یزدفردا

به همان اندازه که یزد را شهر بادگیر ها می شناسند ,شهرت دیگر یزد به دارالعباده بودن آن است و اكثريت مردم استان يزد پيرو دين اسلام هستند. به همين خاطر نيز مجموعه مراسم و آيين‏هاى ملى مردم تحت تاثير رفتارها و كنش‏هاى فرهنگى اسلامى صورت میگيرد. همچنین ماه  رمضان برای مردم یزد اهمیت ویژه ای دارد و از چند روز قبل از شروع ماه رمضان مردم خود را برای این ماه مبارک آماده می کنند

 بیست و هفتم ماه مبارک رمضان شبی است که ابن ملجم مرادی قصاص شد،و از این جهت برای مردم یزد نیز اهمیت ویژه ای دارد و آئین ها و مراسم متنوعی را در این شب دارند از جمله می توان به مراسم " پیراهن مراد" اشاره کرد که در روز 27 ام رمضان اگر کسی مریض داشته باشد یا فرزند دم بختی داشته باشد و به طور کلی به نیت خوش بختی و نیک بختی در زندگی شخص از 7 نفر که نامشان فاطمه یا زهرا است یا از 7 نفر که سید هستند پول جمع می کند یا از هر کدام از آنها یک تکه پارچه می گیرد و در مسجد جامع یزد یا مسجد امیر چقماق پیراهن را می دوزند و شخص مورد نظر آن را می پوشد.

مراسم دیگری نیز وجود دارد در شب 27 ام رمضان عده ای جمع می شوند و بعد از افطار به در خانه های مردم می روند، در خانه های آنان را می زنند و می گویند "دوست دوست دوست علیه،امام اول علیه، میدی یا بریم...و یا "دوست دوست ؛ دوست علی دوست

این خونه چقدر قشنگه

همه شربت قنده

الهی علی درش نبنده

الله کریم ده نفریم ( هرتعدادی باشند )

مدی یا بریم"

و صاحبان هر خانه  مقداری مواد خوراکی به آنها می داد
مردم از این بچه ها استقبال می کردند و با روی گشاده و سعه صدر از خوراکی هایی که قبلا برای همین شب تهیه کرده بودند، به آنها می دادند. و بعد آن گروه بعد از گرفتن هدیه های خود می خواندند:"این خونه شربت و قنده...امام حسین درشو نبنده" و بعد از خانه ای به خانه دیگر می روند.

 مراسم دوست علی یا دوست دوست یکی از معروفترین آیین های یزد است و آنچنان  که صاحب خانه ها پیش از مراسم، خود را برای پذیرای آماده می کنند، صاحبخانه ها معمولا بعد از افطار در خانه خود منتظر صدای در می نشینند.

مردمان دارالعباده یزد معتقدند که این رسم به یاد امام علی(ع) است و کمک های آن حضرت به یتیمان کوفه ریشه دارد، برای اینکه نشان داده شود هنوز راه و رسم علی پس از شهادت در جای جای دل مردمان این خطه جای دارد و فراموش نشده است، چرا که شاید دل یتیم و مستحقی، کوچک و بزرگی در این شب شاد گردد.

بیائید این رسوم را با بها دادن به آن زنده نگه داریم!