زمان : 04 Mordad 1395 - 21:15
شناسه : 125647
بازدید : 9431
دروغ کیهانی که خود گویند و خود خندند سر از تیتر اول درآورد!!! دروغ کیهانی که خود گویند و خود خندند سر از تیتر اول درآورد!!!

یزدفردا "ابتدا دروغی می نویسند و در بوق و کرنا می کنند و سپس درباره دروغ خودنوشته شان، مقاله می نویسند و طنز می بافند و با این و آن مصاحبه می کنند و در شبکه های مجازی هم به اسم مردم، واکنش می سازند و ...

 " اهانت مدیران اشرافی به ولی نعمت های خود: قبل از دولت یازدهم مردم کف زمین زایمان می کردند!!"

به گزارش اعتدال به نقل از عصر ایران؛ این تیتر یک دیروز روزنامه کیهان است. آن طور که از این تیتر و متن خبر بر می آید، وزیر بهداشت با توهین به مردم ایران گفته است که قبل از دولت یازدهم، مردم روی زمین زایمان می کردند.
 
 
 
 
ستون نویس کیهان نیز در "گفت و شنود" نیز با اشاره به این خبر نوشت:
 
« گفت: وزیر بهداشت گفته است «تا قبل از دولت یازدهم مردم روی زمین زایمان می‌کردند»!
 
گفتم: یعنی همه آنهایی که قبل از خرداد 92 به دنیا آمده‌اند، مادرانشان آنها را کف زمین زایمان کرده‌اند؟!
 
گفت: با این حساب تمامی اعضای کابینه از جمله خود آقای وزیر بهداشت باید کف‌ زمین به دنیا آمده باشند!
 
گفتم: چه عرض کنم؟!  شاید هم اعضای کابینه هنوز به دنیا نیامده‌اند! و یا بعد از خرداد 1392 به دنیا آمده‌اند!
 
گفت: مرد حسابی! اگر بعد از خرداد 92 به دنیا آمده باشند، که الان حداکثر باید چند کودک 3 ساله و یا شیرخواره باشند!
 
گفتم: خب! به همین علت است که حرفهای کودکانه می‌زنند! »
 
قطعاً اگر وزیر بهداشت، چنین حرفی را درباره "نحوه زایمان مردم ایران" در "قبل و بعد از دولت یازدهم" گفته باشد، نباید حتی برای لحظه ای در سمت وزارت باقی بماند.
 
اما واقعیت چیست؟ آیا وزیر بهداشت واقعاً چنین گفته است یا مدعیان اصولگرایی و ارزشگرایی، بی اخلاقی و بی تقوایی کرده اند؟!
 
واقعیت ماجرا این است که دو سال قبل، وزیر بهداشت در سفر به کرج از یک بیمارستان بازدید می کند که بهتر است روایتش را از زبان رئیس دانشگاهعلوم پزشکی البرز بخوانید:
 
 "اولین مرکزی که دکتر هاشمی در این سفر بازدید کردند یکی از بیمارستان‌های کرج بود که وضعیت اسفباری در آنجا حاکم بود و یک خانه قدیمی تبدیل شده بود به جایی که اسمش را بیمارستان گذاشته بودند.
 
 در این مرکز سالانه ۵ هزار زایمان انجام می‌شد؛ این بیمارستان دارای ۱۰ تخت بود که دو تخت آن مربوط به زایمان بود و به دلیل عدم وجود امکانات، بیماران در جایی که همراهان می‌ایستادند، زایمان می‌کردند و اگر قرار بود بیماری به سزارین احتیاج پیدا کند باید همراهان بیمار برانکارد می‌آوردند و بیمار را به دلیل نبود آسانسور از پله‌ها به اتاق عمل می‌بردند. فکر نمی‌کنم در هیچ کجای دنیا چنین اتاق زایمانی وجود داشته باشد، گفت: خیلی از بیماران به دلیل عدم امکانات مجبور می‌شدند در شرایط غیر بهداشتی و حتی کف زمین زایمان کنند و طبیعی است در مرکز کوچکی که سالانه ۵ هزار زایمان اتفاق بیفتد چنین شرایطی حاکم باشد."
 
آن روز وزیر بهداشت با دیدن وضعیت نابسامان آن مرکز که تنها با دو تخت زایمان، سالانه 5 هزار نوزاد در آن به دنیا می آمدند متأثر می شود و دستور ویژه ای برای حل مشکل می دهد.
 
اینک بعد از کمتر از دو سال، به تعداد لازم تخت بیمارستانی، از جمله اتاق و تخت ویژه زایمان راه اندازی شده است.
 
 حال دو سال بعد از آن ماجرا، وزیر بهداشت دوباره به کرج رفته و در وصف حال آن بیمارستان گفته است که قبلاً در اینجا به دلیل کمبود امکانات، بسیاری 
از مراجعان در کف اتاق های بیمارستان و نه روی تخت های خاص، زایمان می کردند - که واقعاً هم این گونه بود - ولی با راه اندازی تجهیزات و تخت های جدید، این مشکل حل شده است.
 
