بازار داغ احمدينژاديها در يك روز داغ. بر كسي پوشيده نيست كه احمدينژاد و يارانش براي انتخابات رياستجمهوري ۹۶ برنامهريزي دارند كه از چندي پيش هم آغاز شده است. جلسات آنها و سفرهاي احمدينژاد فاقد معنا نيست و معنايي هم جز تحركات انتخاباتي ندارد. چنانچه در سفر اخيرش به ملارد در پاسخ به سوالي مبني بر حضورش در انتخابات ۹۶ گفته بود: «شما مردم كار خودتان را بكنيد و ما هم كار خودمان را ميكنيم.» اخيراً هم علياكبر جوانفكر مشاور احمدينژاد گفته بود كه «احمدينژاد فعلاً براي حضور در انتخابات رياستجمهوري برنامهاي اعلام نكرده است.» پاسخ احمدينژاد در ملارد و يك كلمه در آنچه جوانفكر بيان كرد را ميتوان اينگونه معنا كرد كه برنامه اتاق فكر احمدينژاد چنين است كه پاسخ صريحي داده نشود و اذهان عمومي را به نحوي هدايت كنند كه از فكر احمدينژاد غافل نشوند تا در زمان خود به معرفي كانديداي اصلي بپردازند و از سويي هم با اينگونه پاسخهاي دوپهلو ميخواهند كانديداي خود را كه به احتمال زياد فردي جز احمدينژاد است تا زمان ثبتنام انتخابات رياستجمهوري به عرصه عمومي وارد نكنند تا كمتر با انتقادات منتقدان مواجه شود.
چراغ روشن شد
آن طور كه برخي سايت هاي خبري نوشتند، ديروز دانشگاه ايرانیان شاهد حضور دولتمردان احمدينژاد بود؛ آنها به تدريج وارد اين ساختمان شدند و به اتاق جلسات رفتند. فارغ از تمام اين موضوعات انتخاب نوشت كه مشايي هم ديروز به اين ساختمان آمد و از سخنرانان اصلي نشست بود كه در صورت صحت اين حضور بايد اذعان داشت برخلاف برخي تصورات مشايي صحنه سياست را ترك نكرده است. شمسالدين حسيني وزير سابق اقتصاد، نيكزاد وزير سابق مسكن و خسرو معتضد از ديگر سخنرانان اين جلسه بودند. در اين نشست كه احمدينژاد نيز به سخنراني پرداخت، درباره فعاليت دولت يازدهم و انتخابات رياستجمهوري آينده بحث و گفتوگو شد. به گفته يكي از حاضران، احمدينژاد در اين جلسه گفت كه به هر استاني كه اخيرا سفر كرده، با درخواستهاي بسيار براي كانديداتوري مواجه شده است. وي با اين حال گفته است كه فعلا نميخواهد فضا را با اظهارنظر رسمي درباره كانديداتوري خود انتخاباتي كند.
شهرداري بنرهاي احمدينژاد را جمع كرد؟
البته اين جلسه تنها تحرك انتخاباتي آنها نبود، چنانكه احمدينژاد در همايش «امام خميني (ره)، مردم و انقلاب» كه در مسجد جامع مسعوديه برگزار شد، سخنراني كرد. نكته قابل تامل اين بود كه او محور سخنراني خود را «جايگاه، عظمت، نقش و مسئوليت مردم» عنوان كرد كه بيشباهت با رويكردي نيست كه دكتر روحاني بر آن تاكيد دارد و بخشي از اظهارات او به مسائل اقتصادي بازميگشت و كنايههايي كه روانه پاستور كرد. آن طور كه سايت دولت بهار نوشته است، اين همايش بيحاشيه نبود و در حالي كه برگزاركنندگان مراسم از قبل براي نصب بنرهاي اطلاعرساني با سازمان زيباسازي شهرداري تهران هماهنگي كرده و موافقت آنها را كسب كرده بودند، تعدادي از عوامل شهرداري ناحيه ۶ منطقه ۱۵ بنرهاي اطلاعرساني سخنراني دكتر احمدينژاد را جمع كردند! آيا انتشار اين خبر داراي پيام مرزبندي احمدينژاد و قاليباف براي انتخابات ۹۶ است؟
احمدينژاد و دفاع از حقوق مردم
