یزدفردا
پایگاه خبری و تحلیلی
چرا رستم کشی؟!!
محمد علی قاسم زاده بافقی
گرد و غبار صحنه نبرد فرو نشست، جوانی پهلودریده بر زمین افتاد و رستم پیروز میدان شد، لحظاتی گذشت، رستم در چنبره نیرنگ افراسیاب افتاده و نادانسته و ناخواسته سهرابش را به کام مرگ فرستاده بود و این داستان اساطیری سال‌هاست قلب هر ایرانی را می‌آزرد؛ اما سراغ نداریم کسی به این دلیل، رستم‌کشی کرده یا به سرزنش او برخاسته یا نسبت به پهلوان قصه‌های کهنش کینه‌توزی آغازیده باشد.
روزها، سال‌ها و قرن‌ها از داستان پهلوانان و افتخارآفرینان ایران می‌گذرد، دشمنی حیله‌گر که عداوتش در دهه های اخیر بر هیچ‌کس پوشیده نیست، خبطی سترگ کرده و ابرمردی از جبهه حق را ناجوانمردانه به شهادت رساند و خبر این شهادت مثل بمب قلوب آزادگان جهان را متلاشی کرد.
مردم با پای دل سردار دل‌ها را تا رسیدن به معراج عشاق مشایعت کردند، آن هم چند روز، شهر به شهر و خیابان به خیابان؛ البته با بغضی فروخفته از نابکاری دشمن و مطالبه‌ای با عنوان انتقام سخت.
ایران خونخواه یکی از بهترین سرداران لشکر حق شد و فضای کشور خاص و جنگی. لحظه حمله فرارسید و دشمن در عین‌الاسد با نوازش سرپنجه شیرمردان غیور سپاه سیلی‌ای خورد به یادماندنی و این خبر موجی از غرور و صلابت ایران را در صدر اخبار جهان نهاد.
درست صبح همان روز خبر رسید سهراب‌های وطن به‌گونه‌ای ناشناخته در خاک وطن گلگون‌کفن شده‌اند، اتفاقی ناگوار که حلاوت انتقام در عین‌الاسد را به کام همگان تلخ کرد.
ما ماندیم و جنگ رسانه‌ای دشمن برای حمله به رستم‌ها و گربه‌رقصانی برخی قهرمانان پوشالی و توخالی داخلی که به مدد صدا و سیما و سینما سلبریتی شدند تا افکار عمومی را به سمتی ببرند که جایزه میدانش ثبت اقامت در سرزمین‌های آرمانی خود باشد برای روز مبادا و بیراه نگفته‌ام اگر بگویم رضایت یهود و نصاری.
عجیب نیست برای ملت؛ اگر روح پهلوانی و افتخار به پهلوانان در او بمیرد، وقتی به‌جای نخبگان، فرهیختگان، دانشمندان و سرداران قهرمان در هر عید و جشن در هر دورهمی و خندوانه، چهره لوژیونرها و سلبریتی‌هایی را دیده که تمام حرفشان دنیای خودشان است و باید به صدا و سیما گفت: که «خودکرده را تدبیر نیست».
به‌راستی کدام ملت را سراغ دارید که از گردن کج‌کردن سرداران پرافتخار برای عذرخواهی شادمان شود و حواسش نباشد این داغ، داغ‌هایی دردناک‌تر در پی خواهد داشت.
کاش در سال‌های فرصت‌های از دست رفته در زمان آرامش؛ چنان از رستم و پهلوانان معاصرمان در صنوف مختلف برای مردم گفته بودیم که امروز ناشناختگی‌شان دلیلی برای حمله‌های ناجوانمرانه نبود و حاضر بودیم پهوانانه از رستم دستانمان که با نیرنگ فضای غبارآلود آماج حملات خودی و شادمانی دشمنان بی‌خودی شده جانانه دفاع کنیم.
و ای کاش در حوادث رخ‌داده و حوادث پیش رو با تأسی از پیر جماران که موضوعات مختلف را به خدا نسبت داد، ما هم در پس هر خطر و ظفر با نگاهی توحیدی به اتفاقات، دست قدرت الهی را بر سرمان دیده بر اساس آن برنامه‌ریزی می‌کردیم، حتی برنامه انتقام.