یزدفردا

به گزارش رای الیوم در ادامه این مطلب آمده است: تعداد کم دولتهای حاضر در این ائتلاف، نشان دهنده کاهش نفوذ امریکا، نه تنها در منطقه خلیج فارس، بلکه در تمام جهان است و به نظر می رسد زمانی که دولتهای فعلی و سابق آمریکا رهبری ائتلاف هایی با حضور ۳۰ یا ۶۰ دولت را بر عهده داشتند، به سر آمده است.

در ائتلاف اخیر، غیبت سه دولت اصلی در خلیج فارس یعنی کویت، عمان و قطر، جالب توجه بود؛ نه تنها به این دلیل که این سه دولت موضع بی طرفانه ای را در مقابله امریکا با ایران اتخاذ کرده اند، بلکه به علت بی اعتمادی آنها به ایالات متحده و دولت کنونی آن، که سیاستهای ناگهانی را اتخاذ می کند که می تواند منجر به وقوع جنگ منطقه ای یا حتی بین المللی شود. افزون بر اینکه این ائتلاف، بیش از هر چیز، یک عامل تنش زاست، نه ضمانتی برای حمایت و استقرار منطقه.

به عقیده ما، این شش دولت، یعنی بریتانیا، عربستان، امارات، بحرین، استرالیا، آلبانی و ایالات متحده، نمی توانند از دریانوردی محافظت کنند؛ چرا که بیشتر انها، به استثنای آمریکا و بریتانیا، قدرت دریایی اثرگذاری در اختیار ندارد. برای مثال، ناوگان دریایی البانی، بحرین، امارات و عربستان کجا و ابزارهای بازدارندگی دریایی پیشرفته ایران کجا؟! بویژه آنکه ایران از موشکها و زیردریایی های ساخت داخل و صدها قایق و کشتی بزرگ و موشک جنگی که توان نابود کردن کشتی های دشمن را دارند، برخوردار است.

اما چرا دولتهایی مثل فرانسه، آلمان، بلژیک، چین و هند به این ائتلاف نپیوستند؟ پاسخ ساده است؛ به این دلیل که آمریکا خود، با خروج از توافق هسته ای، سرچشمه اصلی تنش و تهدید و بر هم خوردن استقرار منطقه است.

با استناد به تجارب گذشته، می توان گفت قایق های ایرانی توانستند دو کشتی بریتانیایی را توقیف کنند؛ اما کشتی های آمریکایی هیچ حرکتی برای ممانعت از این اقدام ایران نکردند و حتی ترامپ اعلام کرد کرد که هرگز نیروهای آمریکایی را برای حمایت از کشتی های دیگر کشورها، به خدمت نمی گیرد.

بنابراین، در شرایطی که اغلب کشتی های آمریکایی به سمت دریای عمان عقب نشینی کرده اند تا در تیر رس موشکهای ایران نباشند، چطور می توانند از نفت کش ها و کشتی های تجاری در آبهای خلیج و تنگه هرمز حمایت کنند؟

این مساله تشکیل ائتلاف، از چارچوب باجگیری آمریکا از دولتهای خلیج فارس یعنی امارات، عربستان و بحرین، فراتر نمی رود و حضور این دولتها، تنها با هدف تامین مالی ائتلاف و پوشش هزینه های آن است. ترامپ در این زمینه مهارت زیادی دارد و امکان ندارد بدون گرفتن هزینه های گزاف، حمایتی ارائه دهد.