یزدفردا
پایگاه خبری و تحلیلی
شفر دو بار برانکو را شکست داده است
17 سال پیش در فصل 1999-2000 هر دو مربی در بوندس‌لیگا2 سرمربی بودند، شفر هدایت تنیس‌بورسیابرلین را بر عهده داشت که حالا در دسته پنجم آلمان است و برانکو سرمربی هانوفر96 بود که حالا در بوندس‌لیگا است.
دو تیم در طول فصل دو بار با هم بازی کردند که در هر دو بازی تیم شفر برنده بوده است. بازی اول دو تیم در این لیگ با هم بوده است و تیم برلینی در خانه هانوفر 3 بر 2 پیروز شده است. در بازی برگشت دو تیم نیز تنیس بروسیا برلین در هفته هجدهم 2 بر یک بر تیم برانکو پیروز شد.
شفر فوتبال حرفه‌ای خود را با تیم شهر خود بنام TuS Mayen شروع کرد و تا ۱۸ سالگی در این تیم بود. سپس در سال ۱۹۶۸ به تیم مونشن گلادباخ پیوست و به همراه این تیم قهرمانی در بوندس‌لیگا و جام یوفا را به‌دست‌آورد. وی در بوندس‌لیگا ۴۰۳ بازی کرده و ۴۶ گل به ثمر رسانده‌است. او در سال ۱۹۷۰ به تیم کیکرز اوفنباخ پیوست و در این سال توانست به همراه این تیم در جام حذفی آلمان نیز قهرمان شود.
وینفرید شفر پس از حضور در تیم‌های بروسیا مونشن‌گلادباخ و کیکرز اوفنباخ، به تیم کارلسروهه پیوست و تا سال ۱۹۷۷ بازیکن این تیم بود. او در سال ۱۹۷۷ مجدداً به بروسیا مونشن‌گلادباخ پیوست و تا سال ۱۹۸۵ عضو این تیم بود و سپس از فوتبال به عنوان بازیکن خداحافظی کرد.
دوران مربیگری
شفر در آلمان به عنوان یک مربی کاشف استعداد و پرورش‌دهنده آن شناخته شده‌است. او بازیکنانی مانند «اولیور کان»، «ینس نووتنی»، «مهمت شول» و «اولیور کرویتسر» را به فوتبال آلمان معرفی کرد.[۱] شفر در دورهٔ کاری‌اش فراز و نشیب بسیار داشته و تیم‌های او گاه بسیار موفق و گاه بسیار ضعیف ظاهر شده‌اند.[۲] وی در حالی‌که بازیکن بروسیا مونشن‌گلادباخ بود، سرمربیگری را در سال ۱۹۸۲ از تیم دوم بروسیا مونشن‌گلادباخ آغاز کرد.[۳]
او بین سال‌های ۱۹۸۶ تا ۱۹۹۸ سرمربی کارلسروهه بود. وی در اولین فصل حضور خود در این تیم، آن را از بوندس‌لیگا ۲ به بوندس‌لیگا آورد و این تیم را به اوج خود رساند و محبوبیت زیادی نیز به دست آورد. شفر به همراه این تیم در سال ۱۹۹۶ نایب قهرمان جام حذفی آلمان و جام اینترتوتو شد و در فصل ۹۴–۱۹۹۳ تا نیمه نهایی جام یوفا پیش رفت و تنها به دلیل قانون گل زده در خانهٔ حریف، از رسیدن به فینال این مسابقات بازماند. از نتایج درخشان او در این دوره، برتری ۷–۰ در مقابل والنسیا بود.[۲]
شفر چند سال بعد در مصاحبه با روزنامه بیلد اعلام کرد که در سال ۱۹۹۴ با پیشنهاد سرمربیگری بایرن مونیخ مواجه شده بود اما آن را نپذیرفت.[۲] او سپس سرمربیگری در تیم‌هایی چون اشتوتگارت، تنیس بروسیا برلین و تیم ملی کامرون را نیز تجربه کرد.
شفر با کامرون به قهرمانی جام ملت‌های آفریقا در سال ۲۰۰۲ رسید و به جام جهانی ۲۰۰۲ صعود کرد و در جام جهانی با یک برد، یک مساوی و یک شکست در رتبهٔ سوم گروه خود قرار گرفت. همچنین کامرون تحت مربیگری او در جام کنفدراسیون‌ها ۲۰۰۳، موفق به شکست برزیل در مرحلهٔ گروهی شد و در نهایت به نایب قهرمانی رسید.[۴]
وی پس از آن هدایت تیم‌های الاهلی امارات، العین امارات، باکو، تیم ملی تایلند و تیم ملی جامائیکا را برعهده داشت. وی در سال ۲۰۱۷ سرمربیگری تیم استقلال تهران را برعهده گرفت.[۵][۶]
زندگی شخصی
شفر ازدواج کرده‌است و دارای دو فرزند است. وی بیش از ۲۵ سال در اتلینگن در نزدیکی کارلسروهه به همراه خانواده‌اش زندگی کرده‌است. او در سال ۲۰۰۴ با رای اکثریت به شورای شهرداری الیتینگن انتخاب شد.
برانکو ایوانکوویچ (به کرواتی: Branko Ivanković) (زاده ۲۸ فوریه ۱۹۵۴، کرواسی) بازیکن سابق و مربی فوتبال کروات است. برانکو سرمربی تیم ملی فوتبال ایران در جام جهانی فوتبال ۲۰۰۶ بود. او همچنین تیم فوتبال امید ایران را در بازی‌های آسیایی ۲۰۰۲ قهرمان کرد. او هم اکنون هدایت تیم پرسپولیس تهران را به عنوان سرمربی برعهده گرفته‌است همچنین او در شانزدهمین دوره لیگ برتر فوتبال ایران ۹۶–۱۳۹۵ به عنوان سرمربی با باشگاه پرسپولیس تهران به قهرمانی این دوره از مسابقات دست یافت