یزدفردا

از نظر این روزنامه چون مسافت ۳۰۰ کیلومتری در ایران با ماشین پراید ۳ ساعته طی می‌شود و همین مسافت در عراق با هیوندای النترا ۷ ساعت طول می‌کشد، پس یعنی ما خیلی جاده و راه معرکه‌ای داریم و به قول اینروزنامه، پول نفت را عوض خرید خودروی وارداتی، صرف زیرساخت‌ها کرده‌ایم. حالا که این‌قدر جاده و مسیر سرحالی داریم پس بهتر است دنبال خودروی خارجی نرویم و با پراید از مسیر لذت ببریم.

البته آقای کیهان به همسایه‌های دیگر که علاوه بر زیر ساخت مناسب، خودروی خارجی هم دارند، اشاره نکرده و نگفته که آن‌ها مسافت سیصد کیلومتری را در چند ساعت طی می‌کنند؟ از کشورهایی نگفته که قرار است تاکسی‌های اینترنتی‌شان پرنده شوند و در آسمان دور بزنند. هر چند اتفاق خاصی هم نیست. خودروی پراید خودماناین قابلیت را دارد در برخی مسیرها، و حتی با نفس یک تریلی، طوری به هوا برود، که هیچ‌کس نداند تا کجا می‌رود.

باید بپذیریم که پول نفت هم یک قدرتی دارد، نمی‌تواند هم جاده‌ها و مسیرها را درست کند، هم خودروی خارجی وارد کند و هم نیازهای مسئولان را برطرف کند. یک وقت تمام می‌شود و بعد دیگر دست‌مان از زیر ساخت مناسب هم کوتاه می‌ماند و مجبور می‌شویم با پرایدمسافت سیصد کیلومتری را هفت ساعته طی کنیم.

بهتر است تلاش کنیم از جاده‌ها و اتوبان‌های ایمن لذت ببریم. به آمار تصادفات جاده‌ای هیچ توجهی نکنیم و مقصر همه را خواب آلودگی و انحراف به چپ را ننده بدانیم. به این مسأله حتماً توجه کنیم که برخی از امکانات ما برای یک سری کشورها آرزوست.

فقط لازم است چشم باز کنیم و درست ببینیم. مثلاً مردم عراق در آرزوی داشتن جاده‌های ما هستند و دل‌شان می‌خواهد تمام خودروهای خارجی خود را بدهند و در عوض یک بار در جاده‌های ما، حتی شده با فرغون، تردد کنند.

امیدواریم به زودی آقای کیهان از امکانات فوق‌العاده‌ی دیگری که در کشورمان وجود دارد و ما به راحتی از کنارشان می‌گذریم پرده بردارد.مثلاً شاید تعداد دست‌شویی‌های بین شهری ما خیلی بیشتر از برخی کشورهاست.

آنها عوض ساخت دست‌شویی رفته‌اند کلی خودروی خارجی وارد کرده‌اند و دیگر پولی برای ساخت این مورد حیاتی ندارد. این بار که راهی سفر شدید خوب به جاده و مسیر نگاه کنید و لذت ببرید. اگر امکانات خاصی ندیدید، به گیرنده‌های خود دست بزنید، فرستنده مشکلی ندارد.

راضیه حسینی