یزدفردا

'شوراهای اسلامی شهر' و 'شهرداری' به‌عنوان دو بازوی نظارتی و اجرایی نظام مدیریت شهری، نقش مؤثر و اساسی در روند اداره شهر دارند اما سئوال که در این مقاله سعی دارم پاسخی برای آن ارایه نمایم این است : مردم چگ.نه می توانند بر عملکرد شوراهای اسلامی شهر یا روستا نظارت داشته باشند .

با توجه به این‌که شوراهای اسلامی شهر کارآمدترین ابزار حکومت محلی برای مدیریت شهری و در راستای نهادینه شدن مشارکت مردم در ساختارهای تصمیم‌گیری محلی هستند توسعه نقش آنها در امور مدیریت شهری و شهرداری، ضرورت غیر قابل انکاری دارد.

اصل یکصدم از قانون اساسی جمهوري اسلامی ایران

براي پیشبرد سریع برنامه هاي اجتماعی ، اقتصادي ، عمرانی ، بهداشتی ، فرهنگی ،آموزشی و سایر امور رفاهی از طریق همکاري مردم با توجه به مقتضیات محلی ، اداره امورهر روستا ، بخش ، شهر ، شهرستان یا استان با نظارت شورایی به نام شوراي ده ، بخـش ،شهر ، شهرستان یا استان صورت می گیرد که اعضاي آن را مردم همان محل انتخاب میکنند .

توسعه شهری بیش از هر چیزی در گرو توسعه منابع انسانی از طریق مشارکت و اعتماد اجتماعی است. به عبارت دیگر توسعه منابع انسانی در توسعه مشارکت آحاد مردم از هر قشری عامل کلیدی و پیش‌شرط ضروری برای دستیابی به توسعه پایدار شهری است. در دنیای امروز مشارکت مردمی یکی از راه‌های رسیدن به پیشرفت و توسعه است. رهیافت‌های مشارکتی همه مردم محلی را برای داشتن نقش مؤثر در سرنوشتشان آماده می‌کند و آن‌ها را قادر می‌سازد تا در فرآیندهای توسعه و حفاظت مشارکت نمایند.

مردم از شورای اسلامی شهر انتظار دارند به عنوان نهاد نظارتی شهرداری پاسخگوی برنامه های اجتماعی ، اقتصادي ، عمرانی ، بهداشتی ، فرهنگی ،آموزشی و سایر امور رفاهی و شهری باشد و در همه موارد به نهاد مردمی که با رای مردم شکل گرفته رابطی امین و شورایی شفاف بین مردم که آنها را انتخاب کرده و بازویی اجرایی شهر یعنی شهرداری باشند .

مردم بر عملکرد شورای اسلامی شهر نظارت دارند ..

هر چند از زمان پیدایش دموکراسی‌های غربی بحث تمرکززدایی و محلی گرایی به نوعی مطرح بوده است اما در کشور ما مسئله تمرکززدایی و مدیریت شهری مفهوم نوینی است که پس از پیروزی انقلاب اسلامی و مطرح شدن شوراها در ذیل اصل هفتم قانون اساسی وارد گفتمان سیاسی و اجتماعی جامعه ایران شد.

بنیانگذاران قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران با توجه به وسعت و پراکندگی جمهوری اسلامی ایران، از همان ابتدا اصل شوراهای شهر و روستا را به مثابه یکی از اصول جمهوری اسلامی در ذیل فصل هفتم قانون اساسی آورده تا با مشارکت دادن مردم مؤمن و متدین در اداره امور مربوط به خودشان، زمینه رشد و شکوفایی شهرها را فراهم آورند ، اما به نظر میرسد مسیر اجرای قانون شوراها یا خوب پیموده نشده یا این قانون هم باید منتظر بازبینی و اصلاح باشد .

تمرکززدایی از مرکز قدرت و واگذاری عمران شهری و توسعه آن به خود شهرها و روستاها بعضا در شهرهای زیر 200 هزار نفر و الخصوص زیر 100 هزار نفر مجب و محله گرایی بجای محلی گرایی شده و در پی آن تسهیل زندگى مردم، برطرف کردن معضلات، سالم‌سازى محیط زیست، پرداختن به نیازهاى فورى‌تر در عین اهتمام به کارهاى زیربنایى و اولویت دادن به مناطق مستضعف‌‌نشین که از توصیه‌های اولیه مقام معظم رهبری به اعضای شورای اسلامی هم است بعضا به شعارهای اولویت دادن به محله ما یا شما و اولویت دادن به مناطق شورای شهر نشین مبدل گشته است.

مردم با رای خود می توانند کارنامه موفقیت یا عدم موفقیت در جلب رضایتمندی اعضای یک شورای شهر یا روستا را مشخص کنند و انتخابات فرصت خوبیست تا اعضای شورای اسلامی شهر با حضور مجدد در آن خود و عملکرد خود را در معرض نظارت عمومی بگذارند .

تبعیت با رضایت جامعه از ساختار قدرت که براساس قرارداد اجتماعی شهروندان ملزم به رعایت قوانین مطروحه هستند به‌نوعی که تمامی شهروندان خود را در تصمیم‌گیری و تصمیم‌سازی سهیم می‌دانند و تبعات آن را می‌پذیرندو البته آزمون خطاهای ممکن نیز در بزنگاه تبلور مشارکت مردمی یعنی انتخابات شوراهای اسلامی شهر و روستا شکل میگیرد .

اعضای شوراهای اسلامی خوب میدانند اگر در طی 4 سال بهر دلیلی نتوانستند با رای دهندگان خود ارتباط و تامل لازم را داشته باشند ، انتخابات فرصت مناسبی است که با انتشار عملکرد خود را در زمینه های مختلف از جمله توسعه همه جانبه شهری و طرح جامع و تفضیلی مناطق مختلف شهر، فضای سبز، پارکها و اماکن عمومی، مناطق مسکونی، تجاری، اداری و سایر پارامترهای مورد نظر مردم که در انتخابات دوره قبل مردم به آنها رای داده اند به معرض رای اعتماد مجدد مردم بگذارند .

شورا نهاد سیاست‌گذار شهر است و وظیفه دارد سیاست‌ها و برنامه‌های مربوط به اداره‌ی شهر را تدوین کند و آن‌ها را برای اجرا در اختیار شهرداری قرار دهد. پس در مقابل آسیبهای اجتماعی و تهاجم فرهنگی دشمنان نیز مسئولیت دارد و با داشتن برنامه عملیاتی ترویج و توسعه فرهنگی و برنامه‌ریزی منطقی و اصولی در جهت ارتقای آگاهی‌ها و ایجاد باور در اعتقادات، آگاه‌سازی جامعه‌ی هدف در مسایل گوناگون اجتماعی ،و بطور خلاصه فعالیت فرهنگی ، عقیدتی و هنری و آموزشی در اولویت کاری شوراها ی اسلامی شهر است که نباید بهر دلیلی از ان غافل شوند .