یزدفردا
پایگاه خبری و تحلیلی
انتخابات و حاکم شایسته از دیدگاه قرآن و روایات/نتیجه مسامحه در امر انتخابات از منظر قرآن و روایات
استاد محمد رضا شایق-عضو هیئت علمی دانشگاه یزد
محمدرضا شایق
کانال شخصی محمدرضا شایق
عضو هیات علمی دانشگاه یزد
@shayeq_ir
بخش اول
#نتیجه_مسامحه_در_امر_انتخابات از منظر قرآن و روایات
در آیه 62 سوره نور آمده است: « همانا مومنان (راستین) آنانند که به خدا و رسول ایمان (کامل) آورده و چون در موضوعی جامع (فراگیر اجتماعی) در حضور رسول خدا (ص) جمع‌اند از محضر او بیرون نمی‌روند تا از او اجازه گیرند...». در این آیه به این حقیقت اشاره شده است که مومنان حقیقی و صادق همشه در صحنه‌اند و تا زمانی که نیاز به حضور آنان است در محضر ولی امر هستند و بدون اجازه او عرصه را خالی نمی‌کنند و طبعا اگر ولی امر فرمان حضور دهد این حضور را برخود فریضه مهم و مسلم دانسته و ترک آن را (همان طور که قرآن در آیه بعدی فرموده) موجب عذاب دردناک (دنیا و آخرت) و وقوع فتنه در جامعه می‌دانند.
از منظر قرآن کریم اعمال مفید فردی (علیرغم ثواب‌های بزرگ آن‌ها) در مقابل اعمال جمعی ناچیزند. مثلا طبق بیان معصومین (ع) یک نماز جماعت از چهل سال نماز فرادی خواندن برتر می‌باشد و البته این اختصاص به نماز ندارد بلکه هر نوع عمل صالحی که خیر آن به جامعه برسد برتری عظیمی بر اعمال فردی دارد و در مقابل، گناهانی که به جامعه آسیب بزند نسبت به گناهانی که فقط گناهکار را درگیر کند مجازاتی بسیار بزرگتر را در بردارند. از این رو قرآن کریم هرجا سخن از جرائم اجتماعی دارد، قاطعانه و بدون عفو حکم صادر می‌کند (مثل آیه ۳۲ مائده و 61 احزاب).
تا جایی که اگر ولی دم قاتل عمدی را عفو کند بخشیده می‌شود اما فردی که جامعه را ناامن نموده و مثلا راه را بسته و فردی را کشته است جتی اگر توسط ولی دم بخشیده شود باید حاکم او را به قتل رساند. در روایات متعدد آمده است که گاهی بنده گناهی می‌کند که خدا به او می‌گوید: «به عزت و جلالم سوگند بعد از این هرگز تو را نخواهم بخشید.»
وقتی در آیات و روایات دقت می‌کنیم به وضوح معلوم می‌شود مراد گناهانی است که به جامعه آسیب وارد می‌کند. از اینجا راز کلام عمیق امام امت (ره) فهمیده می‌شود که در زمینه انتخابات فرمودند: «از گناهان بزرگ نابخشودنی مسامحه در امر مسلمین است.» زیرا انتخاب مدیر و جاکم برای جامعه یکی از اعمال دارای تاثیر عظیم اجتماعی است که خطای در آن گناهی نابخشودنی است. انتخاب فرد شایسته و صالح موجب استحقاق اجری عظیم و انتخاب فرد نا اهل موجب دامنگیر شدن وبالی بزرگ در دنیا و آخرت بوده و فرد انتخاب کننده در ثواب یا گناه جمیع اعمال این فرد منتخب شریک می‌گردد. عظمت گناه انتخاب فرد ناشایسته به حدی است که می‌تواند آثار یک عمر عبادت و کارهای نیک فرد را تحت الشعاع قرار داده او را به ورطه شقاوت اخروی بیفکند؛ به حدی که در روایات اسلامی به فردی که باعث حاکم شدن فرد نا اهل بر جامعه گردد وعده عذاب داده شده است. و انسان عاقل و مومن هیچ‌گاه دنیا و آخرت خود را فدای دنیای دیگری نمی‌کند