یزدفردا

راضیه حسینی: در واقع به حدی یخچال مردم پر از گوشت و انواع خوراکی‌های دیگر است که دیگر نمی‌دانند بابت کدام‌شان بروند توی صف، و از آن‌جایی که عادت کرده‌اند بالاخره در یک صفی قرار گیرند، تصمیم گرفته‌اند بروند در صف گوشت و به میزان قابل توجهی گوشت مازاد روی دست‌شان بماند. به نظرمان بد نیست این میان یک صف آزمایش نقرس هم تشکیل شود.

البته شاید هم گوشت‌ها را در جای دیگری مصرف می‌کنند. مثلاً بعضی‌های‌شان تصمیم گرفته‌اند بروند در قفس حیوانات وحشی باغ وحش‌ها، و برخی از آن‌ها را از سوءتغذیه نجات دهند. از آن‌جایی که حیوانات، توانایی ماندن در صف را ندارند، نمی‌توانند برای خود غذا تهیه کنند و ممکن است تنها به علت همین ناتوانی تلف شوند.

برخی از مردم هم به طبیعت رفته و در جای جای آن گوشت می‌گذارند تا حیوانات وحشی گرسنه نمانند. بالاخره این‌طور که جناب معاون میگوید، گوشت فراوان است و ارزان و در دسترس. به حدی ارزان که مردم بی‌خودی در صف می‌مانند و اضافه‌تر می‌گیرند. آن‌قدر ارزان که گویا دیگر آماری از مصرف پایین گوشت و صفر شدن آن در سبد برخی خانوارها وجود ندارد.

حتی مردم می‌توانند جای میوه و آجیل عید گوشت بگذارند سر میز. مهمان‌ها هم برای این‌که دست خالی نباشند، بسته‌های تزئین شده‌ی گوشت با خود ببرند. احتمالاً به زودی تنها بویی که از خانه‌ها پخش می‌شود کباب است و دیگر هیچ همسایه‌ای نگران نخواهد بود که مبادا بوی کباب به همسایه‌ی گرسنه‌ برسد.

هرچند ما هنوز نمی‌دانیم گوشت چقدر ارزان شده که مردم می‌توانند بیشتر از قبل تهیه کنند. چند درصد از پول عیدی یک کارمند صرف خرید گوشت می‌شود؟ کاش مسئولان کاری کنند مردم، نه بیش از نیاز مصرفی، دقیقاً به اندازه‌ی نیازشان بتوانند سایر مایحتاج زندگی را نیز تهیه کنند.

حتی شده در صف پیر شوند، شب و روزشان پشت در فروشگاه‌های زنجیره‌ای بگذرد، دل‌خوشی‌شان واریز یارانه و کالابرگ شود، ولی سر آخر بتوانند سفره‌های خالی خود را پر کنند. کاش مسئولان گاهی وارد این صف‌ها شوند تا درک کنند حتی نیاز مصرفی مردم هم تأمین نمی‌شود. متوجه شوند بعضی‌ها فراموش کرده‌اند آخرین باری که گوشت خورده‌اند کی بوده است.

آقای معاون به شما اطلاع دادند بوی کباب می‌ِآید، ولی خر داغ می‌کنند.