زمان : 29 Ordibehesht 1396 - 15:52
شناسه : 137272
بازدید : 6976
زندگینامه ۴ کاندیدای انتخابات ریاست‌جمهوری زندگینامه ۴ کاندیدای انتخابات ریاست‌جمهوری پس از انصراف آقایان قالیباف و جهانگیری از جمع ۶ داوطلب انتخابات ریاست جمهوری، ۴ کاندیدا در روز جمعه این هفته خودشان را در معرض رای مردم قرار خواهند داد.
به گزارش پایگاه خبری یزد فردا، پس از انصراف آقایان قالیباف و جهانگیری از جمع ۶ داوطلب انتخابات ریاست جمهوری، ۴ کاندیدا در روز جمعه این هفته خودشان را در معرض رای مردم قرار خواهند داد. روز جمعه ۲۹ اردیبهشت دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در سراسر کشور برگزار می‌شود؛ پس از انصراف آقایان قالیباف و جهانگیری از جمع ۶ داوطلب انتخابات ریاست جمهوری، ۴ کاندیدا در روز جمعه این هفته خودشان را در معرض رای مردم قرار خواهند داد؛ در ادامه این گزارش رندگینامه ۴ کاندید نهایی انتخابات ریاست جمهوری را مرور می‌کنیم: سید مصطفی میرسلیم سیّد مصطفی میرسلیم متولد تهران سال ۱۳۲۶ در خانواده‌ای مذهبی است. وی از دبیرستان البرز تهران در سال ۱۳۴۴ دیپلم گرفت و برای ادامه تحصیلات عازم فرانسه شد. درسال ۱۳۴۹ موفق به اخذ فوق لیسانس مهندسی مکانیک از دانشگاه پواتیه فرانسه گردید و به دنبال آن در سال ۱۳۵۱ از مدرسه عالی نفت و موتور پاریس، تخصص مهندسی موتورهای درون‌سوز را کسب کرد. وی تا سال ۱۳۵۴ در فرانسه به کار در شرکت صنایع مکانیک آلزاس ادامه داد و پس از بازگشت به ایران، به عضویت هیئت علمی دانشگاه پلی‌تکنیک (امیرکبیر) درآمد. میر سلیم در خارج از کشور فعالیتهای سیاسی و مذهبی چشمگیری داشت و وقتی به ایران آمد فعالیتهایش را در ارتباط با دانشگاهیان مسلمان ادامه داد. او از سال ۱۳۵۴ تا ۱۳۵۷ مدیریت بهره‌برداری شرکت راه‌آهن شهری تهران و حومه را نیز عهده‌دار بود. ۱۶ شهریورماه ۱۳۵۷ و در زمان اوج‌گیری نهضت انقلابی مردم ایران براثر اصابت گلوله زخمی و جانباز شد و پس از به ثمر رسیدن انقلاب و تشکیل حزب جمهوری اسلامی، به عضویت شورای مرکزی این حزب در‌آمد. وی همچنین همراه با تعداد دیگری از نیروهای دانشگاهی، در اوایل انقلاب اقدام به تأسیس جامعه اسلامی دانشگاهیان کرد. در فروردین ۱۳۵۸ از جمله اعضای هیئت اجرایی همه‌پرسی نظام جمهوری اسلامی و در خردادماه این سال ریاست ستاد بازرسی انتخابات مجلس خبرگان تدوین قانون اساسی را برعهده داشت. میر سلیم در سال ۱۳۵۸ به معاونت سیاسی اجتماعی وزارت کشور برگزیده شد که تا سال ۱۳۶۱ در این سمت باقی ماند و در طول این مدت مسئولیت اجرایی همه‌پرسی قانون اساسی، برگزاری اولین دوره‌های انتخابات ریاست‌جمهوری و مجلس شورای اسلامی را نیز عهده‌دار بود. همچنین سرپرستی شهربانی جمهوری اسلامی، سرپرستی بنیاد امور جنگ زدگان و قائم مقامی وزارت کشور از جمله دیگر مسئولیت‌های وی در خلال این مدت بوده است. در سال ۱۳۶۱ به