راضیه حسینی: چند سال پیش پیامکهای جعلی، کاملاً مشخص بودند. فرستنده خود را دوشنبه خطاب میکرد و میگفت در اینجا غریب است، گنجی پیدا کرده و چون دستتنهاست از ما میخواهد که به کمکش برویم.
ما را هم ارباب خطاب میکرد که قند توی دلمان آب شود و لحظهای با خودمان فکر کنیم، نکند خدا دارد یکجا همه بدشانسیهایمان را جبران میکند؟ نکند واقعاً گنجی در کار باشد و با جواب ندادن به دوشنبه، لگد به بخت خودمان زنیم؟ به نکند سوم نرسیده، میدیدیم، دوشنبهای دیگر در موبایل یکی از افراد خانوادهمان پیدا شده و قضیهی شانس در همان لحظه تمام میشد.
اما این روزها بیشتر از اینکه پیامک واقعی به دستمان برسد، پیامک هشدار دریافت میکنیم!
«لینک پیامک فلان را باز نکنید… پیامک بهمان جعلی است… ما هیچ پیامکی برای شما نفرستادهایم… هوشیار باشید… بیدار باشید… هشدار!» در واقع اگر شرلوک هولمز هم باشیم با همکاری کارآگاه پوآرو باز نمیتوانیم از خطر اینهمه پیامک رها شویم. اوضاع طوری شده که اگر یکی از دوستان و بستگانمان هم پیامکی ارسال کند، بنا بر احتیاط باز نمیکنیم و تا بیست و پنج بار زنگ نزند و سرانجام در خانهمان نیاید حرفش را باور نمیکنیم.
به مسئولان عزیز در هر ارگانی، پیشنهاد میکنیم اگر با ما کاری دارید زنگ بزنید. قول میدهیم پاسخگو باشیم. تا هوش مصنوعی وارد کار نشده و تماس تلفنی جعلی به موارد هشدار اضافه نشده است لطفاً تماس بگیرید. برای اینکه مجبور نشوید دوبرابر پیامک واقعی، هشدار پیامک جعلی بفرستید، تماس بگیرید. برای اینکه ما مجبور نشویم هر روز از روی میدان مینگذاری شدهی پیامکی رد شویم، و سر آخر هم به یکی برخورد کنیم، تماس بگیرید.
اگر کار دشواری است، اصلاً به خودتان زحمت ندهید، میتوانید هیچ اطلاعرسانی خاصی انجام ندهید. بالاخره مسئولان در شبکههای اجتماعی خبر را به گوش ما میرسانند. مسئولانی که علیرغم میل باطنی مجبورند بهخاطر آگاهی ما مردم در توییتر و اینستاگرام حضور فعالی داشته باشند!