یزدفردا

حدود دوسال از امضای توافقنامه همکاری استراتژیک میان ابوظبی و ریاض می گذرد و در این دو سال ریاض و ابوظبی علی رغم اختلافاتی که با یکدیگر داشته اند، در مقابل انصارالله صف آرایی کرده اند.

به گزارش تابناک، با این حال، پس از گذشت بیش از 4 سال، امارات تصمیم گرفت که بخش زیادی از نیروهای خود را با دستاویز «استراتژی صلح» از یمن بیرون ببرد. در این میان، تحلیل ها و مطالب زیادی پیرامون این تصمیم امارات مطرح شده است. برخی از ناظران، بر این باورند که امارات نیروهای خود را از یمن خارج نکرده است و صرفا یک خروج اعلانی است.

اما عده ای دیگر از ناظران بر این باورند که امارات راهبرد عملیاتی خود در یمن را تغییر داده و اهداف جدیدی را در این بحران دنبال می کند.

یک منبع مطلع خروج امارات از برخی مناطق در یمن را ناشی از دو علت می داند، اولی توصیه های بریتانیا وآمریکا به امارات که پای خود را به کلی از جنگ یمن بیرون کشد و در این جنگی که از یک سو به یک جنگ فرسایشی و بدون امید پیروزی برای امارات تبدیل شده و از سوی دیگر به یک پرونده حقوق بشری و بین المللی تبدیل شده است، راه خود را از عربستان جدا کند.

این منبع تاکید دارد که دلیل دوم خروج امارات از یمن، تهدیدات مستقیم و غیر مستقیمی است که این کشور با آن مواجه است، چنانکه انفجارهای اخیر نفتکش ها و مورد هدف قرار گرفتن فرودگاه ها و انتشار تصاویر آنها در رسانه های جهانی موجب تشدید هراس امارات از افزایش این تهدیدات و حملات شده است و لذا همین هراس به انگیزه ای برای خروج امارات از یمن تبدیل شده است.

در این رابطه، پایگاه آمریکایی «Ekurd.net» در مطلبی خروج امارات از یمن را حساب شده عنوان کرده و نوشته است که امارات متحده عربی با خروج خود از یمن به دنبال کاهش فشارهای بین المللی علیه خود و پیشبرد فرایند تجزیه این کشور است.

نیروهای نزدیک به امارات شامل قبایل، نیروهای امنیتی سابق و جدایی طلبان جنوبی است و برای اسلحه و پول به شدت وابسته به امارات متحده عربی هستند. امارات همچنین یک نیروی شبه نظامی موسوم به «کمربند امنیتی» را هدایت می کند که خارج از قانون سعودی ها و دولت مستعفی یمن است و فقط به ابوظبی گزارش می دهد. اکنون امارات متحده عربی اطمینان دارد که این نیروهایی که آنها پرورش داده اند می توانند کار خود را انجام دهند و منافع خود را به خوبی در یمن محافظت کنند.

این رسانه آمریکایی افزود: اهداف بلند مدت امارات در یمن کاملاً واضح است. یعنی تقسیم کشور و ایجاد یک کشور جنوبی که در واقع یک کشور تحت نفوذ امارات خواهد بود. از این طریق ابوظبی می تواند مسیرهای تجاری را از طریق بندر عدن به سایر نقاط جهان تأمین کند و از منابع طبیعی یمن بهره برداری کند. برای تحقق این اهداف، امارات متحده عربی از جنبش جدایی طلبان جنوبی به نام شورای انتقالی جنوبی (STC) حمایت می کند. علاوه بر این، امارات متحده عربی به STC دستور داده است كه ارتش موازی را در برابر ارتش یمن تحت كنترل منصور هادی  تأسیس کند.

این روند در حال انجام است و نیروی نظامی STC شامل بیش از 50،000 سرباز یمن جنوبی توسط تعداد قابل توجهی از مشاوران فنی و نظامی اماراتی پشتیبانی خواهند شد. بنابراین، ابوظبی احساس می کند که به جای داشتن نیروهای منظم خود در یک کشور جنگ زده، باید نیروهایی را که با آنها متحد هستند، پرورش دهد.

امارات می خواهد مناطق مهم یمن را به کنترل خود دربیاورد و در این راه از گروه هایی همچون حزب "اصلاح" و القاعده کمک می گیرد. مناطقی همچون عدن و سقطری که امارات درپی تصرف آن است، اهمیت اقتصادی فراوانی برای ابوظبی دارد زیرا می خواهد در این مناطق پایگاه های نظامی و مناطق تجاری آزاد احداث کند و منابع زیرزمینی ارزشمند آن را چپاول کند.

به طور کلی، به نظر می رسد امارات متحده عربی با عقب نشینی خود از یمن، اهداف جدیدی در این کشور جنگ زده دنبال می کند. در واقع، امارات با اعلام عقب نشینی از یمن، به دنبال خروج کامل از این کشور نیست؛ بلکه با راهبرد جدیدی به دنبال تجزیه این کشور و تشکیل یمن جنوبی است.