سرپرستی نهاد ریاست جمهوری و مشاورت عالی رئیس‌جمهور برگزیده شد که تا سال ۱۳۶۸ در این سمت باقی ماند (در دوره ریاست جمهوری حضرت آیت اله خامنه‌ای مد ظله العالی). به دنبال آن از سال ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۲ مشاور رئیس‌جمهور در امور تحقیقات شد و از سال ۱۳۷۲ تا ۱۳۷۶ تصدی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی رابرعهده گرفت. میرسلیم از سال ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۶ به عضویت شورای عالی انقلاب فرهنگی درآمد و در طول سالهای ۱۳۷۲ تا ۱۳۷۵ مسئولیت دبیری این شورا را نیز عهده دار بود. ریاست هیئت امنای بنیاد دایره‌المعارف اسلامی از سال ۱۳۶۲ و مدیر عاملی این بنیاد طی سالهای ۶۸ تا ۷۳ از دیگر مسئولیت‌های وی به شمار می‌آید. در سال ۱۳۷۵ به عضوی historymirsalim۱ - ۳۰۰x۱۸۸ زندگی نامهت مجمع تشخیص مصلحت در آمد و از سال ۱۳۷۸ عهده‌دار معاونت فرهنگی اجتماعی مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص شد. وی همچنین مؤسس و رئیس اولین مرکز تحقیقات موتور ایران و ناظر عالی طراحی و ساخت اولین موتور پایه گازسوز (موتور ملی ایران) است. او ریاست فدراسیون نجات غریق و غواصی و عنوان «حامی فدراسیون نجات غریق جهانی ایران» را نیز بر عهده دارد. میر سلیم کار حزبی را با تعطیلی حزب جمهوری اسلامی، تعطیل نکرد و از سال ۱۳۷۲ عضو شورای مرکزی حزب مؤتلفه اسلامی شد. او سال‌ها است به عنوان رئیس شورای مرکزی، نقشی راهبردی در هدایت این حزب با سابقه دارد و در مهرماه ۱۳۹۴ بیشترین رأی را از مجمع عمومی برای یک دوره سه ساله به دست آورد و مسئولیتش نیز تمدید شد. همچنین در آخرین مجمع عمومی موتلفه اسلامی، وی با رأی بالا به عنوان عضو هیأت نظارت بر کرسی مرحوم عسگراولادی نشست. میرسلیم صاحب تألیفات متعدد فرهنگی و سیاسی و فنی است که از آن میان کتاب تألیفی وی در رشتۀ موتورهای درونسوز در ۱۳۶۸ برندۀ جایزۀ کتاب سال و کتاب برتر دانشگاهی شد. کتاب فنی دیگری نیز که زیر نظر او در زمینۀ دانش و فناوری موتورملی پایه گاز تدوین شد در ۱۳۸۶ عنوان بهترین تألیف را کسب کرد. حجت الاسلام والمسلمین حسن روحانی حسن روحانی در سال ۱۳۲۷، در سُرخه، از بخش‌های مرکزی شهرستان سمنان، چشم به جهان گشود. پس از اتمام دوره‌ی دبستان به خواست پدر و تمایل خود، به تحصیل مقدمات علوم دینی در حوزه‌ی علمیه‌ی سمنان روی آورد. در عین حال به سبب تربیت خانوادگی و اثرپذیری از خلق و خوی استادانش به تهجّد، سحرخیزی و انجام مستحبات و نوافل، مقید بود. در این دوران، او مجذوب اساتید خود، به‌خصوص حجت‌الاسلام نجات و علامه حائری سمنانی بود و از طریق او با امام‌خمینی (ره) که در آن هنگام از مدرِّسین والا مرتبه‌ی حوزه‌ی علمیه قم بود، آشنا گردید و آرزوی دیدار حاج‌آقاروح‌الله در دلش شکوفا شد. در تابستان ۱۳۴۰، عازم قم شد و از خوش اقبالی، وارد