طنزی مبتنی بر یک دروغ: ستون "گفت و شنود" کیهان
 


***
روی سخن من، بدنه اصولگرایانی است که به خدا و آخرت ایمان دارند؛ سوالم این است که آیا آن تیتر و آن گفت و شنود، منطبق با تقوا و اخلاق و شرافت بوده است؟ کدام بخش از دین، مذهب، وجدان، اخلاق و انسانیت به ما اجازه چنین کاری می دهد؟!
 
هدف، دفاع از وزارت بهداشت نیست چرا که این وزارتخانه روابط عمومی و وکیل و وصی خودش را دارد؛ آنچه از دیروز دغدغه مرا تشدید کرده، تشدید موج بی اخلاقی در جامعه است. مهم هم نیست که این بی اخلاقی از جانب چه کسی و علیه چه کسی صورت می گیرد؛ مهم و دردناک این است که جامعه ای که ما در آن زندگی می کنیم را بی اخلاقی های مکرر فرا گرفته است. قسمت غم انگیز ماجرا هم اینجاست که بخش عمده ای از تولید بی اخلاقی، توسط کسانی صورت می‌گیرند که ادعاهایشان زمین و زمان را کر نموده است!
 
از دولت انتقاد کنید، اگر جایی تخلفی کرده است، در بوق و کرنا کنید کما این که به درستی بحث فیش های حقوقی چند مدیر افشاگری شد ولی به خاطر سالم نگه داشتن جامعه ای که خودمان در آن هستیم و قرار است فرزندان مان در آن زندگی کنند، اینقدر دروغ و بی اخلاقی و عقده گشایی پمپاژ نکنید.
 
وزیر به یک بیمارستان رفته که به علت کمبود تخت زایمان، بسیاری از مراجعان در کف اتاق های آن زایمان می کردند (5000 زایمان در سال با دو تخت) و دستور داده که این مشکل را حل کنند و انصافاً هم در کمتر از دو سال مشکل حل شده است و وزیر با خوشحالی از این اتفاق خوب، گفته که قبلاً وضعیت این بیمارستان آن گونه بود و الان اوضاع مرتب شده است.
 
انصافاً این، جای تقدیر دارد یا این که چشم بر این عملکرد بپوشیم و برای تخریب دولت، تیتر بزنیم که فلانی به مردم توهین کرد و گفت: " قبل از دولت یازدهم مردم کف زمین زایمان می کردند".
کجا توهین شده؟ کجا سخن از این دولت و آن دولت شده؟
 
توهین این تیتر و آن گفت و شنودی است که در منتهی الیه بی تقوایی و بی اخلاقی رسانه ای زده اند.
 
جالب این جاست که آقایان مدعی اصولگرایی، ابتدا دروغی می نویسند و در بوق و کرنا می کنند و سپس درباره دروغ خودنوشته شان، مقاله می نویسند و طنز می بافند و با این و آن مصاحبه می کنند و در شبکه های مجازی هم به اسم مردم، واکنش می سازند و لابد در انتخابات هم از آرشیوی که درست کرده اند، بهره ها می برند. واقعاً شرم و ننگ بر رأی و قدرت و منصبی که برای به دست آوردنش هر روز باید دروغ گفت و بی اخلاقی کرد!
 
کیهان با انتساب این دروغ، نظرات زیر را به عنوان واکنش های مردم به وزیر بهداشت منتتشر کرده است!
 

به ما یاد داده اند که روز قیامت، درباره کلمه به کلمه حرف هایمان باید جواب پس دهیم. اگر آقایان به قیامت و سؤال و جواب ایمان دارند، به این فکر کنند که فقط در همین یک فقره که آگاهانه و آشکارا دروغ بافته اند، دقیقاً چه پاسخی خواهند داد؟

این که پاسخ شان چه خواهد بود و مقبول می افتد یا گرفتار عذاب الهی می شوند، به خودشان مربوط است، آنچه مهم است و به ما مربوط می شود، نگرانی از گسترش روزافزون بی اخلاقی در جامعه است.
 
به راستی بزرگان اصولگرایی چرا در برابر بی اخلاقی لجام گسیخته ای که به نام اصولگرایی پراکنده می شود، سکوت کرده اند؟!
 
آنان که بی پروا، این گونه می کنند بدانند که اخلاق، شیرازه یک جامعه است که اگر آن را از بین ببرند، کل جامعه از هم فرو می پاشد و چون این کشتی غرق شود، نه دیگران می مانند و نه خود مدعیان ؛ دستکم به آینده خودشان فکر کنند که موج بی اخلاقی، خودشان را هم قربانی می کند، مانند سیلی که همه را با خود می برد.