یزدفردا

عکاسی در واقع یک هنر است ، هنر ثبت کردن وقایع در یک لحظه و هنر ثبت و ضبط خاطره‌ها و گرفتن عکس‌های یادگاری.

عکاسی، هنر به تصویر کشیدن احساسات ، تفکر و غم و شادی است ، عکاسی هنری است که با آن می توان احساسات را منتقل و همچنین گزارشی مستند از رویدادها را تهیه کرد.  

امروزه محدود کردن عکاسی تنها به گرفتن عکس‌های سه در چهار در مغازه یا عکاسخانه آن‌گونه که در زمان قدیم بود درآمد زا نیست و توجیه شغلی ندارد.

۲۸ مرداد (۱۹ آگوست) چند سالی است که در تقویم کشورهای جهان روز جهانی عکاس نامگذاری شده ‌است.

فرارسیدن این روز فرصتی است تا هم درد دل عکاسان قدیمی و تجربیات آنها شنیده شود و هم از چگونگی دست یافتن به موفقیت در آینده شغلی این هنر سخن گفت.

یکی از عکاسان میبد حدود ۴۷ سال پیش قبل از شغل عکاسی به نانوایی کردن در کشور کویت مشغول بود و در همان جا نیز با دادن ۱۰۰ دینار، عکاسی را یاد گرفت و بعد از این که به میبد آمد به این شغل مشغول شد.

سید محمد طباطبایی گفت: با اینکه عکاسی را آن طور که باید به من یاد ندادند ولی با آمدن به میبد در سن ۲۸ سالگی با مشغول شدن به این کار در ازای هر ۶ عکس چهار تومان دریافت می‌کردم.

وی افزود: درآن زمان برق نداشتیم و با وجود موتور برق از ساعت ۴ تا هشت شب کار می‌کردم و بعدها بعد از برق‌رسانی صورت گرفته در شهر با پیگیری و رفت و آمد زیاد به اردکان برای مغازه برق گرفتم.

عکاس پیشکسوت میبد ادامه داد: تا مدتها کار عکاسی را ادامه دادم و بعدها برای گذران زندگی مجبور شدم به صورت متفرقه به کارهایی مانند معامله‌گری نیز بپردازم و در حال حاضر به علت کرونا و نیز بیماری دیابت که درگیر آن هستم زیاد به این کار مشغول نیستم.

وی با ذکر خاطره‌هایی از دوران فعال بودن خود در شغل عکاسی مانند چاپ عکس شهدا یا چاپ اعلامیه امام در زمان انقلاب گفت: کار عکاسی در قدیم سختی زیاد داشت ، مجبور بودیم در کورسوی نور چراغ  کار کرده و در تاریکخانه به ظهور عکس بپردازیم.

طباطبایی با اشاره به اینکه در دوره دیجیتال عکاسی پسر کوچکش سید یحیی طباطبایی در کنار او به کار مشغول است تصریح کرد: الان با وجود چاپ دیجیتال عکاسی راحت شده و در عین حال نیز برای مشغول بودن به آن و درآمد زایی باید آموزش دید و به روز بود.

دیگر عکاس پیشکسوت میبد نیز گفت: بعد از برگشتن از سربازی به پیشنهاد یکی از دوستان در ابتدا دریک مغازه عکاسی که معرفی شدم به آموختن فنون عکاسی روی آوردم و بعد از چند سال به صورت مستقل کارم را به مدت ۳۰ است که شروع کرده‌ام.

علی محمد موجودی نژاد افزود: در اوایل زیاد به عکاسی شناخت نداشتم اما با شروع آموختن این حرفه نسبت به آن علاقه‌مند شدم و با کسب تجربه آن را هم به عنوان شغل و هم هنر انتخاب کردم.

وی که جانباز جنگ تحمیلی نیز می‌باشد و در سال ۶۰ در عملیات فتح‌المبین به درجه جانبازی نائل آمده گفت: در زمانی که در جبهه بودم با دوربین کوچکی که داشتن از بچه‌ها عکس یادگاری می‌گرفتم اما آن زمان هنوز عکاسی را یاد نگرفته‌ بودم.

عکاس پیشکسوت میبد ادامه داد : بعدها که به عکاسی مشغول شدم  با رفتن به میان هیات‌ها و کاروان‌ها به صورت سوژه‌ای هم کار می‌کردم و همه جا دوربین به همراه داشتم.

وی با اشاره به سختی‌های عکاسی آنالوگ تصریح کرد: در گذشته با دوربین‌های مجهز به لنز شنایدر آلمانی  کارمی‌کردیم که کارکرد خاصی داشت و ظهورعکس نیز درتاریکخانه با استفاده از پنج لیتر آب ۳۰ درجه به همراه پنج نوع دارو به میزان معین انجام می‌شد.

