مسجد امام حسنی        شماره ثبت ملّی  :   -

موقعیت مكانی :

مسجد امام حسنی در ضلع شمالی خیابان شهید مطهری ، محله پشت باغ ، كوچه شهید بكایی واقع گردیده است.

بانی

به استناد به كتیبه موجود در مسجد، بانی بنا حسن علی شمس الدین بوده كه در عهد شاه عباس صفوی، بنای مذكور را دایر كرد .

منابع تاریخی

ایرج افشار در کتاب خود نام این مسجد را به عنوان مساجد کوچک محله ای ذکر کرده است.

مشخصات بنا

ظاهراً وجه ‌تسمیه مسجد به امام حسن ناشی از آن است ‌كه عامه، نام‌‌ كاتب را‌‌كه حسن بوده است برنام مسجد نهاده و‌به صورت امام حسن در آورده اند.

بنای مسجد که كوچك ومحله ای است دارای دو حیاط ودو اتاق می باشد . ورودی مسجد در ضلع شرقی و‌دارای‌دری ‌چوبی‌كه چهار پله از كف كوچه بالاتر است قرار دارد . اتاق پشت ورودی شكل نامنظم دارد‌ و سقف آن ‌فیلپوش است که از‌‌‌ طریق‌‌‌‌ ‌درگاهی ‌با اتاق ‌مستطیل‌شكل محراب مرتبط است . سقف این اتاق بصورت طاق وتویزه با قوس جناغی است .

حیاط جبهه شمالی طرحی مربع شكل دارد ودر گوشه غربی آن راه پله ای برای پشت بام وجود دارد. سقف این اتاق بصورت  طاق وتویزه با قوس جناغی می باشد که ‌درآن به اتاق پشت ورودی مسجد باز می‌شود .در جبهه جنوبی، مكانی ذوزنقه‌ای شكل قرار دارد كه ورودی آن از كوچه می باشد . نخلی (نقل)كوچك نیز در آن دیده می شود. مصالح مورد استفاده در بنا خشت وگل وگچ می‌باشد . در مرمتهایی كه اخیراً انجام شده آجر وسیمان نیز استفاده شده است .

نمای سر در ورودی دارای تزئینات گچبری وسیمگل می‌باشد. نقش گچی به صورت نیم دایره بدور اضلاع یك قاب مستطیل بر سطح دیوار های جانبی ورودی اجرا شده است .

كتیبه های تاریخی

بر بالای در ورودی مسجد كتیبه سنگی به ابعاد 36 × 23 سانتیمتر نصب بوده كه در آن نام بانی وتاریخ ساخت آن آمده است . متن ذیل به خط نسخ بر آن منقور ست :

(( لقد وفق بتوفیق الله تعالی ببناء هذا المسجد تقرباء الی الله فی زمن حضرت السلطان الاعظم الخاقان المعظم ابوالفتح عباس شاه بهادرخان خلد الله ملكه وسلطانه اقل عباد الله الحقیر حسن علی شمس الدین فی شهر جمادی الاول     سنه 1016))