یزدفردا

یزدفردا "امیر حسین قریشی:صنعت توریسم اکنون به عنوان صنعتی پویا با ویژگی‌های توسعه مدارانه خود بخش مهمی از فعالیت‌های تولیدی را در دو جهان «پیشرفته» و «روبه رشد» به خود اختصاص داده است. رشد این صنعت در هر کشور نیاز به استراتژی مناسب و برنامه ریزی و مدیریت بالنده دارد. از سوی دیگر ، درخلال چندین سال گذشته، ملاحظات زیست محیطی و شاخص‌های توسعه پایدار، همانند سایر صنایع؛ بر این صنعت نیز مترتب شده است.
صنعت توریسم، سومین صنعت مولد شغل و سرمایه بعد از صنعت نفت و خودروسازی می باشد. این صنعت ضمن درآمدزایی بسیار گسترده موجب نزدیکتر شدن ملل، اقوام و فرهنگ‌ها به یکدیگر شده است. قابلیت‌های صنعت توریسم همه را به این باور رسانده است که این صنعت راه میانبری برای توسعه هرچه بیشتر اقتصادی در کشورهای در حال توسعه و تولید ثروت در کشورهای صنعتی است؛ چرا که توسعه گردشگری، بخصوص افزایش تعداد جهانگردان بین المللی، باعث رونق طیف وسیعی از فعالیت‌های اقتصادی یا منطقه‌ای میزبان می‌شود. توسعه صنعت توریسم، به ویژه برای کشورهای در حال توسعه از جمله ایران که با معضلاتی همچون میزان بیکاری بالا، محدودیت منابع ارزی و اقتصاد تک محصولی مواجه است و از طرفی سرشار از دیدنی‌های طبیعی، باستانی، تاریخی، زیارتی و تفریحی است، از اهمیت فراوانی برخوردار است.
پدیده گردشگری که به بزرگترین جابجایی انسان‌ها در زمان صلح اطلاق می‌شود خود به صورت یک پدیده اجتماعی- فرهنگی مطرح است. صنعت گردشگری که جزو بزرگترین صنعت در دنیا است بر ظرفیت‌ها و بخش‌های واقعی به ویژه بخش خدمات که برای رشد دراز مدت مناسب بوده استوار است؛ در این بین نباید بر نقش گردشگری بر توسعه اجتماعی و فرهنگی غافل بود. توریسم یکی از عوامل تقویت کننده فرهنگ‌هاست.
جامعه جهانی کنونی متوجه این موضوع شده که گردشگری با شتاب باورنکردنی در حال توسعه و فراگیر شدن می باشد و افزایش آگاهی افراد از تاثیرات محیطی، فرهنگی و اقتصادی گردشگری بر مقصدها باعث ایجاد نگاهی پایدار به شکل تئوری و عملی در مدیریت گردشگری شده است.
صنعت توریسم با ویژگی‌های خاص خود، صنعتی پویا با آینده‌ای روشن تلقی می‌شود. سرمایه‌ گذاری در این صنعت در تمام کشورهای دارای جاذبه‌‌های جهانگردی روبه افزایش است. امروزه جذب گردشگران خارجی به رقابتی فزاینده در بین نهادهای درگیر در صنعت توریسم تبدیل شده است. زیرا این صنعت نه‌ تنها در پیشبرد اقتصاد ملی و درآمدهای ارزی نقش دارد بلکه صنعتی است پاکیزه و عاری از آلودگی و در عین حال ایجاد کننده مشاغل جدید.
توریسم برای کشورهای دارای جاذبه‌های جهانگردی نظیر ایران می‌‌تواند به مهم‌ترین منبع کسب درآمد ارزی تبدیل شود. مشروط بر اینکه برنامه‌ریزی صحیح و همه‌ جانبه توأم با آینده‌نگری برای آن تنظیم و اجرا شود. متأسفانه در کشورما، صنعت توریسم چنان که شایسته است گسترش و توسعه نیافته است. با وجودی که در تمامی برنامه‌های توسعه سالیان اخیر بر رهایی از اقتصاد تک محصولی متکی بر صادرات نفت تأکید شده ولی در مقام عمل موفقیت و کامیابی قابل توجه و مملوس و محسوسی در این زمینه به دست نیامده است. رشد و توسعه صنعت توریسم در ایران به عنوان یکی از راهکارهای عملی رهایی از اقتصاد تک محصولی و متنوع سازی منابع درآمدی کشور باید بیش از پیش مورد توجه برنامه‌ریزان و سیاستگذاران کشور قرار گیرد.
بدون شک امروزه صنعت توریسم به عنوان صنعت جهانی، رشد سریعی در اقتصاد جهان داشته که در نتیجه افزایش نرخ رشد سالانه از تولید ناخالص ملی در سطح جهان، صادرات، تجارت جهانی و خدمات، سهم گردشگران بین المللی در فعالیت اقتصادی جهان نیز بطور مداوم بالا رفته است