موجودی نژاد ادامه داد: عکاسی آنالوگ سختی‌های زیادی داشت اما کیفیت رنگ عکس‌ها در آن نسبت به عکاسی دیجیتال به مراتب بهتر بود.

وی اظهار کرد: در حال حاضر مانند قبل گرفتن عکس‌های سه در چهار برای مدارس ، شناسنامه ، گذرنامه و گواهینامه نیاز نیست و با گرفتن تصویر چهره و انتقال آن به صورت اسکن عملیات گذاشتن عکس روی مدارک توسط دفاتر پیشخوان انجام می‌شود.

عکاس پیشکسوت میبد افزود: به همین دلیل عکاسی به شیوه قدیم آینده شغلی ندارد و به صرفه نیست و باید برای انتخاب آن به عنوان یک شغل حتما به تکنیک‌های عکاسی دیجیتال و علم و دانش روز مجهز شد.

وی تصریح کرد: تا چند سال پیش با درآمد شغل عکاسی می‌شد گذران زندگی کرد و بچه‌ها را سرو سامان داد ولی الان امکان پذیر نیست و باید برای درآمد زایی به آموختن اصول و فنون عکاسی دیجیتال پرداخت.

وی یادآور شد: در حال حاضر هزینه تامین تجهیزات افزایش یافته و دستگاه‌ها نیز بعد به مرور زمان کارایی خود را از دست می‌دهند.

رییس انجمن عکاسان میبد هم گفت: عکاسی یک شغل نیست ولی با علم داشتن نسبت به آن و با به روز بودن و آموختن فنون جدید می‌توان در قالب یک شغل به آن پرداخت و با بستن قراردادهای تبلیغاتی در این حرفه درآمدزایی داشت.

فروغ‌السادات موسوی افزود: در حال حاضر با وجود گرانی تجهیزات در حدود سه تا چهار برابر عکاسی به صرفه نیست اما با این حال هر فرد می‌تواند با استفاده از تجهیزاتی که دراختیار دارد عکاسی را به صورت علمی یاد بگیرد و بعد رشته مورد علاقه خود را در این حوزه برگزیند.

وی با اشاره به انواع عکاسی مانند آتلیه ، ورزشی ، حیات وحش ، نجوم ، تبلیغاتی و فشن گفت: بعد از یادگیری عکاسی عمومی با توجه به انتخاب رشته عکاسی فرد می‌تواند تجهیزات خاص رشته خود را خریداری کند.

رییس انجمن عکاسی میبد که خود از سال ۷۸ شروع به رفتن به کلاس عکاسی و بعد از سه سال آموزش کار خود را در این رشته هنری شروع کرده ، تصریح کرد: برای پرداختن به این کار از نظر آموختن فنون و شناخت نرم افزارها و وسایل باید به روز بود و نسبت به تفاوت عکاسی آنالوگ و دیجیتال آگاهی داشت.

وی پدید آمدن عکاسی دیجیتال را روی دادن انقلاب در این حرفه و هنر عنوان کرد و گفت: حتما لازم است ماهیت عکاسی دیجیتال را شناخت.

موسوی درآمد عکاسی را علی رغم گرانی تجهیزات به گونه‌ای مطلوب توصیف کرد و گفت: رشته عکاسی بین مردم شناخته‌تر شده و هر کس برای کار خود ارزش قائل باشد به عکاسان مراجعه دارد.

وی گفت: عکاسی کردن نیاز به دایر کردن مغازه و آتلیه ندارد و از طریق یک کانال در فضای مجازی هم می‌توان با انتشار نمونه کار درآمدزایی کرد.

این مسوول به عضویت بیش از ۷۰ نفر در انجمن عکاسی میبد اشاره کرد و برگزاری کلاسهای آموزشی مانند فتوشاپ ، عکاسی و عکاسی نجوم را هم یادآور شد که حتی با وجود کرونا به صورت مجازی و هم به صورت حضوری با رعایت دستورالعملهای بهداشتی کرونا در حال برگزاری است.

وی به گذاشتن دوره‌های تخصصی برای آتلیه داران نیز اشاره کرد که افراد به صورت آزاد هم در آن شرکت می‌کنند.

انجمن عکس میبد به همراه انجمن دیگر هنری زیر نظر بسیج هنرمندان به سرپرستی علیرضا افخمی و اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شکل یافته و فعال است.

در حال حاضر عکاسانی نظیر فروغ‌السادات موسوی ، الیاس دهقانی ، علیرضا آقایی ، جواد بهجتی ،  علی گلشن و سمانه عسکری به صورت هنری به عکاسی مشغول هستند و البته عکاسان دیگری هم هستند که ذکر نام همه میسر نیست.

مرکز شهرستان ۱۰۵هزار نفری میبد در ۵۰ کیلومتری شمال غرب شهر یزد قرار دارد.