگوییم. آخرش هم یک پشه به ریشمان میخندد و با یک وزوز ما را به مرز سکته میرساند.