مدرسه‌ای شد که از همان سال با مدیریت دکتر بهشتی و همکاری تنی چند از فضلای حوزه، برنامه‌ی درسی نوینی در آن به اجرا درآمده بود و طلاب مدرسه افزون بر دروس حوزوی، ادبیات زبان فارسی و انگلیسی و ریاضیات و تاریخ اسلام را نیز به‌عنوان مواد درسی باید می‌گذراندند و با استفاده از شیوه‌های جدید آموزش، مراحل مختلف دروس حوزوی را طی می‌کردند. تحصیلات دانشگاهی و مدارج علمی: دکتری (Ph.D) حقوق اساسی از دانشگاه کلدونیان گلاسکو (عنوان پایان‌نامه: The Flexibility of Shariah; Islamic Law) فوق لیسانس (M.Phil) حقوق عمومی از دانشگاه کلدونیان گلاسکو (عنوان پایان‌نامه: The Islamic Legislative Power) لیسانس حقوق قضائی از دانشگاه تهران وکیل پایه یک دادگستری (کانون وکلای دادگستری مرکز) استاد پژوهشی مرکز تحقیقات استراتژیک تحصیلات حوزوی: خارج فقه و اصول: با اساتیدی، چون آیات عظام سید محمد محقق داماد (ره)، شیخ مرتضی حائری (ره) و سید محمدرضا گلپایگانی (ره) سطح عالی: با اساتیدی، چون آیات عظام سلطانی (ره)، فاضل لنکرانی (ره) و شیخ محمد شاه‌آبادی (ره) حسن روحانی در سال‌های اقامت در قم، علاوه بر فقه و اصول و دیگر دانش‌های حوزوی، دروس دبیرستانی را نیز با تلاش شخصی خود فرا گرفت و در شهریور ۱۳۴۷، موفق به دریافت دیپلم متوسطه شد و سال بعد به دانشگاه راه یافت. این طلبه‌ی جوان از شانزده سالگی کار سخنرانی و منبر را آغاز کرد و از قضای روزگار، در اولین سفر تبلیغی خود در تویسرکان، توسط شهربانی دستگیر و بازداشت شد. روحانی به رغم اخذ مدرک لیسانس حقوِق از دانشگاه تهران، از فعالیت در دادگستری و قضاوت سربرتافت و همچنان به کار تبلیغ و منبر ادامه داد و به‌زودی از سخنوران پرآوازه شد؛ به گونه‌ای که در سال‌های ۱۳۵۴ تا ۱۳۵۷ یکی از مشهورترین سخنرانان کشور در مجامع دینی و سیاسی شناخته می‌شد. به دلیل وسعت اطلاعات دینی و تسلط وی به اطلاعات علمی و اجتماعی روز، همواره سخنرانی‌های ایشان از لحاظ عنوان و محتوا بسیار نو و جذاب و در عین حال انقلابی و پرشور و برای نسل جوان و تحصیل‌کرده‌ی کشور بسیار مفید و ارزشمند بود. پس از رحلت غریبانه‌ی آیت‌الله حاج سیدمصطفی خمینی در اول آبان ۱۳۵۶، حجت‌الاسلام روحانی در مجلس بزرگداشتی که از سوی جمعی از روحانیون و شخصیت‌های مبارز در مسجد ارک تهران برگزار شد، به دعوت آیت‌الله مرتضی مطهری سخنرانی کرد و برای نخستین بار در این سخنرانی پیشنهاد نمود که همگان، از عنوان و لقب «امام» برای آیت‌الله العظمی خمینی استفاده کنند و خود نیز در همان مجلس از آیت‌الله خمینی با عنوان امام‌خمینی یاد کرد. این سخنرانی به قدری مورد توجه جوانان و انقلابیون سراسر کشور قرار گرفت که ده هزار نسخه نوار این سخنرانی ظرف چند هفته نه تن‌ها در داخل کشور بلکه در اقصی نقاط جهان مانند اروپا و آمریکا منتشر شد و در اختیار جوانان علاقه‌مند و دانشجویان قرار گرفت. پس