یزدفردا

وقتی آمد از چند اتاق که هرروز جابه جا می شد خبری از اداره کل واداره شهرستان فرهنگ وارشاد نبود وقتی که رفت بنای معظمی برجای نهاده خانه وانجمن های هنری وسالنهایی سر برداشته بود و ارشاد فرهنگ و هنرصاحب خانه شدند او همواره حامی و پروانه وار گرد اصحاب خرد قلم وهنر می گشت وکریمانه درحد مقدور آنها را می نواخت.
جدا از هنرمندان اصحاب رسانه های کاغذی نقادان و تحلیگران مستقل نیز ازعنایتهای ویژه اش همواره برخوردار بودند بدون آنکه توقع بازخورد داشته باشد.
آنچه نوشته شد برای ثبت درتاریخ و یادآوری فراموش کنندگان وسخن از دوران مدیر کلی وخدمات جناب حاج آقا میرزا محمد کاظمینی بنیانگذار بنیاد ریحانه الرسول س که مخزنی بی بدیل از خزاین کتب خطی و آفرینش های هنری پیشینیان خردمندمان است که اگر دراین خزینه؛ میراث ها حراست نمی شد به تحقیق گنجی بر باد رفته در خانه اغیار و موزه های اجنبی چون دیگر مواریث فرهنگی وهنری رخ می نمود.
از مردی خیر و کریم گفتم که علاوه بر پاسداری از(گذشته) دغدغه گنجهای (آینده) را هم‌ دارد لذا در قامت خیر مدرسه ساز با احداث و حمایت از دبستان دخترانه پیشرو در موسسه ریحانه الرسول شهرک رزمندگان قامت افراشته است.
همه آنچه رفت وهمه انچه که صلاح نبود نگاشته شود که لازمه اش بردن نام اشخاص و موسسات بود و شاید هم این مرد کریم راضی به گفتن نباشد دکتر کاظمینی را مدیرکلی ماندگار و برازنده لقب (امیر فرهنگ) دارالعباده ساخت.
گرچه به رسم روزگار که [کشتی ارباب کرم و هنر می شکند] خدمت ومحبوبیتش مورد رشک و طعنه واقع شد و صلاح درگوشه نشینی و ادامه حراست از فرهنگ و میراث گذشتگان دید.
امید که روزنامه نگاران و نقادان دیگر که آن ایام را به یاد دارند نیز یاد خیری ازان دوران بنمایند تا چراغ راه خدمت آیندگان شود.
آرزوی سلامتی کامل و ادامه جریان و سیلان این کوثر خدمت به فرهنگ وهنر را داشته دعا می کنم تنش دیگر به ناز طبیبان نیازی نداشته باشد همچنین عذر تقصیر از عیادت حضوری دارم.