آنچه که از اتوبوس بجا ماند...
آقای رئیس جمهور! وزیر محترم کشور
راحت و آسوده بخوابید، اتفاق خاصی نیفتاده، فقط نه نفر دانشجو مرده اند!
نه نفر دانشجو در حادثه واژگونی اتوبوس، آنهم در حریم دانشگاه آزاد تهران کشته شدند و خانواده هایی را داغدار این مرگ تلخ و ناباورانه کردند و هیچ اتفاق خاصی جز پیام دادن مسئولان نیافتاد، و بازهم در نهایت، راننده و اتوبوس و جاده مقصر اعلام شدند، و اما عمق این حادثه و فاجعه را مادران و پدران فرزند از دست داده می فهمند، و سوال تلخی که سخت عذابشان می دهد و روحشان را آزرده می سازد: به کدامین گناه؟به چه جرمی؟ چرا؟
دانشجویانی با هزار امید و آرزو که با کلی سختی و هزینه و تلاش خود را به اخر راه تحصیلی رسانده بودند، چرا باید اینگونه سرنوشت و عمرشان بدست یک راننده و اتوبوس خراب سپرده شود، و کدام از مدیران و مسئولان دانشگاه که بطور حتم شریک این حادثه هستند، استعفا داده و بدلیل شرم و عذاب وجدان، دق کرده اند؟
بطور حتم شاید که فرزند هیچ مسئول و مدیر ارشدی در این اتوبوس نبوده و کشته و زخمی نشده که اگر بود و شده بود، الان حکایت رنگ دیگر داشت