از این سخنرانی، روحانی مدتی مخفی و ساواک در همه جا به دنبال دستگیری وی بود. سپس در ماه‌های محرم و صفر، حجت‌الاسلام روحانی با نام مستعار «اسلامی» سخنرانی می‌کرد. در دی ماه آن سال که چند شب در شهرستان نهاوند سخنرانی کرد، بعد از سخنرانی شب سوم که مصادف با حوادث ۱۹ دی ماه قم شده بود، شهربانی نهاوند مأمور دستگیری وی شد که با تلاش شهید حیدری و دوستانش با لباس مبدّل از نهاوند خارج گردید. حسن روحانی در حالی که در سراسر کشور ممنوع‌المنبر بود، در اجتماع بزرگ مردم یزد در فروردین ۱۳۵۷ سخنرانی کرد و بعد از سخنرانی توانست از یزد خارج شود و به بندرعباس برود. از آن پس، منزل ایشان در تهران تحت مراقبت دائم ساواک جهت دستگیری وی قرار گرفت. وی به توصیه‌ی دکتر بهشتی و استاد مطهری از کشور خارج شد و مدتی در خارج از کشور به سخنرانی و تبلیغ پرداخت و پس از عزیمت امام‌خمینی به پاریس به محضر امام شتافت و به ایشان پیوست. روحانی که در کنار تبلیغات به ادامه‌ی تحصیل در یکی از دانشگاه‌های انگلستان پرداخته بود، دیگر نتوانست در آن شرایط به فعالیت تحصیلی خود ادامه دهد و با پیوستن به امام‌خمینی در پاریس، به‌صورت تمام وقت، به خدمت انقلاب درآمد و به سخنرانی در شهرهای مختلف اروپا پرداخت. بدین منظور او با سفر به شهرهای مختلف اروپا، برای دانشجویان ایرانی، از انقلاب و چگونگی حکومت اسلامی سخن گفت. آشنایی وی با محیط علمی و دانشگاهی اروپا و فرهنگ غرب، با ابعاد مثبت و منفی آن، موضوعی تأثیرگذار در جامعیت و نحوه‌ی اندیشه و نظر او در مسائل جهانی و همچنین در تدبیر و مدیریت وی در سال‌های بعد از پیروزی انقلاب گردید. با اوج‌گیری انقلاب و خروج شاه از ایران، حجت‌الاسلام روحانی نیز در بهمن ۱۳۵۷، به ایران بازگشت و یکسره به خدمت نظام اسلامی درآمد و مأموریت یافت ارتش فروپاشیده را سر و سامان داده و احیا کند. ضمن آنکه برای تبلیغ به شهرهای مختلف هم سفر می‌کرد و با گروه‌های معارض انقلاب، چون چپی‌ها و سازمان مجاهدین (منافقین) به بحث و مناظره می‌پرداخت. حجت‌الاسلام روحانی، نماینده‌ی مردم در دوره‌های اول تا پنجم مجلس شورای اسلامی بود. از سال ۱۳۶۴ تا ۱۳۶۶، ریاست قرارگاه مرکزی خاتم‌الانبیاء (ص) را بر عهده گرفت و از همان سال (۱۳۶۴) تا پایان جنگ، مسئولیت فرماندهی ستاد کل پدافند هوایی کشور را نیز عهده‌دار بود. روحانی از سال ۱۳۶۸ که «شورای عالی امنیت ملی» کشور تشکیل شد، به عنوان نماینده‌ی رهبر انقلاب وارد شورا شد و نماینده‌ی، ولی فقیه در شورای عالی امنیت ملی و نیز رئیس مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام می‌باشد. وی از سال ۱۳۷۰ تاکنون عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام و رئیس کمیسیون سیاسی ـ. امنیتی ـ. دفاعی آن مجمع است. همچنین در دوره‌ی سوم مجلس خبرگان رهبری، نماینده‌ی مردم استان سمنان و در دوره‌ی جدید، نماینده‌ی مردم