یزدفردا

رضا بردستانی
در گیر و دار مناقشات سیاسی، یک نکته همه ذهن ها را به خود مشغول کرده است و آن رقم دقیق بدهی های شهرداری تهران بزرگ است. بالاخره یک سر ماجرا قالیباف است ـ رقیب حسن روحانی ـ، سر دیگر ماجرا شورای شهری سرتاپا اصلاح طلب و اصل ماجرا، ناتوان نشان دادن پیشینیان و آماده سازی زمینه های برای پاسخگویی و سرپوش نهادن بر ناتوانی ها و عدم وجود برنامه و مدیریتی مدون و بررسی شده! از همین رو است که یکی از اعضا این رقم را ۶٠ هزار میلیارد، دیگری ٢۴ هزار میلیارد و یکی دیگر ۴٠ هزار میلیارد اعلام می کند و این در حالی است که هنوز رقم دقیقی برای این بدهی ها رسانه ای نشده است.
این که شهرداری شهری با نزدیک به 9 میلیون نفر جمعیت ثابت و 4 ـ 5 میلیون نفر جمعیت غیر ثابت بالاخره چندین هزارمیلیاردتومان بدهی دارد و سهم هر شهروند تهرانی از این سبد چاق و چله بدهی چه میزان است، حتی اگر ارزش کاربردی و مدیریت نداشته باشد لابد برای رسانه ها بد نیست تا در تحلیل های خود و با بالا وپایین کردن این رقم، ذهن مخاطب را دچار نوساناتی گاه اثرگذار نمایند.
دراین نوشتار سخن از مقایسه و شیرکوه در برابر خرانق قرار دادن نیست و حتی قرار هم نداریم که پایتختی سر تا پا سیاسی و فراکلانشهر را با شهری آرام و بی حاشیه برابر بدانیم اما وقتی تابلویی در خیابان های شیراز خودنمایی می کند که شهرداری این شهر 4000 میلیارد تومان قرارداد مشارکتی با بخش خصوصی طی یک سال امضا کرده و یا سرمایه گذاران در اصفهان روی فرش قرمز راهی اتاق شهردار می شوند این سؤال مطرح می شود که پتانسیل یزد چه اندازه است و اگر شیراز 1.8 میلیون نفری به این مقدار مشارکت رسیده است و اصفهان 2.2 میلیون نفری چنین توان و پتانسیلی دارد پس یزد 650 هزار نفری چه میزان باید قرارداد مشارکت با بخش خصوصی امضا کرده باشد؟ مجاز به داشتن چه بودجه ای است و رقم بدهی این شورا روی چه عددی می تواند جاخوش کند.
در مواجهه ای کوتاه با یکی از اعضای شورای چهارم که تجربه حضوری ده ساله داشت و به شورای پنجم نیز راه پیدا نکرد! شنیدیم که با اقتدار سخن از تحویل شورا و شهرداری بدون یک ریال بدهی به شورای پنجم می راند و این شاخ و شانه کشی را مطرح می کرد که می نشینیم ببینیم شورای پنجم و شهرداری با چندین میلیارد تومان بدهی به نسل ششم تحویل داده می شود؟
سوال و ادعایی چالش برانگیز بود و اگرچه قصد به حاشیه راندن بحث را نداریم اما باید پذیرفت میزان مشارکت ها، بودجه های سالانه، درآمدها و هزینه ها، عملکردها و خلاصه همه و همه در همان قالب قرار می گیرد ولی اگر خواسته باشیم از سؤال اصلی فاصله نگیریم روی همین یک نکته تأکید داشته باشیم تا به این مهم دست پیدا کنیم که منتخبین شورای پنجم کدام یک را ترجیح می دهند:
الف: تحویل گرفتن شهرداری و شورا بدون یک ریال بدهی؟
ب: تحویل گرفتن شهرداری و شورا با هر میزان بدهی؟
پاسخ به این سؤال می تواند ذهنیت و مدار حرکتی شورای پنجمی ها را برای اذهان پرسشگر مشخص نماید که آنان قرار است شهرداری و شورای شهر را با چه نوع نگرش و برنامه ای اداره کنند.