یزدفردا
پایگاه خبری و تحلیلی
تلسکوپ جیمز وب دورترین جفت سیاه‌چاله درحال ادغام را رصد کرد
یزدفردا: جرم هریک از این سیاه‌چاله‌های درحال ادغام 50 میلیون برابر خورشید است و در فاصله بیش از 13 میلیارد سال نوری از ما قرار دارند.
به گزارش یزدفردا: مشاهدات جدید تلسکوپ فضایی جیمز وب دورترین جفت سیاه‌چاله درحال ادغام را نشان می‌دهد. این کشف نظریه‌های پیشرو کیهان‌شناسی را زیر سؤال می‌برد. درواقع یافته‌های محققان می‌تواند به این سؤال بنیادی پاسخ دهد که چگونه سیاه‌چاله‌های پرجرم در مدت زمان کوتاهی پس از بیگ‌بنگ چنین سریع رشد کرده‌اند.
تاکنون ستاره‌شناسان سیاه‌چاله‌های پرجرم بسیاری را یافته‌اند که این سیاهچالهها احتمالاً تأثیر عمده‌ای بر تکامل کهکشان‌ها داشته‌اند. بااین‌حال، دانشمندان هنوز به‌طور کامل درک نکرده‌اند که چگونه این اجرام تا بدین اندازه بزرگ شده‌اند. کشف سیاه‌چاله‌های غول‌پیکر در یک میلیارد سال اول پس از بیگ‌بنگ نشان می‌دهد که چنین رشدی باید خیلی سریع و زود اتفاق افتاده باشد.
براساس گزارش LiveScience و مقاله منتشرشده در Monthly Notices، دورترین جفت سیاه‌چاله‌های درحال ادغام توسط تلسکوپ جیمز وب کشف شدند. این دو هیولای کیهانی که جرم هر کدام 50 میلیون برابر خورشید است، در فاصله بیش از 13 میلیارد سال نوری از ما قرار دارند و تنها 740 میلیون سال پس از بیگ‌بنگ تشکیل شده‌اند.
کشف جفت سیاه‌چاله باستانی درحال ادغام
محققان می‌گویند اگرچه این سیاهچالهها بزرگ‌ترین یا قدیمی‌ترین سیاه‌چاله‌هایی نیستند که تابه‌حال شناسایی شده‌اند، اما بااین‌حال همچنان توانسته‌اند در چنین زمان کوتاهی به‌طرز شگفت‌انگیزی بزرگ شوند. این کشف بیشتر نظریه‌های پیشرو کیهان‌شناسی را زیر سؤال می‌برد که نمی‌توانند توضیح دهند چگونه اجرام در دوران خردسالی جهان می‌توانند اینقدر بزرگ شوند و سریع رشد کنند. همچنین یافته جدید محققان نشان می‌دهد که سیاهچالهها نقش اساسی در تکامل ابتدایی کهکشان‌ها داشته‌اند.
پژوهش محققان نشان می‌دهد که ادغام، فرایند مهمی است که طی آن سیاهچالهها به رشد خود شتاب می‌دهند. این کشف جدید به وسیله ابزار قدرتمند مادون قرمز NIRCam جیمز وب صورت گرفت که می‌تواند نور اجرام باستانی را در فاصله‌های دور کیهانی تشخیص دهد.
مشاهدات تلسکوپ جیمز وب حرکت یک ابر متراکم گاز را در اطراف سیاه‌چاله‌ای فعال نشان داد. همچنین این تلسکوپ مکان تقریبی یک سیاه‌چاله دوم را که در نزدیکی آن قرار دارد، رصد کرد. این دو ظاهراً در فرایند ادغام با یکدیگر قرار داشته‌اند.
این جفت سیاه‌چاله‌های باستانی این ایده را قوت می‌بخشند که سیاهچالهها تأثیر زیادی بر تکامل کهکشان‌ها در تاریخ ابتدایی کیهان داشته‌اند و سریع‌تر از آنچه نظریه‌های کیهان‌شناسی کنونی می‌توانند توضیح دهند، رشد می‌کنند.