فرادید نوشت: این مرکز که اکنون پلمپ شده، متهم است به اینکه اعضای بدن را بهصورت غیرقانونی فروخته است؛ عملی که با خواستۀ اهداکنندگان مغایر است.
اسنادی که بهتازگی از دادگاه منتشر شده است نشان میدهد، خانوادههای افرادی که اجسادشان به این مرکز اهدا شده بود باور کرده بودند اجساد خویشاوندانشان برای پژوهشهای عملی و پزشکی استفاده خواهد شد.
جیم استافر یکی از چندین شاکیان این مرکز است. او به خبرگزاری اِیبیسی گفت، باور کرده بود اعضای بدن مادرش برای مطالعه روی بیماری آلزایمر- بیماریای که مادرش به آن مبتلا بود- استفاده خواهد شد؛ اما بعدها فهمید اعضای بدن مادرش برای آزمایش اثر مواد منفجره استفاده شده است.
او میگوید وقتی مرکز برگه رضایت اهدا جسد را به او داد، وی جلوی گزینهای که میپرسید آیا راضی هستید جسد برای آزمایش اثرات مواد منفجره استفاد شود، گزینۀ «نه» را علامت زده بود؛ بنابراین این سؤال مطرح میشود که آیا تجارت اجساد اهدایی در آمریکا وجود دارد و اینکه مردم چه انتظاری از این نوع تشکیلات دارند؟
درحالیکه اهدای عضو توسط سازمان بهداشت و خدمات انسانی آمریکا سازماندهی شده است، اهدای جسد و بقایای آن صنعتی غیرقانونی محسوب میشود.
خریدوفروش جسد جرم محسوب میشود، درعینحال پراخت بهای «منطقی» برای هر آنچه به جسد مربوط میشود؛ از جمله: جابهجایی جسد، هزینه حملونقل و تدفین یا نگهداری آن کاری قانونی است.
آنچه که بهای «منطقی» خوانده میشود هم قابل تفسیر است. تشکیلات مختلف میتوانند بر اساس سیاستها و خدماتی که ارائه میدهند، هزینههای مختلفی دریافت کنند.
هیچ اطلاعات ثبتشده و دقیقی از اینکه چه تعداد جسد هر سال برای تحقیقات پزشکی اهدا میشوند وجود ندارد.
اما تخمینزده میشود که هزاران نفر در آمریکا اجساد خود را برای پیشرفت تحقیقات پزشکی اهدا میکنند. آنها باور دارند در کاری خیر شرکت میکنند و به پیشرفت علمی پزشکی کمک خواهند کرد.
مراکز اهدای جسد در دانشگاهها از اجساد برای تعلیم دانشجویان پزشکی استفاده میکنند؛ مانند دانشگاه کالیفرنیا که متعهد شده است از این اجساد برای برنامه جراحی اهدا عضو استفاده کند.
مابقی دانشگاهها مانند دانشگاه مردمشناسی تنسی از اجساد در مصارف دیگری استفاده میکنند، بهطور مثال به تیمهای پزشکی قانونی میآموزند چطور اجساد مراحل تجزیه شدن را طی میکنند.
برندی اشمیت، مدیرعامل خدمات آناتومی در دانشگاه کالیفرنیا به بیبیسی گفت: اینکه برای هر جسد اهدا شده چه اتفاقی بیفتد، بستگی به این دارد این جسد به کدام مرکز اهدا شود.
«هرکسی که جسد را به امید آموزش و تحقیق اهدا میکند باید اطمینان حاصل کند که این جسد برای چه نوع آموزشی استفاده خواهد شد.»
«افراد باید بدانند اجساد را به کجا اهدا میکنند؛ به یک مؤسسه دانشگاهی، به هیئت آناتومی دولتی یا به یک شرکت خصوصی و... و اینکه این هدایای ارزشمند را برای حمایت از چه چیزی اهدا میکنند.»
اشمیت میگوید قوانینی که در حال حاضر در آمریکا وجود دارد برای حمایت از اهداکنندگان عضو و آنهایی که در علوم پزشکی فعالیت میکنند، کافی نیست.
او میگوید: «نبود قوانین مشخص باعث شده شاهد سوء استفاده از اجساد باشیم.»
بنا بهگزارشها، مرکز تحقیقات بیولوژیکی در آریزونا شرکت معتبری نبوده و به منزله کسبوکار سودآور و نه غیرانتفاعی فعالیت میکرده است. این مرکز اجسادِ خانوادههای کم درآمد را بهطور رایگان جابهجا میکرده و هیچ هزینهای برای مراحل بعدی شامل تدفین یا سوزاندن جسد دریافت نمیکرده است.
بسیاری از خانوادههایی که اجساد خویشاوندانشان توسط این مرکز جمعآوری شده است، از گرانندۀ آن، فردی به نام استفان گور، شکایت کردهاند. این خانوادهها معتقدند از اجساد سوء استفاده شده و این مرکز به تعهدات خود عمل نکرده است.
مرکز دریافت جسد در قطر
در انگلستان، ویلز و ایرلند شمالی، گواهینامه «مرجع بافت انسانی» برای دریافت اجساد اهدایی توسط مؤسسات لازم است. تعداد ۱۹ مؤسسه در انگلستان اجساد اهدایی را میپذیرند.
در کشورهای دیگر عقاید مذهبی ممکن است بر تصمیم افراد در اهدا جسد اثر بگذارد. بهطور مثال در برخی کشورهای آفریقایی حتی اهدای عضو نیز تابو محسوب میشود و هتک حرمت به جسد خلاف برخی آموزههای مذهبی است.
در قطر مرکزی وجود دارد که اعضای بدن انسان را برای تحقیقات پزشکی انقلابی وارد میکند. این مرکز ۱۲ سال است در قطر فعالیت میکند.
این مرکز با نام سپیتار (Aspetar) سال ۲۰۰۷ بازگشایی شد و مکانی است برای پزشکان و جراحان فارغالتحصیل از سراسر جهان جهان که بتوانند روی نمونههای واقعی و نه شبیهسازیشده آزمایش انجام دهند.
این اعضا شامل شانه، زانو، مچ پا و تنه کامل انسان، از کشورهایی نظیر آمریکا به قطر صادر میشود.
بدن های نامیرا
اگرچه جزئیات دهشتناک مرکز منابع بیولوژیکی در آریزونا توجهات را به صنعت اهدای جسد جلب کرده است، عمل اهدای جسد فی نفسه عملی ارزشمند برای شناخت بدن انسان محسوب میشود.
یکی از موارد شایان توجه در این زمینه مورد سوزان پاتر است. این زن مسنِ اهلِ دنور در سال ۲۰۱۵ جسد خود را به دکتر ویک اسپیتزِر از دانشگاه کلورادو اهدا کرد تا از آن در پروژه «انسان قابل مشاهده» که طی آن اجساد انسان را به گونههای مجازی تبدیل میکنند، استفاده کند.
جسد سوزان منجمد و به ۲۷۰۰۰ قطعه، به باریکی مو، برش زده شد. سپس از هر بخش عکسبرداری شد؛ و پاتر اکنون یک «جسد نامیرا» شناخته میشود؛ زیرا تصویری ۳بعدی کامل از بدن او ساخته شده است.
منبع: بیبیسی
مترجم فرادید: عاطفه رضواننیا