استان تهران در این مجلس و عضو هیئت رئیسه می‌باشد. حجت‌الاسلام روحانی به‌دلیل تحصیل در رشته‌ی حقوق و دریافت دانشنامه‌ی دکترای این رشته، عمدتاً با نگاه حقوقی به مسائل می‌نگرد. وی در ۲۵ خرداد ۹۲ با ۱۸۶۱۳۳۲۹ رای رئیس جمهور منتخب مردم شد. حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر انقلاب اسلامی ۱۲ مرداد سال ۱۳۹۲ رأی ملت ایران را در انتخاب حجت‌الاسلام حسن روحانی در یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری تنفیذ کردند. حجت الاسلام والمسلمین سید ابراهیم رئیسی سید ابراهیم رئیسی در آذر سال ۱۳۳۹ هجری شمسی در خانواده‌ای روحانی در شهر مشهد و در محله نوغان دیده به جهان گشود. پدر و مادر ایشان از سلاله سادات حسینی هستند ونسبش از هر دو سو به حضرت زید بن علی بن الحسین علیهماالسلام می‌رسد. او در ۵ سالگی پدر خود را که از روحانیون مشهد بود از دست داد. ایشان تحصیلات ابتدایی را در مدرسه جوادیه گذرانده و تحصیل در علوم حوزوی را در مدرسه نواب و سپس در مدرسه آیت الله موسوی‌نژاد شروع نمود. در سال ۱۳۵۴ جهت ادامه تحصیلات به حوزه علمیه قم، مدرسه ایت الله بروجردی رفت و مدتی نیز در مدرسه‌ای که با مدیریت آیت الله پسندیده و در واقع با نظر امام خمینی (ره) اداره می‌شد، اشتغال به تحصیل داشت. وی در حوزه علمیه قم، اصول فقه را نزد آیت الله مروی، لمعتین را محضر آیت‌الله فاضل هرندی، رسائل را نزد آیت‌الله موسوی تهرانی، مکاسب محرمه را خدمت آیت الله دوزدوزانی، کتاب البیع مکاسب را محضر آیت‌الله خزعلی، خیارات مکاسب را نزد آیت الله ستوده و آیت‌الله طاهری خرم‌آبادی و کفایه را خدمت آیت‌الله سید علی محقق داماد، تفسیر قرآن کریم را نزد آیت الله مشکینی و آیت الله خزعلی، شرح منظومه و فلسفه را نزد آیت‌الله احمد بهشتی، دوره شناخت را نزد شهید مطهری و نهج البلاغه را محضر آیت الله نوری همدانی آموخت. حجت الاسلام رئیسی، از درس خارج اصول آیت الله سید محمدحسن مرعشی شوشتری و آیت الله هاشمی شاهرودی و خارج فقه آیت الله آقا مجتبی تهرانی و آیت الله خامنه‌ای رهبر معظم انفلاب استفاده کرده است. علاوه بر این ایشان با اتمام دوره سطح حوزه، توانست به دوره کارشناسی ارشد رشته حقوق خصوصی راه یافته و پس از دفاع از پایان نامه خویش با عنوان «ارث بلا وارث» در سال تحصیلی ۱۳۸۰ با قبولی در کنکور دکترای مدرسه عالی شهید مطهری در رشته فقه و حقوق خصوصی ادامه تحصیل دهد. حجت الاسلام رئیسی با تکمیل تحقیقات خود در حوزه فقه و حقوق، موفق به اخذ مدرک عالی‌ترین سطح آموزشی حوزه (سطح چهار) شدو در نهایت رساله دکترای خود را با عنوان «تعارض اصل و ظاهر در فقه و حقوق» دفاع نمود. حجت الاسلام رئیسی به دنبال هتک حرمت امام خمینی (ره) در روزنامه اطلاعات و آغاز حرکت‌های مردمی، در اجتماعات اعتراضی که مبدأ اغلب آن‌ها مدرسه آیت الله بروجردی (مدرسهخان) بود، شرکت داشته و در قالب هسته‌ای از طلاب انقلابی فعالیت می‌نمود. وی در این دوران فعالیت‌های مبارزاتی خود را در قالب ارتباط برقرار کردن با علمای انقلابی که از زندان آزاد شده بودند یا در تبعید بسر می‌بردند، پی گرفت؛ همچنین در تجمعاتی مثل تحصن علما و روحانیون در دانشگاه تهران، شرکت داشت. