یزدفردا

راضیه حسینی: ولی ممکن است مشتری خودش، خودش را مجبور به خرید محصولات جدید کند. این دو جمله با هم بسیار متفاوتند. در اولی نیرویی خارجی شخصی را مجبور به انجام کاری می‌کند، اما در دومی هیچ نیرویی برای اجبار وجود ندارد.

در واقع این فقط فکر و ذهن فرد مورد نظر است که او را مجبور به انجام کاری می‌کند، در دومی ممکن است حتی خودروسازان پیشنهاد خرید خودروهای خارجی روز را به افراد بدهند. از آنها خواهش کنند بروند شاسی بلندهای اروپایی بخرند و اصلاً سراغ خودروهای جدید داخلی نیایند.

مدام از آنها اصرا و از مردم انکار. در نهایت هم مثل همیشه این مردم هستند که پیروز می‌شوند و علی‌رغم میل ظاهری و باطنی خودروسازان، خودروهای داخلی جدید را می‌خرند.

وزیر صمت هم خوشحال و خرسند از این اتفاق، اعلام می‌کند که مردم خیلی دوست دارند از تولید ملی حمایت کنند و واقعاً به داشتن چنین مردمی افتخار می‌کند.

مردم همه‌ تلاش‌شان را می‌کنند تا لطف وزیر را بی جواب نگذارند. هر جا که هستند مراتب تشکر خود را اعلام می‌کنند. حتی برخی بین زمین و هوا در حالی‌که تنها چند سانتی‌متر تا برخورد با ته دره فاصله دارند و هنوز نفهمیده‌اند چرا ترمز خودروی صفر کار نکرده، با لبخند برای همه‌ مسئولان دست تکان می‌دهند. آنها خوش‌حالند چون داخل خودرویی هستند که با تصمیم و اصرار خودشان خریدند.

لبخند رضایت بر لبان‌شان نقش بسته چون هیچ‌کس مجبورشان نکرد خودروی داخلی جدید بخرند. آنها بین بی‌ام‌دبلیو، بنز و خودروی داخلی، آخری را انتخاب کردند و از این بابت اصلاً پشیمان نیستند.

کسی چه می‌داند شاید اگر بنز می‌گرفتند هم با مشکل باز نشدن ایربگ مواجه می‌شدند، که خیلی بدتر از بریدن ترمز بود. شاید مجبور می‌شدند یک سال در صف خرید مازراتی بمانند و سرآخر بهشان پیشنهاد شود عوض خودروی ثبت نامی هر چه در انبار موجود بود را بردارند. مثلاً دو تا وانت سفید یخچالی.

خلاصه که مردم هیچ‌وقت در کشور مجبور به انجام هیچ کاری نیستند. آنها خودشان انتخاب می‌کنند که مجبور باشند.