یزدفردا
پایگاه خبری و تحلیلییزدفردا گلابدان :به زور که نیست آقاجان! زمین شوره سنبل برنیارد، در او تخم امل ضایع مگردان. این شهر و دیار، مال شعر و شاعری نیست که نیست.
کف دستی که مو ندارد، شما چطور می خواهید ازش یک تار مو بکنید؟
ما کویرنشین ها باید برویم قنات هایمان را لایروبی کنیم، یک قطره آب بیاوریم سر زمین هایمان. دو تکه زمین را گندمکاری کنیم.
نانی بیاوریم سر سفره زن و فرزندمان. توی این ولایت آسمان بخیل است و زمین عقیم.
باید بیل زد و عرق جبین بر رخسار چروکیده جاری کرد. ما را چه به عالم لطیف ادبیات؟
اگر بذر شعر و شاعری در کویرستان ما سبز می شد، تا حالا باید یک مولانایی، یک سعدی و حافظی، یک حماسه سرای توسی، یک عاشقانه سرای گنجه ای در تاریخ ادبیات ما هم ثبت می شد.
پدر پیر فلک، سالهای سال صبر کرده است، تا مادر گیتی در دیار ما فرزندی مثل وحشی بافقی بزاید که تازه بعضی ها در تواریخ ادبیات، او را کرمانی نامیده اند.
اصلا مردم این دیار فرصت سر خاراندن ندارند که بروند در اداره فرهنگ و ارشاد و از این همه امکانات دولتی، در زمینه های نمایش و خوشنویسی و شعر و موسیقی و هنرهای دستی و غیره که دارد گرد و خاک می خورد، استفاده نمایند.
مسئولان فرهنگی استان پشت سر هم فراخوان می دهند، دعوت می کنند، التماس می نمایند، ریش گرو می گذارند، بلکه یک شاعری، هنرمندی، ادیبی، صاحب ذوق لطیفی، یک کسی بیاید و از این همه امکانات سرشار و این همه بودجه های سرریز شده استفاده نماید.
هر چقدر چشم به در می دوزند که کسی از در درآید و شبستان آن عزیزان را منور کند، هیچ کس پیدایش نمی شود.
یعنی کسی وقت نمی کند که دستی به سر و روی احساس درون خودش بکشد. نمونه اش همین جشنواره سراسری شعر کویر. درست است فراخوان داده شده است، درست است که هزار و پانصد شعر از سراسر کشور رسیده است.
درست است که اشعار، داوری هم شده است.
درست است که قرار بوده اردیبهشت برگزار شود، بعد افتاده است برای آبان ماه و بعد افتاده است برای بهمن ماه.
همه این ها درست است، اما مسئولان محترم ترس دارند از این که کسی فرصت نکند بیاید در این جشنواره و گوش بسپارد به شعرخوانی شاعران محترم کشوری.
آن وقت آبروی ما پیش عالم و آدم برود. وگرنه بودجه های این جشنواره با پیگیری های شبانه روزی مسئولان ارشاد استان تا ریال آخرش تأمین شده است!
تا ریال آخرش به حساب بانکی جشنواره واریز شده است! کلی بودجه دیگر گذاشته اند کنار که مبادا هزینه های اعلام شده کفاف ندهد.
دارند پرپر می زنند، مثل ماهی توی ماهیتابه جلز و ولز می کنند، دلشان دارد مثل سیر و سرکه می جوشد، بلکه این اقدام بزرگ فرهنگی هرچه زودتر به سامان برسد.
تازه هزینه های سال آینده را هم آماده کرده اند!! اما این عزیزان چه تقصیر دارند؟
توی این شهر و دیار، زمین فرهنگ و ادبیات و شعر سنبل برنمی آورد. مسئولان فرهنگی پویا و زایا هستند. اما با آسمان بخیل و خاک عقیم این سرزمین کویری چه توان کرد؟!!
یزدفردا