یزدفردا

راضيه حسينی: همان مغزهایی که دولت سیزدهم را اسب زین شده دانستند. از آن اسبهای مسابقه که بدنش برق میزند و یال و دمش در هوا تاب میخورد. از آنها که بر فراز مانعها به پرواز در می آیند و هیچ چیزی جلودارشان نیست.

حتى شاید فراتر از یک اسب مسابقه موجودی افسانه ای که یک هو بال در میآورد و در آسمانها اوج میگیرد و می درخشد. آن قدر بالا میرود که از نظرها ناپدید میشود البته متأسفانه باید بگوییم در واقعیت بیشتر شبیه به الاغ ملانصرالدین است که نای راه رفتن ندارد.

شانس آوردیم ،اسب یا همان الاغ فوق از نوع هیبریدی نیست و با برق و شارژ کار نمی.کند و گرنه آن را هم باید تعطیل میکردند و میگذاشتند در موزه به عنوان اولین اسب زین شده هیبریدی در «تاریخ در توضیح هم مینوشتند به علت کمبود برق هیچ وقت موفق به حرکت نشد.

مثال این اسب مانند حکایت مولاناست که در مورد شیر بی سرودم و اشکم گفته است جانور زین شده فعلی هم شبیه به هر چیزی است جز اسب نه میدانیم دست و پاهایش کجاست تا بدود نه سری دارد تا افساری داشته باشد و نه کمری تا زینی رویش سوار کنند. نمیدانیم شاید هم اسب فوق از بس در دولت قبلی کار کرده خسته شده و کم کم آب رفته است.

شاید هم از اول توهمی بیش نبود و هنوز هم در هاله ای از ابهام است. البته ممکن است این اسب فقط به دید برخی از مسئولان و صاحب نظران بیاید همانها که کل هیکل اسب مورد نظر جلوی دیدشان را گرفته و اصلاً مشکلات کشور را نمیبینند. همانها که رفته اند درون شکم اسب و جز او دیگر چیزی نمیبینند.

می گویی کشور تعطیل شده میگویند کو؟ کجاست؟ ما که در حال حرکتیم میگویی همه چیز گران شده میگویند گرانی در حال کاهش است. تورم هم پایین آمده ببین ما در حرکتیم!

میگویی به گل نشسته ایم میگویند ما به فضا رفته ایم. گل کجا بود؟