یزدفردا

هوالحق

محمود کاظم زاده 

به نام خداوند جن و بشر                

                خداوند مظلومه پشت در

همانا که از فاطمیه بلند                         

      شود صوت مظلومه سربلند

یکی رمز شیعه است این فاطمه                            یکی رمز وحدت میان همه

شنیدم که بعد از زمانی دراز                          گره های بسیار گشته است باز

در این فاطمیه چه آمد به دست                     تفاهم به جای تهاجم نشست

به یُمن شهیدِ ولی فاطمه                              شده حرف وحدت به لب زمزمه

ولایت مداری به شهر آمده                                     به جای گناهان و قهر آمده

در این انتخابات معلوم گشت                             که از آبرو هم بباید گذشت

برای رسیدن به لطف خدا                                  گذاریم ازمن، وگیریم ما

واما نوشتم من این نامه سخت                            به آنها که رفتند تا پایتخت

به آنها که مسئول این مردمند                                به روز گرفتاری اما گُمند

نظر سنجی مردم دردمند                                 ندارد به ایشان نصیب و گزند

فراموششان میشود خلق را                              چرا پاره کردند این حلق را

سه سال است اکنون از آن روز ننگ                که آهک شود در دهان قلوه سنگ

سه سال است از انتزاعی عجیب                                والحاق ما با سرایی غریب

جدا از مدیریت  ناب گشت                       طبس شهر ما همچو یخ آب گشت

بسی جای زاری شده شهر من                            چنان بخشداری شده شهر من

به فردوس باید کنی ثبت نام                                     برای نمایندگی یا که وام

گر آنجا اجازت نمودند باز                               برو شهر دیگر دو روزی بساز

الا مردم خواب و زار طبس                          کنون وقت بیداری است از هوس

نداریم ما در خراسان دیار                                 نداریم در این دیار اعتبار

بیا باز گردیم ما سوی تفت                           چودیدی مدیریت از دست رفت

بیا باز گردیم ما اردکان                                  همه صنعت ما شده یک دکان

به استان یزد آن همه اعتبار                             نباشیم دیگر چنین خُرد و خوار

ولی فقیه این زمان گفت ما                             که راضی نبودیم از این ماجرا

الا ای ولایت مداران بگوش                              به اجرای فرمان رهبر بکوش

تو که نوکر مردمیّت شعار                                بر این نوکری هم دلیلی بیار

همه دیده ایم و همه دیده اند                          تفاوت چه باشد چه و چون و چند

من اکنون نصیحت کنم مرد راه                        که ما را درآور از این قعر چاه

چنین است فرجام وحدت رفیق                         که مشکل شناسند مردم دقیق

اگر عاقبت خواهی اینک بکوش                      که فردا صدایت نیاید به گوش

اگر همنشین، درد مردم بخواست                       دل همنشین شاد کردن خطاست

که فرموده یِ ذات اقدس، خداست                    دل مردمی شاد کردن رواست

خدا را بر آن بنده بخشایش است            که خلق از وجودش در آسایش است

محمود کاظم زاده