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، در دوره تربیتیخاصی که مرحوم شهید بهشتی جهت کادرسازی برای تأمین نیازهای مدیریتی نظام اسلامی برگزار می‌نمود شرکت داشت. وی به دنبال شورش‌های مارکسیستی و ایجاد مشکلات متنوع در شهر مسجد سلیمان، ایشان جهت شرکت در فعالیتهای فرهنگی همراه با گروهی از طلاب عازم آن منطقه شد. پس از بازگشت از مسجد سلیمان، مجموعه سیاسی-عقیدتی پادگان آموزشی صفر- دو در شاهرود را تأسیس و برای مدت کوتاهی آن را اداره کرد. ورود حجت الاسلام رئیسی به عرصه مدیریت از سال ۱۳۵۹ و با حضور در جایگاه دادیاری شهرستان کرج آغاز شد و پس از چندی با حکم شهید آیت‌الله قدوسی، به سمت دادستان کرج منصوب شد. موفقیت ایشان در ساماندهی وضعیت پیچیده این شهر موجب شد تا پس از دو سال خدمت در این جایگاه مهم (در سالهای ۵۹ و ۶۰)، ایشان در سال ۱۳۶۱ همزمان با دادستانی کرج، مسئولیت دادستانی شهر همدان را نیز عهده دار شود. حضور همزمان ایشان در این دو مسئولیت، برای مدتی ادامه یافت تا آنکه به عنوان دادستان استان همدان معرفی شد و از ۱۳۶۱ سال تا ۱۳۶۳، به مدت ۳ سال در این سمت خدمت نمود. حجت الاسلام رئیسی در سال ۱۳۶۴ به عنوان جانشین دادستان انقلاب تهران منصوب شد و به این ترتیب، دوره مدیریت قضایی ایشان در پایتخت آغاز شد. سپس ایشان مورد توجه حضرت امام خمینی (ره) قرار گرفت و احکام ویژه و مستقیمی را برای رسیدگی به مشکلات اجتماعیدر برخی استان‌ها از جمله لرستان، کرمانشاه و سمنان، از بنیانگذار انقلاب اسلامی دریافت کرد، که این احکام در صحیفه امام ثبت شده است. بعد از رحلت حضرت امام (ره) ایشان با حکم رئیس قوه قضائیه به سمت دادستان تهران منصوب شد و از سال ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۳ به مدت پنج سال این مسئولیت را برعهده داشت. ایشان از سال ۱۳۷۳ به ریاست سازمان بازرسی کل کشور منصوب شد که خدمت ایشان در این سمت تا سال ۱۳۸۳ ادامه یافت. تحولات ایجاد شده در حوزه نظارت بر دستگاه‌های اداری مربوط به این دوره است که همزمان با روی کار آمدن دو دولت ششم و هفتم می‌باشد. حجت الاسلام رئیسی از سال ۱۳۸۳ تا سال ۱۳۹۳، به مدت ۱۰ سال معاون اول قوه قضائیه بوده و از سال ۱۳۹۳ تا اواخر سال ۱۳۹۴ نیز مسئولیت دادستانی کل کشور را برعهده داشته‌است. همچنین ایشان از سال ۱۳۹۱ تا کنون با حکم مقام معظم رهبری، دادستان کل ویژه روحانیت می‌باشد. حجت الاسلام رئیسی در تاریخ ۱۷ اسفند ۹۴، با حکم مقام معظم رهبری دام ظله العالیعهده‌دار تولیت آستان قدس رضوی علیه السلام شده و تا