یزدفردا

به گزارش یزدفردا: پژوهشگران احتمالاً یک لایه به پیچیدگی‌های این راز که «رژیم غذایی چگونه بر پیری تأثیر می‌گذارد؟» اضافه کرده‌اند. یک پژوهش جدید بررسی کرده است که محدودیت دریافت کالری چگونه روی تلومرها (بخش‌هایی از پایه‌های ژن که به‌عنوان محافظ انتهای کروموزوم عمل می‌کنند) اثر می‌گذارند.

پژوهشگران دانشگاه پنسیلوانیا نتایج مطالعه خود را در ژورنال Aging Cell منتشر کرده‌اند. آن‌ها با بررسی داده‌های یک مطالعه دوساله درباره محدودیت دریافت کالری در انسان‌ها، متوجه شدند افرادی که کالری دریافتی خود را محدود کرده بودند، تلومرهای خود را با نرخی متفاوت با گروه کنترل (که محدودیت دریافت کالری نداشتند) از دست می‌دادند – اگرچه هر دو گروه در انتهای این مطالعه تلومرهایی تقریباً هم‌اندازه داشتند.

هر بار که یک سلول، خود را تکثیر می‌کند، برخی از تلومرها هنگام کپی کروموزوم‌ها به سلول جدید از بین می‌روند. این باعث می‌شود طول کلی تلومرهای یک سلول کاهش پیدا کند. پس از تعداد دفعات تکثیر کافی، کلاهک محافظ تلومری به‌کلی ناپدید می‌شود. این باعث می‌شود اطلاعات ژنتیکی داخل کروموزوم آسیب ببیند و سلول نتواند در آینده به‌درستی عمل کند یا تکثیر شود.

یک سلول با تلومرهای طولانی‌تر، جوان‌تر از یک سلول با تلومرهای کوتاه است. این یعنی دو فرد با سن یکسان، می‌توانند براساس طول تلومرهای خود سن زیستی متفاوتی داشته باشند.

پژوهشگران دانشگاه پنسیلوانیا به بررسی اثر محدودیت کالری روی طول تلومرها پرداختند. طول تلومرها می‌تواند مشخص کند که رژیم غذایی چه تأثیری بر سرعت پیری دارد. از آنجایی که طبق نتایج پژوهش‌های گذشته، محدودیت کالری عمر حیوانات را افزایش می‌دهد، آن‌ها انتظار داشتند بتوانند نشان دهند که محدودیت کالری چگونه باعث کاهش سرعت پیری در انسان‌ها می‌شود.

اثر رژیم غذایی بر طول تلومرها و سرعت پیری

پژوهشگران طول تلومرهای ۱۷۵ شرکت‌کننده را دو بار آزمایش کردند؛ در انتهای سال اول و انتهای سال دوم. دوسوم از این شرکت‌کننده‌ها دریافت کالری خود را محدود کرده و باقی آن‌ها متعلق به گروه کنترل بودند.