چندان دور از انتظار نبود كه او در اين سخنراني موضوعاتي را بر زبان بياورد كه خود و دولتمردانش را از اتهامات اقتصادي مبرا اعلام كند، اما تصور نميشود تخلفات آن دولت به زودي از اذهان پاك شود. احمدينژاد ديروز از اينجا آغاز كرد كه« اقتصاد را به طور عمومي مردم بايد اداره كنند، فقط در معدودي از موارد، كه مردم نميتوانند يا مايل نيستند، يا ورود آنان موجب تضييع حق عمومي ميشود، دولتها موقتا مجازند وارد شوند.» او توصيهاي هم داشت:«دولتها بايد پشتيباني و نظارت كنند و مانع از تبعيض و بيعدالتي و اجحاف و خيانت شوند.» بخش قابل تامل اظهارات احمدينژاد آنجا بود كه گفت: «بسياري از دولتها اصولا توجهي به خواست مردم ندارند. در زمان انتخابات، شعارهايي ميدهند و سپس طور ديگري عمل ميكنند و انگار نه انگار كه مردمي هم هستند و حق متعلق به آنان است. غافل از اينكه اينها همه تعهد حاكمان و حق مردم است و خداوند حسابكشي بسيار دقيق خواهد كرد.» احمدينژاد در منطقهاي سخنراني كرد كه ساكنانش از توان مالي بالايي برخوردار نيستند و براي آنها انتقاد از وضعيت اقتصادي جالب است. پس گفت:«ثروت كشورها متعلق به مردم است و بايد در اختيار آنان باشد. برخي از اينكه جزئي از ثروت ملتها در اختيار خود ملتها قرار بگيرد، هزاران منت سر مردم ميگذارند و مردم را تحقير ميكنند. مردم، خودشان به خوبي ميتوانند ثروت خويش را مديريت كنند.» پس از اين جمله بود كه اين سوال در ذهن حاضران شكل گرفت كه چرا در دولت سخنران يعني احمدينژاد چنين توجهي به اداره ثروت جامعه از سوي مردم نشده بود و تنها يارانههايي پرداخت شد كه اثرات سوء آن مشخص بود. جمله بعدي او كه طي دوران رياستجمهوري اش كمتر به آن پرداخته بود، يا اصلا توجهي به آن نداشت، اين بود كه«به خدا حتي اگر همه ثروت كشورها عادلانه بين مردم توزيع شود، حتما و مطمئنا، هشتاد ميليون نفر و هفت ميليارد نفر، بهتر از يك عده معدود، ميتوانند ثروتشان را مديريت و از فوايد آن بهرهبرداري كنند. مردم بهتر بلدند كه ثروت خود را از دستاندازي عدهاي معدود خودخواه و صاحب قدرت و ثروت و رسانه محافظت نمايند.» يك جمله ديگر او هم مشخص نبود به چه سبب بيان شد؛ چرا كه در دولت يازدهم روحاني همواره تاكيد كرده است كه مردم بايد از حقوق خود اگاه باشند و آن را طلب كنند و بارها نسبت به اقليتي كه درصدد ناديده گرفتن حقوق مردم هستند انتقاد كرده است. پس اين جمله احمدينژاد مبني بر اينكه «كساني كه دائما مردم را از حقوق و شئون و اختياراتشان به نفع يك عده اقليت خلع ميكنند، در واقع سد راه رشد مردم ميشوند.»
مديريت بدون رضايت مردم مشروعيت ندارد!
او همچنين گفت: مردم حق دارند شيوه حكومت، رفتار حكومت و سياستهاي حكومت را تعيين، انتخاب و اعمال نمايند. مردم حق دارند حاكمان و مديران را انتخاب و در صورت اراده، حق خود را تفويض كنند. اصل، مردمند و حكومتها در تمام برنامهريزيهاي خود بايد تابع نظر مردم باشند و منافع مردم و تاثير اقدامات خود بر زندگي مردم را به عنوان اصليترين عامل لحاظ كنند. بدون رضايت و خواست ملتها هر نوع مديريت و حكومت، در هر سطح و ردهاي فاقد مشروعيت است.