کنون نیز مفتخر به خدمت در آن آستان رفیع است. گفتنی است در سال ۱۳۷۶، ایشان به پیشنهاد برخی اعضای مؤثر جامعه روحانیت مبارز از جمله آیت الله مهدوی کنی و تصویب شورا‌ی مرکزی جامعه روحانیت به عضویت در ان شورادر آمد. حجت الاسلام رئیسی در سال ۱۳۸۵، از طرف جامعه مدرسین حوزه علمیه قم و جامعه روحانیت مبارز و به توصیه نخبگان استان خراسان جنوبی برای عضویت در چهارمین دوره مجلس خبرگان رهبری، خود را در معرض انتخاب مردم شریف آن دیار قرار داد و با نظر مثبت بیش از ۸۰ درصد مردم این استان وارد مجلس خبرگان شد. ۲ سال پس از حضور در این مجلس، با رأی خبرگان ملت به عنوان عضو هیأت رئیسه انتخاب و عضویت ایشان در این جایگاه تا اتمام دوره چهارم، با رأی نمایندگان محترم مجلس خبرگان تمدید شد. همچنین ایشان در دوره پنجم مجلس خبرگان رهبری نیز با کسب اکثریت قاطع آرا برای دومین بار به عنوان نماینده مردم شریف خراسان جنوبی برگزیده شد و عضویت ایشان در هیئت رئیسه مجلس خبرگان رهبری همچنان ادامه دارد. ایشان علاوه بر مسؤولیت‌های کلان کشوری، بنا به توصیه مکرر آیت الله مهدوی کنی و آیت اللهحاج آقا مجتبی تهرانی مبنی بر حفظ ارتباط درسی خود با طلاب، از سال ۸۰ تا کنون به عنوان مدرس در مدارس علمیه تهران از جمله مدارس مجد، امیرالمومنینعلیه السلام، امام حسینعلیه السلام و مروی به تدریس دروس سطوح عالی: رسائل و مکاسب، کفایتین و قواعد فقهیه مشغول بوده‌اند. ایشان بعد از انتقال به مشهد مقدس از ابتدای سال تحصیلی ۱۳۹۵ در مدرسه عالی نوابمشهد، تدریس در موضوع «فقه وقف» را آغاز کرد. تا کنون یک دوره از درس‌های حوزوی ایشان در زمینه قواعد فقه در قالب سه جلد کتاب با عنوان قواعد فقه عبادی، قواعد فقه قضایی و قواعد فقه اقتصادی به رشته تحریر درآمده که از سوی طلاب درس ایشان، تدوین و از سال ۹۰ توسط چاپ دادگستر به چاپ رسیده است. حجت الاسلام ئیسی علاوه بر این در دانشگاه نیز در مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری دانشگاه امام صادقعلیه السلام و دانشگاه شهید مطهری و دانشگاه آزاد اسلامی به تدریس دروس تخصصی فقه قضا و فقه اقتصاد اصول فقه، قانون مدنی پرداخته‌است. سوابق علمی - -سطح چهار فقه و اصول از حوزه علمیه قم - دکترای فقه و مبانی حقوق با گرایش حقوق خصوصی از دانشگاه شهید مطهری - تدریس متون فقهی سطح عالی و قواعد فقه قضاء و فقه اقتصاد در حوزه‌های علمیه تهران و دانشگاه‌ها سوابق مدیریتی و سیاسی - انجام سه مأموریت ویژه قضایی در حوزه‌های اجتماعی در سه استان مختلف با حکم امام خمینی (ره) - عضویت در هیأت امنای ستاد اجرایی فرمان امام (ره) به مدت ده سال از سوی مقام معظم رهبری - معاون اول قوه قضاییه به مدت ده سال - ریاست سازمان بازرسی کل کشور به مدت ده سال - دادستان انقلاب اسلامی تهران - اولین دبیر ستاد احیای امر به معروف و نهی از منکر کشور - دادستان انقلاب اسلامی استان همدان - عضو شورای عالی گزینش کشور - ریاست شورای نظارت بر صدا و سیما - افتخار خدمت گزاری و تولیت آستان قدس رضوی (ع) با حکم مقام معظم رهبری - مؤسس حوزه علمیه فاطمه الزهراسلام الله علی‌ها خواهران در تهران (کوی نصر) - مؤسس مرکز تخصصی شیعه‌شناسی امام هادیعلیه السلام زیرنظر حوزه علمیه قم مسئولیت‌ها به اعتبار جایگاه حقوقی - عضو شورای عالی فضای مجازی - عضو شورای عالی استاندارد -عضو شورای عالی نفت -عضو شورای توسعه شرق و غرب کشور -عضو شورای عالی پول و اعتبار - عضو ستاد مبارزه با مفاسد اقتصادی - عضو ستاد مبارزه با مواد مخدر سخنرانی در اجلاس‌های بین المللی - اجلاس مبارزه با فساد اداری در قاره آفریقا - اجلاس مبارزه با جرائم سازمان یافته در آرژانتین - اجلاس سلامت اداری در سوچی روسیه - اجلاس حقوق بشر در پاکستان -اجلاس نقش عاشورا در تحولات اجتماعی – استانبول ترکیه - اجلاس دلالت‌های قانون اساسی در حفظ حقوق بشر – نیجریه - اجلاس همکاری‌های بین المللی در مبارزه با فساد – چین - اجلاس حقوق بشر سازمان ملل – ژنو - اجلاس مبارزه با فساد اداری در فیلیپین و انتصاب به عنوان قائم مقام بازرسان کل آسیا - ده‌ها نشست تخصصی دیگر با حضور مقامات کشورهای خارجی تالیفات و آثار الف- کتب چاپ شده - کتاب تقریرات درس قواعد فقه (بخش قضایی) - کتاب تقریرات درس قواعد فقه (بخش اقتصادی) - کتاب تقریرات درس قواعد فقه (بخش عبادی) ب- کتب در دست انتشار - ارث بلاوارث در فقه و حقوق - تعارض اصل و ظاهر در فقه و حقوق - سیر تحول در نظارت و بازرسی ج- سخنرانی علمی ارائه شده - تعدد اسباب مسئولیت - بیع فاسد و اقسام آن - مفهوم رهن - مدیریت کارآمد - نظارت اثر بخش - تأثیر متقابل تصمیمات قضایی و اقتصادی - جایگاه نظارت و یازرسی در اسلام - عدالت و تأثیر آن بر سبک زندگی - و ده‌ها سخنرانی علمی در حوزه‌های اقتصادی، مدیریتی، اجتماعی و حقوقی در دانشگاه‌ها و مراکز علمی و سمینارهای تخصصی وزارتخانه‌ها و سازمان‌های کشور مسئولیت‌های کنونی - تولیت آستان قدس رضویعلیه السلام - دادستان کل ویژه روحانیت - نماینده مردم شریف استان خراسان جنوبی و عضو هیأت رئیسه مجلس خبرگان رهبری سید مصطفی هاشمی طبا سید مصطفی هاشمی طبا، در دولت‌های سوم و چهارم بعد از انقلاب وزارت صنایع را برعهده داشت. وی معاون رییس جمهور و رییس سازمان تربیت بدنی در دولت دوم هاشمی رفسنجانی (۱۳۷۲ - ۱۳۷۶) و دولت هفتم (۱۳۷۶ - ۱۳۸۰) بوده‌است. مصطفی هاشمی طبا همچنین مدتی رییس کمیته ملی المپیک جمهوری اسلامی ایران بود. مصطفی هاشمی طبا در فروردین ۱۳۹۳، طی حکمی از سوی محمود گودرزی، وزیر ورزش و جوانان وی را به عنوان مشاور خود در امور زیربنایی، سرمایه‌گذاری و توسعه زیر ساخت‌های ورزش کشور معرفی کرد. مصطفی هاشمی طبا در هشتمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران (خرداد ۱۳۸۰) از زمره کاندیدا‌ها بود.